16 Eylül 2012 Pazar Saat 08:02
Li Kanîreşê 9 kes hatin girtin – Dîha
Li navçeya Kanîreşê ya Çewlîkê ji 28 endam û rêveberên BDP’ê jê 9 kes hatin girtin.
Di 12’ê Îlonê de polîs û leşkeran li navçeya Kanîreş û gundê wê bi ser gelek malên BDP’î, avahiya BDP’ê û Şaredaiya BDP’ê de girtibûn û 28 kes binçav kiribûn. Ji 28 kesên bi îdîayên “Alîkariya rêxistinê kirin” û “Endamên rêxistinêne” hatin binçavkirin jê Ekrem Bahşî, Selîm Karabag, Denîz Karabag û Ramazan Karabag piştî îfadeyan serbest hatibûn berdan. Piştî îfadeyên di binçavan de xelas bûn 24 kes anîn Edliyeya Kanîreşê. 24 kesan piştî li dozgeriyê îfade da, dozgeriyê bi daxwaza girtinê sewqî dadger kir. Heyeta dadgehê piştî li îfadeya 24 kesan guhdar kir 15 kes serbest berdan û 9 kes jî girtin û şandin Girtîgeha Tîpa M a Çewlîkê.
Kesên hatin girtin navê wan wiha ye: Serokê BDP’a Berê yê Kanîreşê Şemsettin Ozer, Wekîlê Şaredarê Kanîreşê Selim Yildirim, Endamê meclîsa şaredariyê Nevzat Azak, Endamê BDP’ê Umît Oz, Mehmet Zeki Sayak ê 75 salî, endamên BDP’ê Îbrahim Karabag, Lutfî Karabag, Mehmet Karabag û Riza Karabag bi îdîaya “Endamên rêxistinê ne” hatin girtin.
Ji bo Rojavayê Kurdistanê deriyê sînor tê vekirin – Dîha
Li Rojavayê Kurdistanê ji bo ku pirsgirêkên aborî bêne çareserkin û alîkariyên li perçeyên din ên Kurdistanê û derveyî welat hatine komkirin bigihîjin cihê xwe, di encama hewldanên Desteya Bilind a Kurd de, li sînorê Başûrê Kurdistanê deriyê sînor tê vekirin. Desteya Bilind her wiha têkildarî mijarê dê 2 komîteyan ava dike.
Li Rojavayê Kurdistanê piştî destpêkirina pêvajoya şoreşê, xebatên avakirina xweseriya demokratîk her roja diçe birêkûpêk dibin û pêşve diçin. Gelê Rojavayê Kurdistanê piştî li gelek bajaran rêveberî girt destê xwe, dest bi xebatên birêxistinkirinê kir û di vê çarçoveyê de saziyên xwe avakirin. Li aliyekê ev xebatên birêxistinkirinê têne domandin û hewl tê dayîn ku di her warê jiyanê de sazibûn bê pêkanîn û pêdivî bêne bicîhanîn, li aliyê din jî, li hemberî hewldanên perçekirin û têkbirina îradeya kurdan, di bin navê Desteya Bilind a Kurd de yekîtî hate avakirin. Bi vê pêngava girîng re kurdên rojava ku tune dihatin hesibandin, êdî bûne hêzek. Desteya Bilind a Kurd jî hem xebatên tên meşandin hîn bi awayekî sîstematîk dide meşandin, hem jî hewl dide ku pirsgirêkan çareser bike. Yek ji van pirsgirêkan ku hinek derdor hewl didin li dijî Desteya Bilind bikar bîne jî, pirsgirêka aboriyê ye. Desteya Bilind, niha hewl dide ku vê pirsgirêka bi destpêkirina şerê li Suriyeyê re giran bûye çareser bike û pêngavên girîng avêtine.
Dewlemendiyên Kurdistanê hatibûn talankirin
Rovayê Kurdistanê di warê çavkaniyên binerd û sererd de gelekî dewlemend e. Petrola Suriyeyê bi temamî li Kurdistanê tê derxistin, dîsa hemû berhemên çandiniyê li Kurdistanê ne. Lê rejîma Baas di çarçoveya polîtîkaya birçîhiştin û qirkirinê de, ev dewlemendî hemû dibirin bajarên Suriyeyê yên wekî Şam û Helebê. Ev dewlemendiyên kurdan, piştre jî qasî ku dewlet dixwaze vedigeriyan Kurdistanê. Kurd jî neçar mabûn ku pêdiviyên xwe bi taybetî ji bajarê Helebê bîne. Lê bi destpêkirina şerê li Suriyeyê re, ji ber ku şer zêdetirîn li Helebê tê meşandin, Kurd jî êdî nikarin pêdiviyên xwe bigirin. Dîsa ambargoya li ser Suriyeyê jî bandora neyînî çêdike. Lewre jî pirsgirêkên aborî derketin. Alîkariyên ku li perçeyên din ên Kurdistanê û welatên din hatine komkirin jî, ji ber girtina deriyên sînor negihîşt Rojava. Lê Desteya Bilind a Kurd ji bo çareserkirina vê pirsgirêkê gavên girîng di avêje. Endamê Desteya Bilind a Kurd Aldar Xelîl, derbarê rewşa heyî, rexneyên ku di warê aborî de ji wan re tên û hewldanên wan ên çareseriyê de ji ajansa me re nirxandinên girîng kirin.
‘Bi sed hezaran welatiyên me mecbûrî koçê kiribûn’
Aldar Xelîl, bal kişand ku beriya şoreşê jî rewşa aborî ya Rojavayê Kurdistanê nebaş bû û ev agahî dan: “Petrola Suriyeyê hemû ji Rojava derdikeve, genim, pembo, zeytun, cehe hemû li Kurdistanê ne. Lê li Rojavayê Kurdistanê fabrîqeyek jî tune ye, şîrketek an jî cihekî ku berhem lê derkeve tune ye. Dewletê her tim bajarên xwe esas girtine. Herêmên kurdan hatine îhmalkirin, lewre jî gelê me di destêpêkê de di warê aborî de rewşek nebaş dijî. Ji ber vê rewşa hanê bi sedhezaran welatiyên men neçar man ku koçî bajarên wekî Şam û Helebê bikin da ku debara xwe bikin.”
‘Rewşa şer bandorek neyînî li ser aboriya gel çêkir’
Xelîl, anî ziman ku bi destpêkirina pêvojoya şoreşê re, êdî ev pêwîstiyên jiyanî jî neman û kesên ji bo kar bikin koçî Şamê û Helebê kirine jî, ji ber rewşa şer neçar mane ku vegerin malên xwe. Xelîl, destnîşan kir ku ev yek bûye sedem ku bazîrganî çênebe û bi vê re girêdayî jî buhabûn çêbibe. Aldar Xelîl, destnîşan kir ku vê yekê bandora neyînî çêkiriye û axaftina xwe wiha domand: “Di rewşek wiha de gelê me gelek zehmetiyan dijî. Mînak niha li Rojavayê Kurdistanê derman kêm bûye, şîrê zarokan kêm bûye. Ev der navenda genim e, lê pirsgirêka ard tê jiyandin. Dîsa sotemenî, neft, gaz têrî pêwîstiyan nake. Rewşek bêkariyê heye, bazirganî tune ye, danustendina bi bajarên din re kêm e. Lewre pirsgirêkên aborî tên jiyandin.”
‘Çareserkirina pirsgirêkê erka Desteya Bilind e’
Endamê Desteya Bilind Xelîl, anî ziman ku çareserkirina vê pirsgirêkê erka Desteya Bilind e û di vê mijarê de biryarên wan jî hene. Xelîl, got ku wan biryar girtiye ku ji bo aboriya herêmê polîtîkayekê diyar bikin û di jiyanê de pêk bînin. Aldar Xelîl, daxuyand ku beriya niha di warê aborî de çi pêwîstiyên gel hebûna, ji aliyê Helebê dihatin pêşwazîkirin, lê niha Heleb di nava şer de ye û êdî nikare berhemên xwe bigihîne aliyê din. Xelîl, bal kişand ku li ser tevahiya Suriyeyê jî ambargoyek heye û di rewşek wiha de pêwîstî bi lêgerînekê hebû.
Deriyê sînor tên vekirin
Xelîl, bal kişand ku yek ji sedemên çûna wan a Hewlêrê jî ev bû, axaftina xwe wiha domand: “Me xwest riyekê vekin. Yanî ne ku em ji wan tiştekî bixwazin, ji bo ku gelê me bi derfetên xwe pêdiviyên xwe peyda bike.” Xelîl, da zanîn ku ew di hevdîtinên xwe li ser vekirina deriyê sînor rawestiyan e û di vî warî de lihevhatine çêbuye. Xelîl, got ku di vê çarçoveyê de wan plan kiriye ku di nava mehekê de deriyê sînor vebibe, her wiha heyet bê avakirin û ev tişt gotin: “Heke derî bê vekirin, dê heyetek bê avakirin. Jixwe li aliyê Başûrê Kurdistanê ev heyeta wan heye. Ev herdu heyet bikevin têkiliyê, pirsgirêk dê bên çareserkirin. Wekî din pirsgirêk bi riyên kesan û riyên qaçax çareserî nabe.” Xelîl, diyar kir ku dibe hêzên navneteweyî qebûl jî nekin, lê ev hewldana wan ji bo alîkariya mirovî ye û wiha axivî: “Baweriya me bixwe hebe bes e. Di asta navneteweyî de jî ne wekî rewşek siyasî, yanî wekî 2 dewletan bê zanîn, wekî aliyê mirovî bê zanîn dê encamên erênî bide.”
Xelîl derbarê peywîra heyeta ku dê bê avakirin jî ev agahî dan: “Heyeta ku dê bê avakirin ji bo alîkariya mirovî ye. Ev heyet dê sazî û rêxistinên ku dixwazin alîkariyê bikin pêşwazî bike, her wiha yên dixwazin bikevin têkiliyê û piştgiriyê bikin, dê bi vê heyetê re di nava danustendinê de bin.” Xelîl, destnîşan kir ku dê heyetek ji bo ku rewşa aborî ya Rojavayê Kurdistanê lêkolîn bike, di vî warî de polîtîkayan diyar bike û di jiyanê de pêk bîne jî, dê bê avakirin.
‘Heta niha tu alîkarî negihîştiye Rojava’
Derbarê alîkariyên ku ji Rojavayê Kurdistanê, li parçeyên din ên Kurdistanê û welatên din hatine komkirin jî Aldar Xelîl, agahî dan û ev tişt anîn ziman: “Hinek alîkarî hatibû komkirin, lê ji ber ku rê hemû girtîbûn, negihîştin Rojavayê Kurdistanê. Ji ber vê yekê jî derdorên ku alîkarî kom kirine, li welatiyên kurd ên ku ji Rojava çubûn Başûrê Kurdistanê û di qampan de hatibûn bicîhkirin, belav kirin. Me di gera xwe ya Hewlêrê de bi van saziyên ku alîkarî kom kirine re jî hevdîtin pêk anîn. Ew jî dixwazin ku rê bê vekirin û heyeta me jî bi wan re di nava danûstendinê de be. Niha jî rê bê vekirin, ev saziyên hanê amade ne ku piştgiriya xwe bidomînin. Heke pilana sînor pêk bê, dê ev alîkarî bigihîje Rojava.”
Rexneya Pirsgirêkên gel çareser nakin.
Li ser rexneyên ku hinek derdorê di warê aborî de li Desteya Bilind dikin jî Xelîl, ev nirxandin kir: “Niha em di pêvajoya şoreşê de ne, hîna têkoşîn tê domandin. Hîn rejîm heye, dîsa riyên ku em bi hêzên navneteweyî re bikevin têkiliyê venebûne. Hinek dewlet hene hîn jî nikarin pirsgirêkên xwe yên aborî çareser bikin û bi alîkariya li derve dijîn. Lê ev derfetên me jî nîn in, em tevgerek civakî ne. Em hewl didin ku derfetên heyî bixin xizmeta gelê xwe û nehêlin bekivin destê kesan an jî komikan.”
Aldar Xelîl, destnîşan kir ji ber ku hîn komîteya wan a aborî nehatiya avakirin û navendek Desteya Bilind a Kurd jî tuneye, yanî navnîşanek diyar tune ye, gel bi awayekî birêkûpêk serlêdanê nake. Xelîl, got ku ew pêwîstiyên gelê xwe dibînin ew ê di pêşerojê de di nava hewldana çareseriyê de bin û ev erkek Desteya Bilind e.
Banga ji bo gel û saziyên alîkariyê
Xelîl, di dawiya nirxandinên xwe de banga, “Ji bo ku gelê me jiyana xwe tazmîn bike, belkî di dema şoreşê de, lew re her tişt baş nabe. Lê divê em hewl bidin ku derfetan bi awayekî herî baş bikar bîne” li gel kir. Aldar Xelîl, ji bo sazî û rêxistinên alîkariyê jî ev bang kir: “Em ne miletekî ku dema kesek dibêje hema destên xwe li ber wan vekin. Dema qamyonek alîkariyê bê meydanekê wekî parsekan bidin me. Em miletek wiha nîn in. Em dixwazin sîstemek bazirganiyê vekin, zindîbûnek danustendinê çêbikin. Di vê çarçoveyê de sazî û rêxistinên dixwazin alîkariyê bikin em amade ne pêşwazî bikin û danustendinan çêbikin.”
Ji qirkirinê ber bi xweseriyê ve seruvena azadiyê – (3) DOSYA – Dîha
Paytexta aboriyê Girkê Legê û Tirbespî
Girkê Legê ku navê wê wek El Mabeda hatiye guhertin berê gundekî Dêrika Hemko bû. Lê ji ber bîrê petrolê û Rimêlana ku karker, endezyar û memûrên petrolê lê bi cih kirine Girkê Legê jî bi carekê re mezin buye. Niha nêzî 20 hezar nufûsa Girkê Legê heye. Li Girkê Legê ji xwe hindik saziyê dewletê hene û ev jî dema Dêrika Hemko rêveberî xistiye destê xwe komîteyê amade li vir jî dest danîne ser saziyên dewletê. Dîsa Li Tirbespî navnîşana çareseriya pirsgirêkê gel ji niha ve buye Meclisa Gel.
Girkê Legê ku ji hêla rejima Baas ve navê wê wek El Mabeda hatiye guhertin heya çend sal berê jî gundekî girêdayê Dêrika Hemko bû. Lê îro ji ber navenda petrolê Rimêlan bi carekê re mezin buye û buye wek bajarekî. Niha nêzî 20 hezar nufûsa Girkê Legê heye. Li Girkê Legê taxeke ereba heye û ev ji Mexmûriya cuda kesên ku ji bo kar hatine li vir bi cih bûne. Dîsa li her 2 aliyê bajêr 2 gund hatine ava kirin û li van gundan erebê Mexmûrî hatine bi cih kirin. Li Girkê Legê tenê malbateke mesîhî heye Dîsa li ser riya Qamişlo li milê çepê Rimêlan heye. Ev der demo mirov lê dinihêre mirov dizane ku kesê lê rudinin tev alîgirê dewletê ne. Lewra derdora wê bi dîwar û têlên dirî hatiye dorpêç kirin. Li vî cihê ku jê re dibêjin Rimêlan karkerên ereb ku ji Tartus û Lazkiye anîne dijîn. Berî ku buyer dest pê bikin endezyarên Qanada û Çînî jî li vir dijiyan lê piştî buyeran Sûrî terk kirine.
Bîrê petrolê û mal di nav hev de ne
Girkê Legê li derdora Dêrik cihê herî zêde petrol lê tê derxistin e. Ev yek bi çava jî tê dîtin. Li hin cihan 5-6 birên petrolê di kêleka hev de hatine vekirin. Li vê herêmê dîsa gaz jî tê derxistin. Ji ber vê yekê jî ev bajarê biçûk wek paytexta aboriya Sûrî tê bi nav kirin. Ji bilî petrol û gazê cewherên wek kukurt û fosfat jî li vê herêmê heye lê wek petrolê nayê derxistin. Berê pembo, ceh, nîsk û nok jî li vê derê pir dihatin çiyandin. Lê van salên dawî ji ber ku dewlet vekirina bîrê avê qedexe kiriye di hilberînên ziraatê de jî başveçûn heye. Li Girkê Legê tê diyar kirin ku zeytûn û gelek tişt tên çandin. Lê dewlet destûr nade ku li herêmê kurdan darê fêkî û zeytûnan bê çandin. Digel qedexeye jî hin gundên başûrê Girkê Legê darê zeytûnan danîne.
‘Li Girkê Legê, ji bilê daîreya avê, ceyranê û şaredariyê saziyê dewletê tune ne’
Dîsa ji ber ku di salê borî de petrol û gaz ne li gora qanûna hatiye derxistin ji hêla tendûristiyê de jî gelek pirsgirêk peyda bune. Li hin gundan hejmara kesê bi nexweşînên pençeşêrê ketine zêde buye. Digel ku şirket qanûnan bin pê dikin û tendûristiya gel dixin bin xetereyê dewlet jî ji ber ku herêm herêma kurda ye her dem çavê xwe li ber vê yekê girtiye. Li Girkê Legê hema hema saziyên dewletê tune ne. Tenê saziya av, ceyran û şaredarî, çend dibistan hene. Ev sazî jî niha di destê gel de ne û niştecihê bajêr ji bo hemû pirsgirêkan serî li Meclisê Gel didin.
Emîn: Dema agahiya serkeftinê ji Derîka Hemko hat em amade bûn
Serokê Meclîsa Gel a Girkê Legê Evraz Mihemmed Emîn ku bi hilbijartinê hat ser kar, diyar kir ku piştî agahiya Dêrika Hemko rêveberî xistine dest xwe û serkeftin bi dest xistin, girt, wê demê gelê Girkê Legê amade bû. Emîn, da zanîn ku piştî agahiyê gel bi lezgîn avahiyên dewletê bi dest xistin û wiha got: “Salek berê komîte hatibûn amadekirin. Ew komîte ketin nava kar. Disa hêzên parastina rewa peyvira ku diket ser milê wan bi cih anîn. Dîsa komîteyên tenduristî û paqijê hatin peyvirdarkirin. Di destpêkê de kar û peyvirên xwe bi rêk û pêk bicih anîn.”
Li Rimêlanê leşker tên bicihkirin, lê bê destûr nikarin derkevin
Emîn, destnîşan kir ku ewil hin malbatên ereb xwestin tevliheviyê derxin û hin şerên biçûk pêk hatin. Emîn, da zanîn ku berî vê yekê tedbîrên xwe girtin û ji bo pirsgirêk mezin nebin Komîteyên Aştiyê ketin meriyetê û destûr nedan ku pirsgirêk mezin bibin û wiha got: “Piştî me rêveberî bi dest xist, hêza ereban xwe da paş. Di serî de gel hem bi şev û hem bi roj li dervê bajar nokteyên lêgerînê avakirin û piştî demekê tenê bi şevê nokteyên kontrolê li ser piyan hiştin. Tu hêza leşkerî ewlehiyê ya girêdayî Esed tune. Li Rimêlanê leşker bicih kirine. Ji ber ku vir herêma petrolê ye erebên li vir tevan xwe bi çek girtine. Hêza leşkerî û sivîl nêzî hezar kesan e. Li ser vê herêmê plana her kesî heye. Hin erebên bi navê mexmûrî li vir bi çek tev digerin. Lê li gel vê yekê dîsa hêzên dewletê yên li Rimêlanê bêyî destûra Meclîsa Gel nikarin derkevin derve. Hêzên çekdarî nikarin derkevin dervê Rimêlanê.”
Gel hem sînor û hem jî navenda bajar diparêze
Emîn, daxuyand ku hêzên asayişê hem gundan û hem jî sînor diparin û wiha got: “Li herêmên sînorê Tirkiyeyê hêzên asayişê yên YPG’ê hem sînor û hem jî nava gund û bajar diparêzin. Li sînor destûr nadin ku çûk bifire. Li nava bajar ciwan û jinan xwe pir bi rêxistin kirine û xwe bi hêz kirine. Li vir gel bi derfetên xwe saziyên xwe avakiriye. Mala Gel, Navenda Zanist û Perwerdehiya Jinan a Şehîd Nejbîr û Navenda Çand û Hunerê ji aliyê gel ve hatin avakirin. Navê dibistana Medreset-ul bi navê Şehîd Abdurrahman Tahîr Şeblî guhertin û niha li dibistanê bi kurdî perwerde tê dayîn. Li bajar 200 kesên di komîteyên cuda de cih digirin xebatê dimeşînin. Li vî bajarî yekîtî hatiye avakirin. Di çareseriya pirsgirêka gel de yekitî avakirine û xwe birêxistin kirine. Di her beşê civakê de di meclisê de cih digirin. Welatî ji Dêrezor û Halepê direvin û tên vir. Ji bo ew zahmetiyê dernexin alikariya me ya ji bo wan didome. Gelek erebên ji bajarên xwe direvin tên cem me û serî li me didin. Heta niha 100 malbatên ereb hatin bajarê me. Nêzî 30 malbatan serî li me dan û yên din li cem xizmên xwe bi cih bûn.”
Bajarê Girkê Legê ku tenê ji kolanekê pêk tê, ji sedî 70 kar kêm bûye. Li gel betalî zêde ye jî ji ber rêveberî di destê gel de kêfxweşiyek heye.
Gundên ereban jî ji ber serkeftina kurdan hesîdiyan dikin
Ewil xwestin welatiyên gundên ereban yên 10 kîlometre dûrî Girkê Legê, dibin Artêşa Azad a Sûriyê de bi rêxistin bikin. Lê ji ber ji eşîrên cuda pêk dihatin û li ser talanîyê xwe debar dikin, hêza xwe winda kirin. Erebên li vir dijîn ji ber vê rexistinbûna kurdan hesûdiyê digirin.
Ji bo ciwan koçî Herêma Federal a Kurdistanê nekin xebat tê eşandin
Serokê Meclîsê Emîn, anî ziman ku pirsgirêka wan a herî mezin hin ciwan dixwazin biçin Herêma Federal a Kurdistanê û wiha berdewam kir: “Ev ne pirsgireka kesekî tenê ye. Hemû kes ji vê yekê bi gazinc û aciz in. Her tim pirsa kesên di rojên zor de axa xwe terk dikin û diçin, dema betelên giran hatin dayîn û statu hate bidestxistin dê bi çi rûyî bên vir. tê pirsîn. Ji ber vê yekê meclîs ji bo rê li pêşiya koçberiyê bigire bi gel re civînan pêk tîne. Lê veger jî heye. Ciwanên ku koçî herêma Federal a Kurdistanê dikin, dîsa ji ber sedemên nayên zanîn dîsa li axa xwe vedigerin.”
Bi alfabeya latîn perwerdehiya kurdî’
Serokê Meclîsê Emîn da zanin ku li bajar pirsgirêka wan a herî mezin mercên xebatên çand û hunerê ye û wiha lê zêde kir: “Ji bo ev pirsgirêk çareser bibe em di nava hewldanek mezin dene. Perwerdehiya zimanê kurdî jî bi alfabeya latînî tê dîtin. Di qada perwerdehiyê de gavên girîng hatin avêtin. 54 gund hene. Heta niha meclîsê 40 gundan heye. Bajaroka ku rejîmê navê wê wekî Cewadiye guhert me dîsa bi navê Çilaxa rast kir. Me li vê bajerokê jî meclisa xwe ava kiriye.”
14 sal e 2 xwîşk di şînê de ne
Dema ku em li Girkê Legeyê digeriyan em rastî 2 jinên kurd hatin. Bêyî min çîroka wan dizanî min wêneyên wan kişandin û welatiyên li cem min gotin, “Ev her du jin xwîşkin. Dema ku Rêbertî li Şamê ev her du xwîş diçûn cem û dihatin. Ji roja Serokatî hate girtin heya niha cilên reş li xwe dikin. Heta niha tu kesî hêj nedîtine ku wan cilên bi reng li xwe kirine.” Navê her du jinan Esma Murad û Eyhan Murad in. Pişt re her du xwîş bi jinên li Navenda Jinan disekînin hatin cem hev.
TIRBESIPÎ
Tê gotin navê Tirbesipiyê di sala 1965’an ji aliyê rejîmê ve hate guherîn û kirin El Qehtaniye. Tirbesipî navê xwe ji kevirên sipî yên goran digirin. Nifûsa Tirbesipiyê nêzî 20 hezar e û 100 gundên girêdayî wê hene. Weke 2 herêmên bi navê Sancak û Aliyan tê dîtin. Nifusa Tirbesipiyê ji sedî 75 kurd, ji sedî 25 erep û xiristiyanan pêk tê. Lê erepên li vir bi cih bûn ji ber bendava li ser Çemê Firatê hate çêkirin malên wan di bin avê de man û li ser axa kurdan hatin bi cih bûn û bi navê Mexmûriye tê zanîn.
Ji ber bîrên petrol gelek kes pençeşêrê ketine
Tirbesipî di navbera Girkê Legê û Qamişlo de cih digire û weke Dêrika Hemko û Girkê Legê bîrên petrolê cih digirin. Li vî bajarî nêzî 500 bîrên petrolê hene. Di 3-4 salên dawî de ji ber şîrketên petrolê yên biyanî, petrolê derdixin û ji bo ku oksîjen pêk bê daristan nayên çêkirin û ji ber vê yekê gelek pirsgirêkên tendursîtiyê yên civakî pêk tên. Ji ber vê yekê welatiyên ji vî bajarî diçin nexweşxaneyên Halep û Şamê û teşhîsa pençeşêrê tê dayîn û dermankirina wan a pençeşerê tê kirin.
Tê gotin ku ji ber şîrket zêde qezenc bikin axa vir weke berê dewlemend nîn e. Berê bajar weke depoya genim bû lê niha êdî tu genim nayên çandin. Tê gotin ku li gundê Lêlan ê bajar cihekî dîrokî yê ayîdî berî zayînî 2000 sale heye. Lê ji ber ku heta niha tu lêkolîn û hatiye parastin berhem ji aliyê qaçaxçiyên berhemevan ve hatiye talankirin.
Li vî bajari jî weke bajarên din rêveberî ket destê kurdan. Piştî bûyerên Suriyeyê dest pê kirin li Tirbesipiyê xebat bi awayekî zelal hatin destpêkirin. Ji xwe li bajar Saziya Ziman a Kurd, Mala Jinan, Navaned Çand û Hunerê û gelek navendên din xebatên xwe dimeşandin.
Li Tirbesipiyê li hemû gundan xebatên komîsyon û meclîsan bi dawî bûne û Xistiyan jî di nav meclîsên gel de cih digirin. Lê ji ber ku hemû erepên li vir dijîn Mexmûrî ne piştgiriyê didin rejîma Esed. Ji ber vê yekê heta niha di nav meclîsan de cih negirtin e. Li bajar tenê 50 hêzên rejîmê yên ewlehiyê hene. Ev jî li navendên lê dimînin dernakevin derve. Ji xwe dema bûyer derdikevin jî ev hêz tu mudaxeleyê lê nakin û dema gilî ji wan re diçin dibêjin “Herin giliyên xwe ji Mala Gel re bêjin û rabigihînin” Serokê Meclîsa Gel ê Tirbesipiyê Nureddîn Şakîr di encama hilbijartina dengan de ji serokatiyê re hate hilbijartin. Li bajar komîsyonên karên civakî, dadgeh, perwerde, tendûrîstî û mijarên din xebatên xwe didomînin.
Sibê: Bajarê Evînê Qamişlo – (Abdurrahman Gök)
Peyanis’ta hukuk arayışı 3. yılına girdi -Diha
Hakkari merkeze bağlı Geçitli (Peyanis) Köyü’nde 16 Eylül 2010 tarihinde 9 kişinin yaşamını yitirdiği mayın patlaması olayı 3’üncü yıla girdi. Olayın sanıkları halen bulunmazken, Peyanis sakinlerinin adalet arayışı ise sürüyor.
Hakkari’nin Geçitli (Peyanis) Köyü’nde 16 Eylül 2010 tarihinde Aydın Erol yönetimindeki minibüsün geçişi sırasında yola döşenen mayının patlatılması sonucu Aydın Erol, Enes Erol, Eşref Gür, Şirin Kurt, Abuzeyt İdem, Cane Dayan, Semiha Dayan, Rahife Çiftçi ve Nurulluh Çiftçi adlı yurttaşlar yaşamlarını yitirmişti. Patlama sonrası olay yerine gelen yurttaşlar askeriyeye ait olduğu belirtilen 2 çanta içinde patlamamış 3 mayın ile kablolar bulmuştu. Patlamadan sonra binlerce insan olay yerine akın ederken, olay yerine giden halk ile savcı gelmeden halkın bulduğu delilleri toplamak isteyen askerler arasında çatışmalar yaşanmıştı. Müdahaleye rağmen direnen halk olay yerinde bulunan askeri malzemelerin basın tarafından kayda alınması, MKE menşeli ürünlerin görüntü ve seri numaralarının alınmasını sağlamıştı.
Hükümet söz vermişti!
Yaşanan olaydan sonra sayısız heyet bölgeye giderek incelemelerde bulunurken, hükümet cephesinde ise kimsenin gitmemesi tepkiyi ve şüpheleri arttırmıştı. Günler sonra bölgeye bir heyetle giden dönemin İçişleri Bakanı Beşir Atalay, Cahit Erol’u evinde ziyaret ederek, faillerin bulunacağı sözünü vermişti. Ancak aradan geçen zamana rağmen failler konusunda halen bir gelişme yaşanmış değil.
Dosya rafa kaldırılmış durumda
Ancak aradan günler ve aylar geçmesine rağmen hiçbir kesimden faillerin bulunduğuna dair bir gelişme olmayınca Geçitli köylüleri köyü terk etti. Eşyalarına atlara yükleyerek Federal Kürdistan Bölgesi’ne doğru yola çıkan köylüleri köyün 5 kilometre dışında BDP’liler durdurarak dönmelerini sağladı. Soruşturmayı sürdüren savcılık ise olayın araştırılması yerine patlama yerine ilk giden köylüler hakkında soruşturma açtı ve ifadeye çağırdı. Uzun süre yargılanan köylüler daha sonra beraat etti ancak basının ilgisinin de azalması sonucu dosya da unutulmaya terk edildi. (Hamza Gündüz)
‘Türkçeyi önceden öğretip daha kolay asimile etmek istiyorlar’ – Diha
Yeni eğitim ve öğretim yılında uygulamaya konulan ‘4+4+4’ eğitim sistemini ve okulları ‘boykot’ çağrılarını değerlendiren İstanbul Kürt Enstitüsü Başkanı Zana Farqînî, “Türkiye’ye 4+4+4 kademeli eğitim sisteminin getirilmesindeki amaç AKP’nin politikaları doğrultusunda Türk-İslam senteziyle muhafazakar bir toplum yaratmak” dedi.
Türkiye’de yeni eğitim dönemi ile birlikte AKP Hükümeti tarafından uygulamaya konulan ‘4+4+4’ kademeli eğitim sistemine karşı TZP Kurdî, KURDİ-DER ve Demokratik Toplum Kongresi (DTK)’nin okulları “boykot” çağrısı gündeme geldi. Bu konu ile ilgili değerlendirmelerde bulunan İstanbul Kürt Enstitüsü Başkanı Zana Farqînî, Türkiye’deki eğitim sisteminin her yıl olduğu gibi bu yıl da problemlerle başladığını belirterek, çok dilli ve çok kültürlü bir sistemin esas alınması gerektiğine dikkat çekti.
‘Hükümet kulak tıkıyor’
Farqînî, Türkiye’deki eğitim sistemine getirilen yeni uygulamalarla sorunun bitmediğini, öncesinde buna ilişkin yapılan tüm açıklama ve çağrılara rağmen sistemin uygulamaya konulduğunu belirtti. Kürt kurumlarının daha öncede “anadil” talebi için yaptığı “boykot” çağrısının bu yıl da “anadil eğitim” olmadığı için okulları reddetmeye dönüştüğünü ifade eden Farqînî, “Geçen sene de Kürt kurumlarının yaptığı çağrılarla okullar boykot edilmişti. Bu sene ise boykottan öte okulları reddetme konusu gündeme geldi” dedi. Kürtlerin anadilde taleplerine hükümetin kulak tıkadığını bu şekilde giderse Türkiye’de toplumda ciddi sorun ve karışıklıkların ortaya çıkabileceği uyarısında bulunan Farqînî, şunları söyledi: “Bana göre hükümet yetkilileri, devlet Kürtlerin bu isteklerine kulaklarını kapamamalı. Eğer kulaklarını kapatırlarsa, kendi ideolojileri, çıkarları ve siyasetlerine göre işlerlerse toplumda istenmeyen şeyler baş gösterecektir.”
‘Anadilin tartışılır bir yanı yok’
Farqînî, demokrasinin olduğu yerde herhangi bir kararın, sivil kuruluşların talepleri ve halkın istekleri doğrultusunda değerlendirilerek alınabileceğini, bu taleplere kulak verilerek birleştirici bir sistem kurulabileceğini belirterek, “Demokrasiden bahsediliyor, demokrasi varsa devlet yetkilileri, sivil kuruluşlara, sendikalara, öğrencilere, eğitimcilere kulak vermeli ve isteklerini göz önünde bulundurarak halkın renkliliğiyle birleştirici bir yol izlemelidir” diye konuştu. “Anadilde eğitim” talebinin tartışılır bir yanının olmadığına vurgu yapan Farqînî, “Her şeyden önce bilinmeli ki Kürtlerin anadilde eğitim isteği vardır ve bu isteğin tartışılır, eleştirilir bir yanı yoktur. Kürt toplumu artık çocuklarının asimile olmasını, kimliğinden, kültüründen uzaklaşmasını ve kurulu sistemin oyuncağı olmasını istemiyor” değerlendirmesinde bulundu. Eğitim sisteminde asimilasyon, inkar ve reddin olmaması gerektiğini, ancak bu şekilde demokratikleşmenin sağlanabileceğini ifade eden Farqînî, şunları belirtti: “Talepler değerlendirilmeli ve yeni eğitim sistemi yenilenerek demokratikleşme sağlanmalıdır. Renkli, çok dili, çok kültürlü ve çok sesli bir sistem esas alınarak, asimilasyon, inkar ve red politikalarına yer verilmemelidir. Halkın varlığı öngörülerek kanunlar buna göre yapılmalıdır.” Yeni eğitim sistemi ile birlikte 66 aylık çocukların okula kayıtlarının yapılmasına ilişkin de değerlendirmelerde bulunan Farqînî, bu uygulamayla Türk İslam senteziyle birlikte muhafazakar bir toplumunun yaratılmak istendiğine işaret ederek, “Pedagogların ve psikologların söylediğine göre 66 aylık çocukların seviyeleri ki hem fiziki hem de zihni olarak gelişimini tamamlamamıştır. Bu çocuklar ancak okul öncesi eğitimle gelişir, dünya standartları da bunu gösteriyor. Türkiye’ye 4+4+4 kademeli eğitim sisteminin getirilmesindeki amaç AKP’nin politikaları doğrultusunda Türk-İslam senteziyle muhafazakar bir toplum yaratmak. Diğer bir sebep ise, 66 aylık çocuklara Türkçeyi çok daha önceden öğretip daha kolay asimile etmektir” diye konuştu.
‘Hükümet samimiyetsiz’
Yeni eğitim öğretim yılında Kürtçe’nin seçmeli ders olmasını da değerlendiren Farqînî, seçmeli dersin 4. sınıftan itibaren verilmesindeki amacın asimilasyon politikasının olduğunu belirterek, “Amaç, asimile edip kendine göre yetiştirmek, ondan sonra ise eğer isterse dersi seçmeli olarak vermek. 12 kişi tamamlanmadan seçmeli ders verilmeyecek gibi bir ölçütte getirilmiş. Bu anlamda da bu ülke engeller ülkesi, bir taraftan yasaklar ve insanlık dışı kanunlar yapılıyor, bir diğer taraftan ise küçük demokrasi adımları atılıyor, ancak bunların önü de ölçütlerle engelleniyor.” Anadilde eğitim hakkı talebinin reddedilmesinin hükümetin Kürt sorunundaki samimiyetsizliğini açıkça gösterdiğinin altını çizen Farqînî, şunları ifade etti: “İnsan haklarını engelleyecek her türlü girişimde bulunuyorlar. Bu da hükümetin samimiyetsizliğini, dürüst olmayışını gözler önüne seriyor. Türkiye demokrasi anlamında insan ve özgürlük haklarında evrensel hukuk kurallarını ve gelişmiş demokratik ülkeleri örnek almalı.”
Gerilla hamlesi demokratik özerkliği inşa etme hamlesidir! – ANF
YJA Star Anakarargah Komutanı Delal Amed, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan üzerindeki ağırlaştırılmış tecrit koşullarını, bununla bağlantılı olarak gelişen gerilla hamlesini ve bu hamleyi daha da yükseltmeye yönelik olarak Kürt halkının serhildan duruşunu değerlendirdi. Delal Amed, Öcalan’ın bir direniş tutumu içerisinde olduğunu ve bu tutumunun AKP hükümeti tarafından gizlendiğini belirterek, geliştirmiş oldukları devrimci hamleyle birlikte Öcalan’ın özgürlüğünü sağlayacaklarını ve Kürt halkının kendi öz yönetimi olan demokratik özerkliği inşa edeceklerini ifade etti.
Amed devamla, gerillanın denetiminde bulunan alanları ve bu alanlarda gerçekleşen çatışmalarda yaşanan kayıpların Türk ordusu tarafından neden gizlendiğini ve gerilla hamlelerinin asıl amacına vurgular yaptı. Aynı zamanda Amed, YJA Star gerillalarının hamleye katılım düzeyini ve Kürt analarının mücadelelerini destekleyen tutumunu değerlendirdi.
“AKP HÜKÜMETİ ÖNDERLİĞİMİZİN DİRENİŞ TUTUMUNU GİZLEMEKTEDİR
413 gündür Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan ile görüşmeler engelleniyor. Siz bu yoğunlaştırılmış tecrit koşullarını nasıl değerlendiriyorsunuz? Halkın bu uygulamaya dönük bir tepkisi söz konusu. En son Avrupa’da “Önderliğe özgürlük inisiyatifi nin girişimiyle Sayın Öcalan’ın özgürlüğünü gündemine alan bir kampanya başlatıldı. Yine PAJK’lı ve PKK’li tutsakların süresiz ve dönüşümsüz olarak başlattıkları açlık grevleri var. Bu tepkilere rağmen Türk devletinin tecrit uygulamasındaki ısrarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
27 Temmuz 2011 yılından bu yana Önderliğimiz üzerinde ağırlaştırılmış tecrit koşullarının olduğu doğrudur. Fakat mesele bununla sınırlı değildir. Zaten İmralı sisteminin kendisi bir işkence sistemidir ve Önderliğimiz ’99 yılından bu yana uluslararası bir konseptle bu koşullar altında tutulmaktadır. 27 Temmuz öncesi de böylesi bir tecrit söz konusuydu. Önderliğimiz başından beri İmralı sürecini tersine çevirme ve Kürt sorununun kalıcı çözümü için demokratik çözüm arayışlarında oldu. Hareket olarak Önderliğimizin bu çözüm çabalarını kalıcı bir barışa dönüştürmek için birçok kez çözümü destekleyecek adımlar da attık. Ancak AKP hükümetinin Kürt sorununun çözümüne dönük yaklaşımları oyalama temelinde oldu. Kendisini sürekli Kürt sorununu çözüme ulaştıracak bir parti ve iktidar gücü olarak lanse etti. Bu yönlü bir kitle tabanı da yaratmaya çalışarak, kamuoyunu aldatma yaklaşımı içerisinde oldu. Aslında AKP hükümetinin esas zihniyeti, inkar ve imha zihniyetidir. MHP’nin şoven ve faşist politikalarından, yaklaşımlarından da daha geri bir zihniyettir. Önderliğimizin İmralı sürecindeki demokratik çözüm çabaları hem Kürt sorununa kalıcı çözüm yaratmak hem de AKP hükümetinin bu çözümsüzlük politikalarını ve esas yüzünü deşifre etmeye dönüktü. Zaten bu süreç Önderliğimiz, Türk devleti ve onun iktidar gücü arasında geçen kıran kırana bir mücadele süreciydi.
Önderliğimiz çözüme yönelik yaklaşımlarını defalarca yol haritasından tutalım, hazırladığı protokollere kadar somut çözüm projeleriyle sundu. Yine Önderliğimizin çağrılarıyla özgürlük hareketimizin çözüme katkı sunması için yaptığımız ateşkes süreçleri oldu. Ancak tüm bu çabalara karşılık olarak AKP hükümeti ve TC devleti Kürt halkını inkar ve imha zihniyetinden bir nebze geri adım atmadığı gibi Önderliğimize, özgürlük hareketimize ve direnen halkımıza inkar ve imhayı dayattı. Önderliğimiz, AKP hükümeti ve Türk devleti arasında geçen karşılıklı bu 14 yıllık mücadele süreci, AKP’nin tüm politikalarını deşifre ettiği gibi esas yüzünü de açığa çıkarttı.
Önderliğimiz son olarak 27 Temmuz 2011 yılı tarihinden itibaren AKP’nin tüm oyalama girişimlerine ‘dur’ diyerek, büyük bir direniş tutumu içerisine girdi. Devlet, avukatlar ve aile görüşmelerini reddetti. AKP hükümetinin oyalama politikalarına bir son vererek, Kürt sorununun çözümünün AKP hükümetiyle mümkün olmayacağını belirterek aradan çekildi. Önderliğimizin bu direnişine cevaben özgürlük hareketi olarak kendi çözümümüz olan devrimci halk savaşıyla Kürdistan’a demokratik özerkliğin inşa sürecini başlattık.
Neden tecridin bu kadar ağırlaştırıldığına ve bu kadar süredir Önderliğimizle görüştürülmediğine gelecek olursak: Birincisi Önderliğimiz AKP’nin gerçek yüzünü açığa çıkardı, kamuoyu nezdinde deşifre etti. İkincisi Önderliğimiz heyetlerle görüşmelerin bir oyalama olduğunu gördüğü için tavır koydu. Ailesi ve avukatları dahil tüm görüşme taleplerini reddetti. Kürt sorununun çözümü için Önderliğimizin sağlığı, güvenliği ve özgürlüğünün sağlanması Kürt sorunun önkoşulu da olacaktı. Bunun için AKP hükümeti Önderliğimizin direnişini gizlemek istiyor. Görüşmeleri engelleyerek, bu süreci kendisinin yarattığını lanse etmeye çalışıyor. İşin gerçeği AKP’nin başlattığı bir süreç değil bu süreç, Önderliğimizin başlattığı bir süreçtir. Çünkü Önderliğimiz ve halkımız Kürt sorunun çözümünde hiçbir zaman alternatifsiz olmadı. Demokratik ve barışçıl yollarla çözümü geliştirecek bir muhatap olmadığını bilerek, kendi çözümünü ortaya koyacak gücü göstermektedir.
AKP’nin tüm siyaseti Kürt sorununu çözecek tek alternatif olduğu üzerineydi. Bugün Önderliğimizin direnişi bu siyaseti yerle bir etti. Onun için AKP hükümeti bu kadar saldırgan ve pervasız bir biçimde Önderliğimi üzerindeki tecridi derinleştirmektedir. Üçüncüsü de tecrit ile Önderliğimizi susturup hareketimizi ve halkımızı perspektifsiz bırakarak, aslında hareketimizin kendi başına direnişi geliştiremeyeceğine kanaat getirmişti. Ve zaten bunun böyle olmadığı da çok net bir biçimde açığa çıkmıştır.
İmralı işkence sistemi altında bulunan Önderliğimizin sağlık, güvenlik ve özgürlük koşulları kaygı vericidir. 1 yıldan fazla bir süredir Önderliğimizden haber alınamamaktadır. Türk devleti ve AKP hükümeti İmralı işkence sistemini meşrulaştırarak, normalleştirerek halkımızı da buna alıştırmaya çalışmaktadır. Buna karşın hareket olarak biz zaten Önderliğimizin özgürlüğünü direniş mücadelemizin esas hedefi yaptık ve 2011 yılından bu yanadır da bu yönlü mücadelemizi yükseltmekteyiz.
Bu mücadele Önderliğimizi sahiplenme biçiminde Kürdistan’ın dört parçasında, yurtdışında ve zindanlarda da devam etmektedir. Önderliğimizin özgürlük öğretisine inanan ve bu temelde mücadele eden tüm güçler, bu yönlü duyarlılıklarını yükselterek bu uygulamalara olması gereken tavrı da göstermelidirler. Bu anlamda başta Kürdistan’ın dört parçası ve yurtdışındaki halkımız olmak üzere Önderliğimizin özürlüğünü sağlamaya dönük başlatılan demokratik eylemlilikleri ve zindandaki özgürlük tutsaklarının başlatmış olduğu direnişi selamlıyor, yüksek bir duyarlılıkla daha da yükseltmelerini bekliyoruz. Özgürlük ve yaşam gerekçemiz olan Önder Apo’nun özgürlüğü için YJA Star gerillaları olarak direniş mücadelemizi daha fazla yükselteceğiz.
“HAMLEMİZ KÜRDİSTAN’IN TÜMÜNÜ KAPSAYACAKTIR
Daha önceki açıklamalarınızın çoğunda Öcalan üzerindeki uygulamaların sizin açınızdan aynı zamanda bir savaş gerçekçisi olduğunu okuduk. Türk devletinin Kürt sorununa dayattığı çözümsüzlük politikası ve Öcalan üzerindeki uygulamalara cevaben HPG ve YJA Star güçleri olarak aktif eylemsellik içerisindesiniz. Yine ‘devrimci halk savaşı’ olarak tanımladığınız hamle çerçevesinde Şemzinan, Oramar, Çelê ve Beytüşşebap’ı da içine alan bir gerilla eylemselliği söz konusu. Bu hamle sürecine ilişkin neler söyleyebilirsiniz?
Yukarıda da bazı şeyleri ifade etmeye çalıştım. Önderliğimizin ve halkımızın özgürlüğünün mücadelemizin asıl eksenini oluşturduğunu ifade ettim. Önderliğimizin İmralı esaret koşullarında daha fazla tutulmasına sessiz kalamazdık. Önderliğimizin özgürlüğünü gerçekleştirmek için bize herhangi bir seçenek bırakılmadığı için devrimci halk savaşı sürecine girdik.
Günümüzde iradesini herhangi bir güce teslim edecek güç kalmamıştır. Kürtler artık bilinçlenmiş ve kendi özgürlüğünün farkına varmıştır. Bırakalım teslim olmayı, özgürlüksüz tek bir gün bile geçirmek istememektedir ve bu temelde direniş içerisindedir. Halkımızın özgürlük taleplerini karşılayacak farklı bir mücadele yöntemi ya da yol bırakılmış olsaydı, zaten bu yapılırdı. Ama siz de biliyorsunuz ki, bugün demokratik siyaset yürüten insanlarımız üzerinde bile bu kadar baskı var. 12 Eylül faşist askeri rejimini aratmayacak uygulamalar söz konusu. Sayısı 10 binlere varan insanımız tutuklu. Kürt çocuklarının bedenleri havan toplarıyla paramparça edilmekte. Mesela Roboski gizlenemeyecek kadar açık bir katliam örneği. Analarımız ve kadınlarımız sokaklarda sürüklenmekte. Kısacası mücadelemizi bu düzeye taşırmamıza yol açan fazlasıyla neden var. Bizler de soykırım tehdidi altında bulunan bir halkın özgürlük savaşçılarıyız.
Biz bu sürece halkımızı, kendimizi savunmak ve özgürlüğümüzü sağlama temelinde girdik. Mücadelemizin asıl hedefi budur. Devrimci halk savaşımızın asıl hedefi, varlığını koruma ve özgürlüğünü sağlamadır. Bir taraftan halkımız direnişini yükseltmekte, diğer taraftan da bu sürece öncülük etmekle yükümlü gerilla güçlerimiz de direniş savaşını yürütmektedir.
Gerilla güçlerimiz geçen süreçte ciddi bir yenilenme yaşadı. Hem Önderliğimizin yeni paradigması ekseninde ideolojik donanıma kendisini kavuşturdu hem de gerilla tarz ve taktiğinde derinleşip yeniden yapılanma sürecini yaşadı. Yeniden yapılanan gerilla güçlerimiz Karadeniz’den Şemzinan’a, Amanoslar’dan Hakkari’ye kadar tüm Kürdistan’da yaygınlaşan mevzilenmesiyle TC devletinin saldırılarına karşı direnmektedir. Direnişimizin bugün varmış olduğu aşama Şemzinan, Çelê, Oramar ve Beytüşşebap alanlarında düşmanın iradesini kırma ve gerilla denetimini geliştirmedir. Gerilla denetiminin geliştiği alanlar daha da genişleyecek ve Kürdistan’ın tümünü kapsayıp demokratik özerkliğin inşasını sağlayana dek de devam edecektir.
Gerillanın Şemzinan, Oramar ve Beytüşşebap’ta bir hakimiyeti ve denetimi söz konusu. Bunu HPG ve YJA Star’ın yapmış olduğu açıklamalardan da takip etmekteyiz. Gerillanın mevcut pozisyonunu ve bulunduğu alanlardaki denetimini nasıl değerlendiriyorsunuz?
“Gerillanın Denetimindeki Alanlarda Türk Devletinin Hakimiyeti Kalmamıştır
Türk devleti ve onun ordu gücü, Kürt halkının yaşadığı toprakları tamamen işgal etmiş durumda. Türk devletinin ağırlıklı ordu gücü polis örgütlenmesi, özel örgütlenmiş birliklerin tümü Kürdistan’da konumlandırılmış. Kürdistan’da bu tarz bir mevzilenmeye ve konumlanmaya sahip olan bu askeri güç, Kürt halkına ve onun özgürlük savaşçılarına sürekli bir saldırı pozisyonundadır. Kürdistan’da insanlarımızın sayısı kadar asker gücünün konumlandırılmış olmasının halkımızın güvenliğini sağlamakla hiçbir alakasının olmadığı açıktır. Kürdistan’da bu düzeyde konumlanmış bir ordunun temel amacı ve hedefi işgal ve soykırım dışında başka hiçbir şey olamaz. Ki zaten biz bunu günlük uygulamalarla da görmekteyiz. Her köşe başına bir karakol kurulmuş. İnsanlarımız sürekli bir baskı altında tutuluyor. Sözde özgür ve demokratik olduğunu söyleyen bir devlet sınırları içerisinde bunlar yaşanıyor. Kendi ülkesinde özgür yaşayamayan, dilini konuşamayan, tüm temel insanı hakları elinde alınan bir halk gerçekliği söz konusu. Gerilla güçlerimiz bu işgali durdurmaya ve halkımıza yönelik saldırılara cevap olma temelinde bir mücadele yürütmektedir. Bu gerilla hamlemizi hem halkımızı savunmaya yönelik hem de özgürlüğünü sağlama amaçlı başlattık. Bunun için halkımıza yönelik saldırı gerçekleştiren tüm güçler ve Kürdistan’da asimilasyonu, soykırımı geliştiren tüm kurum ve kuruluşları da hedef kapsamımıza aldık. Bu çerçevede gerilla güçlerimiz, Şemzinan, Çelê, Oramar ve Beytüşşebap’ta bulunan Türk ordusunun mevcut gücünü etkisizleştirmiştir. Mevcut durumda bu alanlarda düşmanın herhangi bir hakimiyeti kalmamıştır. Bu alanlarda halkın kendi öz yönetimini geliştirebileceği koşulları oluşturmayı hedefliyoruz. Aslında bu gerilla hamlemiz adım adım Kürdistan’da demokratik özerkliği inşa etme hamlesidir. Devletin çözümsüzlük politikalarına karşı kendi çözümümüzü gerçekleştirme direnişidir.
“TIRMANAN BU SAVAŞ GERÇEKLİĞİNİ DAHA FAZLA GİZLEYEMEYECEKTİR
Yaptığınız açıklamalarda Türk ordusunun ağır kayıplar verdiği görülüyor. Ancak hem bu konuda hem de denetiminizde olduğunu açıkladığınız alanlar konusunda Türk devlet yetkililerinin inkar yaklaşımı görülüyor. Neler söyleyeceksiniz?
Yaşanan çatışmalarda Türk ordusu ağır kayıplar veriyor. Sadece ordu gücü de değil, her gün onlarca polisi çatışmalar sonucu ölmekte ve yine AKP hükümetinin temsilcileri gerilla güçlerimiz tarafından tutuklanıyor. Ayrıca Türk devleti çatışmalarda öldürülen polis ve asker cenazelerini gizliyor. Kaza vb. ölüm nedenleri ileri sürerek ölümlerini açıklıyor. askerlik yapanları olduğu gibi açıklarken, esas olarak bizimle çatışan özel paralı güçlerin ölümlerini gizliyor ve ailelerini de maddi imkanlar karşılığında susturuyor. Bir ara sözde ölen askerlerin isimlerini açıklayıp ailelerini göndermişlerdi. Ailelerin almış oldukları cenazeler isimleri açıklanan askerler değildi. Skandal düzeydeki bu durumu basından sizler de takip etmişsinizdir.
AKP hükümeti elimizde tutuklu bulunan kendi temsilcilerine bile sahip çıkamayacak duruma gelmiş. Böylesi bir savaşı ve çatışma düzeyini gizlemeye çalışsa bile, bu yükselen ve gittikçe yayılan mücadelemiz karşısında pek mümkün değil! Erdoğan kendi genelkurmay başkanıyla gelmiş olduğu Gedik Tepe’deki mevzilere neden şimdi gelemiyor? Yine havadan ve karadan bu alanlardan ulaşımın kesilmiş olması, gerillalarımız tarafından her gün saatlerce yolların denetim altında tutulması bu alanların denetimimizde olduğunun somut ifadesidir. Biz bu durumu kamuoyundan gizlemiyoruz. Yapmış olduğumuz günlük açıklamalarla bu durumu halkla paylaşıyoruz. Gerçeğin ne olduğunu merak edenler bizzat alana gelip görebilirler. Bölgeye gelip mevcut gerçeklikle karşılaşan ana muhalefet partisi heyeti de döndükten sonra hükümete Şemzinan’da neler olduğuna yönelik açıklama yapmasını istedi. Bu bile yaşanan gerçeği doğrular niteliktedir. Mevcut savaş gerçekliğini toplumdan gizlemektedir. Bu yönlü Türk medyasına da sürekli ayar vermektedir. Hatta AKP hükümetinin politikalarını eleştiren, gerçek yüzünü biraz olsun deşifre etmeye çalışan aydın ve yazar kesimlerini tehditlerle susturmaktadır.
Ayrıca zaten AKP hükümeti halkları birbirine kırdırtma, birbirine karşıtlaştırma ve düşmanlaştırma politikası güdüyor. Özgürlük mücadelemizi terörize ederek, bin yıllardır birlikte kardeşçe yaşayan Türk halkıyla Kürt halkını tamamen birbirine düşman hale getirmeye çalışmaktadır. Türkiye metropollerinde bulunan Kürt halkına şoven saldırılarla yönelmekte, Kürt halkı linç girişimleriyle karşılaşmaktadır. Bunu daha da ileri bir boyuta götürerek, en son İstanbul’da defnedilen gerilla cenazelerine bile saldırılarda bulunmuşlardır. Bunların tümü AKP’nin halkları birbirine düşmanlaştıran politikalarının sonucudur.
AKP hükümeti tam bir özel savaş hükümetidir. Özgürlük hareketimizi tasfiye etmek için tüm ordu ve polis gücünü üzerimize salmanın yanı sıra esasta da psikolojik savaşın her boyutunu deneyerek sonuç almak istemektedir. AKP hükümeti bize karşı mücadelesini psikolojik savaşa bağlamıştır. Halkları bu kadar karşıtlaştırma, bu kadar düşmanlaştırmanın hepsi özel savaş politikaları kapsamında yapılmaktadır. Özgürlük hareketimizi karalayarak, haklı, meşru direnişimizi de terörize ederek, direkt Kürt halkını hedef yapmaktadır. Özel savaş politikaları kapsamındaki esas saldırılarını da kadın özgürlük militanlarımızı direkt hedef yaparak hayata geçirmeye çalıştı. Direkt kadın gerillalarımıza yönelip şahadetlerine yol açtığı gibi bu şahadetlerimizi de sanki iç infaz olaylarıymış gibi yansıtıp toplumu bu yönlü tahrik etmeye çalıştı. Bunlar çok sahte ve ucuz politikalar. Toplumda zihin bulanıklığı yaratarak halkları birbirine karşı düşmanlaştırmayı, şovenizm ve faşizmi tırmandırmayı hedefliyor.
Kadın gerillaların eylemsellikleri son aylarda basında çokça yer alıyor. Belirttiğiniz hamle sürecindeki kadın etkinliğinden bahsedebilir misiniz?
Halkların devrim mücadeleleri kadın öncülüğünde gelişmektedir. Bu bizim devrim mücadelemiz açısından çok daha fazla önde olan bir durumdur. Hareketimizin doğuşu bile Kürt toplumu açısından bir devrim niteliğindedir. Bu niteliğini Kürt kadınlarının mücadele öncülüğünden almaktadır. PKK’nin kuruluş aşamasından bu yana PKK içerisinde yer alan Kürt kadın militanlaşması, ulaştığı bu düzeyi Kürt toplumunun tümüne yayarak bu yönlü Kürt kadınlarını bilinçlendiren, örgütleyen ve serhildanlarda öncülük ettiren bir düzey yarattı. Kürt kadın militanlaşması Önderliğimizin özgürlük öğretisi doğrultusunda kadın gerilla ordulaşması düzeyine ulaştı. Ordulaşan kadın gerilla, direniş savaşında hep öncülük misyonu üstlenerek rol oynadı. Şehit Zilan ve Şehit Beritan yoldaşlarımızın mücadele öncülüğü ve özgürlüğe kendisini feda edecek düzeyde bağlı olmaları, bir kadın gerilla ordusu olarak üzerinde gelişip yükseldiğimiz büyük bir miras ve mücadele değeri yarattı.
Devrim mücadelemiz bir halk devrim mücadelesi olduğu kadar aynı zamanda bir kadın devrimidir. Son dönemde yoğunlaşan bu devrim mücadelesine de YJA Star gerillalarımız Önderliğini sahiplenme ve Kürt halkının özgürlüğünü gerçekleştirmek temelinde öncülük etmektedir. Şemzinan, Çelê, Oramar ve Beytüşşebap hattında yoğunlaşan gerilla direnişimize kadın gerilla güçlerimiz de büyük bir cesaret ve yiğitlikle katılmaktadır. Özgürlük değerlerine ve özgürlüğe ne kadar bağlı olduğunu fedai tarzda mücadeleye yönelerek göstermektedir. Bunun en somut ve yalın örneği Çelê Rindikê devrimci operasyonunda yer alan Jîn yoldaşımızın mücadele duruşudur. Düşman bile bu gerçekliği itiraf etmek zorunda kaldı. Yer aldığı çatışmalarda öncülük yapıp yaralanmasına rağmen yarlı bir halde kendisini bir canlı bomba haline getirip fedai bir duruş sergiledi. Jîn yoldaşımızın öncülüğünde gelişen bu duruş, YJA Star gerillalarımızın tümünün mücadele duruşudur. Bu öncülük düzeyi kadın gerilla komutanlaşmasını yaratığı gibi kendi öz gücüne ve örgütlülüğüne dayanarak, bahar aylarından bu yana yoğunlaşarak devam eden bir özgün eylem gerçekliğini de açığa çıkardı. Bu devrim mücadelesi asıl hedefine ulaşıncaya kadar da bu duruş ve gerilla eylemselliklerimiz yükselerek devam edecektir. Çünkü kadınlar olarak özgür bir gelecek ve dünya yaratma konusunda kendimizi sorumlu görmekteyiz. Bu dünya özgürleşip güzelleşecekse de bunu ancak Önder Apo’nun özgürlük felsefesiyle yoğrulan kadın mücadelesi ve öncülüğü yaratacaktır.
Yaşanan bir savaş var ve bu savaş gerçekliği içerisinde tarafların kayıpları oldu. Bu mücadelenin aktif bir öncü gücü olarak bizim de özgürlüğün bedeli olarak şahadetlerimiz yaşanmaktadır. Her şehit düşen yoldaşımız mücadele azmimizi bilemekte ve şehit yoldaşlarımızın yarım kalan özgürlük hayallerini gerçekleştirme iddiamızı güçlendirmektedir. Bu durum onların yoldaşları olarak bizde böyle bir etkiye yol açtığı gibi halkımızı da aynı düzeyde etkilemektedir. Analarımız kızlarını sonsuz yolculuklarına uğurlarken ellerine kınalar yakıp uğurlamakta. Zılgıtlarla karşılamakta. Bu şahadet gerçekliğini kutsallaştırmakta ve serhıldanlarda öncülük pozisyonuna dönüştürmektedir. Yine kadın şahadetlerimizin yaşanmasına tepkiler de üst düzeyde yaşanmaktadır. Bu gerçeklik büyük bir öfke patlamasına, intikam ruhuna yol açmaktadır. En son Garzan’da 15 kadın yoldaşımızın şahadetini hazmedemeyip bedenini ateşe veren Günaydın Yaman’ın tutumu da bu gerçekliğe en derin öfkeyi, tepkiyi taşımaktadır. Kendi bedenini ateşe vermekten çekinmeyen Kürt kızları, özgürlük saflarına da akın etmektedir. Her gün onlarca Kürt kızı özgürlük saflarımıza gelip gerillalaşarak, mücadelemizin öncü gücü içerisinde yer almaktadır.
“ANALARIMIZIN BU MÜCADELEYE ÖNCÜLÜĞÜ TAKTİRE ŞAYANDIR
Mücadelemizin gelmiş olduğu aşama ciddi bir bilinçlenme yarattı. Yakalanan bu düzey analarımızı, kadınlarımızı ve çocuklarımızı da örgütlü bir güce dönüştürmektedir. Gerillanın yürüttüğü mücadeleye paralel olarak halkımız da özgürlük mücadelesine aktif bir şekilde katılmaktadır. Analarımızın bu mücadeleye öncülüğü taktire şayandır. Halkımız kavgamızın sebeplerinin bilincinde ve kavgamızı sahiplenmektedir. Mücadelemizi ısrarla Kürt halkının özgürlük mücadelesinden ayırmaya çalışan ve mücadelemizi terörize etmeye çalışan Türk devletinin yaklaşımlarına bir sahiplenme tutumudur. Halkımız sokaklarda, meydanlarda “PKK halktır, halk burada sloganlarıyla cevap veriyor.
YJA Star meclis üyemiz olan Revan yoldaşımız öncülüğünde Beytüşşebap’ta gelişen direniş, görkemli bir direnişti. Bu direnişi halkımız, Kato dağlarına kadar çıkıp Revan yoldaşımızla şahadete ulaşan yoldaşlarımızın cenazelerini sahiplenerek destekledi ve sahip çıktı. Yoldaşlarımızın cenazelerini ulusal renklerimiz olan yeşil, sarı kırmızı flamalarıyla süsleyerek, Kato dağlarında cenaze töreni yaparak omuzlarında indirdi. Halkımız gerilla mücadelemiz, direnişimizle paralel olarak serhildan tutumunu daha da yükseltmelidir. Özgürlük mücadelemiz, halkımızın serhildanları daha da yükseltmesiyle kesin başarıya ulaşacaktır.
Kuşkusuz mücadelemiz zafere ve başarıya doğru önemli bir aşama kat etmişse, bu elbette ki halkımızın mücadelemizi ilk çıkışından bu yana desteklemesiyle bağlantılıdır. Biz de mücadele direncimizi, kararlılığımızı halkımızın, analarımızın özgür yaşamdaki ısrarıyla, fedakar ve cesur duruşuyla biledik. Daha da güçlendirdik. Gelmiş olduğumuz aşama itibariyle de, özgür yaşama doğru daha da ileriye gitmemize yol açacak adımlar, halkımızın özgürlük mücadelemize daha aktif katılımıyla güçlenecektir, hızlanacaktır. Halkımız hiçbir biçimde kendi evlatlarının, özgürlük savaşçılarının cenazelerini Türk devletine teslim etmemelidir. Bu yönlü Beytüşşebap’ta göstermiş olduğu tutumu daha da ileriye taşırarak, özgürlük değerleri olan gerillalarını kendi elleriyle toprağa emanet etmelidir. Halkımız sürekli şehit düşen yoldaşlarımızı sahiplendi. Bu sahiplenme tutumundan düşmanın tüm baskılarına rağmen geri adım atmadı. En son Beytüşşebap’ta analarımız öncülüğünde açığa çıkan halkımızın duruşu ve Kürdistan’daki sömürgeci güce öfke ve isyan duruşu taktir edilecek bir duruştur. Bu mücadele duruşu Kürdistan’ın tüm bölgelerine yayılmalıdır. Devrimci halk savaşı sürecinde halkımızın serhıldanları geliştirerek tüm Kürdistan geneline yayması özgürlüğü de garantileyecektir.
“KÜRT HALKI SERHİLDANLARI YÜKSELTMELİDİR
Beytüşşebap’ta başta kadınlar, analar olmak üzere AKP ordusuna yönelik olarak göze çarpan ciddi bir öfke ve tepki vardı. Bu toplumsal kabarışı nasıl değerlendiriyorsunuz?
Türk devletinin ve ordusunun halkımız üzerindeki uygulamaları Hitler faşizminin uygulamalarını bile aşacak düzeyde. Dili, kültürü ve kimliği yasaklanmış, inkar edilmiş bir halk gerçekliğimiz var. Yasaklarla bir baskı çemberine alınan, işkencelerden geçirilerek tutuklanan, neredeyse özgür nefes alıp vermesi bile yasaklanan bir cendere altındadır. Halkımız bu baskı ve soykırım rejiminin uygulamalarına yıllardır maruz kalmaktadır. Çocuklarımız bu soykırım rejiminin ölüm yayan yaşam gerçekliği altında büyümekte. Çocuklarımızın yaşam hakkı bile elinden alınmakta. Kürt varlığı bir tehdit olarak görülmekte. Türk halkıyla bin yıllardır kardeşçe yaşayan bir halkın varlığından neden bu kadar korku duyuluyor? Neden Türkleştirilmeye çalışılıyor bu halk? Neden kendi kültürel değerlerinden kopartılmaya, asimile edilmeye çalışılıyor? Bu soruları Kürt halkı kendisine her gün sormaktadır. Böylesi bir baskı rejimi altında artık yaşamayı kabul etmemektedir. Avazı çıktığı kadar “artık yeter diyor. Kürdistan coğrafyasında yaşanan savaş gerçekliği birebir halkımıza yansıyor. Halkımızın gözleri önünde bu savaş gerçekleşiyor. Bunu görmemezlikten gelemiyor. Bu kadar öfke ve tepki bunadır. Gerillanın yükselen mücadelesi karşısında sıkışan Türk devleti ve AKP hükümeti halkımıza saldıracaktır. Ki daha önce de bunu defalarca yaptı. ’90’lı yıllarda özel savaş hükümeti eliyle gerçekleşen faili meçhul cinayetler ve katliamlar bunun en somut örneğidir. Binlerce insan kaybedildi. Çoğunun henüz akıbeti bile bilinmiyor. Kürt halkının yaşadığı coğrafya Kürt halkının yaşadığı bir yaşam alanı değil de, bir mezara dönüştürülmeye çalışılıyor. Yaşamı tamamen durdurup ölümün soğuk sesini hakim kılmaya çalışıyor Türk devleti. Halkımız yaşam hakkını ve özgürlük hakkını savunmak için kendisini daha da örgütlü hale getirmelidir. Halkımızın serhildan duruşu Kürdistan’ın tüm bölgelerine yayılabilmelidir. Örgütlenen halk duruşunun nelere yol açtığını, neleri yarattığını herkes bilmektedir. Bugün Ortadoğu coğrafyasında yaşanan halk ayaklanmaları bunun en açık örneğidir. Kürt kadınlarına, gençlerine ve analarımıza çağrımız da bu serhildan duruşlarını yükselterek sömürgeci güçleri Kürdistan’dan çıkartmaya dönüktür. Yine genç kızlarımızın gerilla saflarına akın ederek kadın gerilla ordusunu büyütmeye ve yükselen özgürlük mücadelesinde rolünü oynamaya çağırıyoruz. Bizler de YJA Star kadın gerillaları olarak fedai bir ruhla özgürlük mücadelesini zafere ulaştırıncaya kadar devrim mücadelesini yükseltme ve başarma kararlılığımızı belirtiyor ve tüm direnen güçlere mücadelelerinde başarılar diliyoruz. – (Ekin Ada)
Medeniyetin göstergesi yol ve baraj değil ifade özgürlüğüdür – ANF
Uluslararası Hrant Dink Ödül Töreninde, bu yılın ödülü sosyolog İsmail Beşikçi’ye verildi. Beşikçi, ödülünü aldıktan sonra yaptığı konuşmada, Türkiye de dahil, egemen ülkeler tarafından katliam ve sürgünlere uğratılan Ortadoğu halklarının tarihsel ve mevcut durumlarını anlattı.
Hrant Dink Vakfı tarafından İstanbul Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda düzenlenen Uluslararası Hrant Dink Ödül Töreninde, ödülün sahibi sosyolog İsmail Beşikçi oldu. Majak Toşikyan’ın Hrant Dink için bestelediği oratoryoda orkestraya Surp Lusavoriç Korosu, Kevork Tavityan, Aylin Ateş ve Petro eşlik etti. Ümit Kıvanç’ın hazırladığı kısa belgeseller de, törende gösterime sunuldu. Törenin sunuculuğunu ise oyuncu Mert Fırat üstlendi.
Sosyolog İsmail Beşikçi, ödül töreninin ardından kürsüye çıkarak yaptığı konuşmaya, “Sevgili Hrant Dink’i sevgiyle anıyorum” diye başladı.
‘Ödüllerin her zaman sorumluluk yüklediğini ve bu sorumluluğu da taşımaya çalışacağını’ belirten Beşikçi, konuşmasını yakındoğu kavramı üzerine gerçekleştireceğini söyledi.
Yakındoğunun 20. yüzyılın ilk çeyreğinde imha edildiğini anımsatan Beşikçi, bu bölgedeki halklar olan Ermeni, Rum, Süryani, Kürt ve Alevilerin de, ülkeleriyle birlikte imhaya uğradığını kaydetti.
ERMENİ, RUM, KÜRT, SÜRYANİ VE ALEVİLER ÜZERİNDEN PLAN…
Bu imhanın nasıl gerçekleştiğine de vurgu yapan Beşikçi, İttihat ve Terakki’nin Osmanlı Devleti’ni Türk esasına göre yeniden organize etmek gibi bir sorunu olduğunu, bir imparatorluk kurma planını gündemine aldığını söyleyerek, şunları anlattı: “Bu imparatorluk, Türk imparatorluğu olmalıydı. Burada bazı pürüzler vardı. Mesela ‘Ermenileri, Rumları ne yapacağız’ diye düşündüler. Müslüman olan ama Türk olmayan Kürtleri ve Türk veya Kürt olan ama müslüman olmayan Kızılbaşları-Alevileri ne yapacaklarını düşündüler. İttihat ve Terakki bununla ilgili çok düşündü, planlar ve projeler yaptı. Şöyle söylenebilir: Rumları sürgün edeceğiz, Ermeni nüfusu tehcir adı altında tamamen imha edeceğiz diye planladılar. Süryaniler de aynı politikada değerlendirildi. Kürtleri de Türklere asimile etmeyi, Kızılbaşları da müslümanlığa asimile etmeye karar verdiler. Özellikle Balkan Savaşı’ndan sonra çok önemli projeler gerçekleştirildi. Ziya Gökalp gibi, Doktor Nazım gibi isimler belli başlı görevler aldılar.”
Sosyolog Beşikçi, bu projelerin yaşama geçirilmesi için elverişli fırsatın beklendiğini ve Birinci Dünya Savaşı’nın bunun için bir fırsat oluşturduğunu ifade etti: “Böylece Rumlar sürgün edilmeye başlandı. Savaşın ilk yılında, 1915’in baharında Ermeni nüfus tehcir adı altında soykırıma uğratıldı. İttihatçıların bir projesi daha vardı Osmanlı ekonomisini millileştirmek üzerine. Rumların ve Ermenilerin elindeki maddi gücü-zenginliği müslümanların denetimine vermeyi kararlaştırdılar. Onlardan kalan taşınmaz mallara el konuldu. Bugün Türkiye’de büyük burjuvazinin zenginlik kaynağı Ermeni ve Rum mallarıdır. Yine Kürtlerde de ağaların malları Ermeni ve Süryani mallarıdır.”
Beşikçi, Almanya’nın da yakındoğunun imhasında İttihatçılara önemli oranda yardım ettiğine dikkat çekti.
‘KÜRTLER TETİKÇİ YAPILMAK İSTENDİ’
Değerlendirmesini Kürtler üzerine sürdüren Beşikçi, Kürtlerin de Ermenilere karşı ‘tetikçi’ olarak kullanılmak istendiğine vurgu yaptı: “Kürtlerin durumunu iki safhada değerlendirmek gerekir: Birincisi, Kürtler hakkında, tabii ki söylediğimiz gibi asimilasyon temel bir politikadır. Ama egemen güç Ermenilerle, Rumlarla ilgili, Süryanilerle ilgili sorunların çözümünde, bir yandan asimile etmeye çalıştığı Kürtleri kullanmak istedi. Gerek 1915’de, gerekse de milli mücadele temelinde, kısaca Kürtler ‘tetikçi’ olarak kullanılmak istendi. Sonradan da, Osmanlı yıkılıp Türkiye Cumhuriyeti kuruluyor ve Lozan’da devlet kendisine büyük bir garantı sağlıyor bundan sonra İttihat Terakki’nin kararına devam ediliyor. Kürtlerin imhası da Cumhuriyetle başlayıp, bugünlere kadar sürüyor.”
Devleti yönetenlerin zaman zaman özür dilemeye başvurduğunu hatırlatan Beşikçi, asıl çözüm yolunun özür değil, tarihsel bilinç olduğunu anlattı: “Hiçbir sorunu özür çözmez. Bunun tek çözümü döneme ilişkin ciddi araştırma ve incelemelerin yapılmasıdır. Bu sorunların hepsi birbiriyle ilişkilidir. Çünkü, işte Ermeni nüfus çürütüldü ve onlardan kalan taşınmaz mallar Bitlis’te, Muş’ta, Diyarbakır’da, Siirt’te bölgedeki Kürt ağaların eline geçirilmek istendi ve o zaman bu kişilerin de malları ellerinde tutabilmek için devletin görüşüne ‘evet’ demeleri istendi. Yoksa o malları kullanmalarına devlet izin vermeyecekti. Bu nedenle Ermenilerle ilgili sorun Kürtlerle, Kürtlerle ilgili sorun Ermenilerle de ilgilidir. Birbirlerinin hem nedeni hem sonucudur. Bu tür sorunların üstesinden gelmenin tek yolu konuyla ilgili araştırma ve incelemelere olanak tanınmasıdır. Çünkü toplum bilincinin halklar arasında gelişmesini sağlamanın önemi büyük. Bu bilince ulaşan kişiler, öbür halklara, kendi başlarına felaket ettirilmişse, bunun bilincine varacağı için öbür halklara zarar vermeyecek, anlayışlı davranma tutumuna sahip olacaktır.”
‘MEDENİYETİ YOLLAR-BARAJLAR DEĞİL İFADE ÖZGÜRLÜĞÜ GÖSTERİR’
Bir ulusun, egemenler tarafından tarihin belirli döneminde bölünmeye-parçalanmaya-paylaşılmaya çalışılmasının, sözkonusu ulusun yapısında büyük travmalara yol açtığını söyleyen Beşikçi, “Bu, insanın iskeletinin, beyninin parçalanması gibidir. Ermenilerin de böyle bir sorunu vardır. Rusya-Osmanlı-İran arasında Ermeniler bir güç olamamıştır” dedi.
Kürtlerin hala egemen güçler tarafından baskı altında tutulmak istendiğine değinen Beşikçi, bu fikrini, “Kürtleri görüyoruz Ortadoğu’nun ortasında, 40 milyona yakın bir toplum ama küçücük statü elde etmesi engellendi. İşte mayın tarlalarıyla ve benzer yöntemlerle bölünmeye çalışıldı” sözüyle açıkladı.
İsmail Beşikçi, ifade özgürlüğü ve medeniyet kavramları üzerine de değerlendirmede bulundu: “İfade özgürlüğü herhangi toplumun, devletin çağdaş ve medeni olmasının temel göstergesi yollar, barajlar, fabrikalar ve büyük binalar değildir. Bunun temel göstergesi ifade özgürlüğüdür. Toplum buna sahipse, ifade özgürlüğü o ülkede kurumlaşmışsa, özgür eleştir,i kurumlaşmışsa zaten orada resmi ideoloji de yok, demektir. Resmi ideoloji demokrasinin önündeki en büyük engeldir. İfade özgürlüğünün olması ise o toplumda yolsuzlukların, dolandırıcılıkların olmaması demektir. Olursa bile şiddetli bir şekilde tepki görmesi, yargılanması demektir.”
‘BUGÜN, 1940 VE 1970’DE YAŞANANLARIN AYNISINA TANIĞIZ’
Türkiye’de ifade özgürlüğünün bulunmadığını ve bu bakımdan 1940’lardan farklı bir dönemde olunmadığını kaydeden Beşikçi, Behice Boran ve arkadaşlarının 1940’larda Oya Baydar’ların da ’70’lerde, bugünküne benzer operasyonlarla karşılaştıklarını söyledi. “Bugünse mesela Pınar Selek gibi, Müge Tuzcuoğlu gibi genç araştırmacılar, toplum bilimciler benzer baskıyla karşılaşıyorlar. Müge, Mart 2012’den beri Diyarbakır Cezaevi’nde tutuklu” diyen Beşikçi, Müge Tuzcuoğlu’nun köyü yakılan ailelerin çocuklarıyla ilgilendiğini, bunlarla ilgilenmenin ise devletin suçlarını açığa çıkaracak nitelikte olduğunu ve devletin böylesi gerçeklerin açığa çıkmasından çekindiği için tutuklamalara başvurduğunu söyledi.
Beşikçi, Kürtlerin yurtlarından koparılmaya bugün de devam edildiğine dikkat çekerek, şöyle dedi: “Kendi topraklarında su var, ağaçları var, toprakları var, tavukları var ama şehirlerin varoşlarında mağdur bir yaşam sürdürüyor, Kürtler. Bütün bu yaşamların bilinmesini devlet istemiyor. İfade özgürlüğünü bu bakımdan da engelliyor. Yani her türlü gerçeğin araştırılması, devletin engellediği bir husus.”
Beşikçi, Türk Devleti’nin artık toplumsal talep ve dinamikleri ciddiye almaya mecbur olduğunu kaydederek konuşmasını sonlandırdı. – (Ali Barış Kurt)
TSK ŞEMZÎNAN’A YIĞILDI – Özgür Gündem
Şemzînan’da etkili olamayan TSK, tüm güçlerini bölgeye yığdı. Etkili olmak için onbinlerce askeri Şemzînan’a yığan TSK, çok sayıda uçağı bölgeye sevketti. Bölge halkı ise TSK’nin kimyasal silah kullanabileceğinden kaygılı
ORDU ŞEMZÎNAN’A KONUMLANDI
Colemêrg’in Şemzînan ve Bêşebab’da bir buçuk aydır süren büyük savaş, giderek şiddetleniyor. Hakimiyetin HPG’de olduğu bildirilirken, TSK ise havadan ve karadan geniş kapsamlı saldırı hazırlığında. Bolu, Isparta, Kayseri ve İzmir’den binlerce askerin yanı sıra çok sayıda savaş uçağı da bölgeye sevkedildi.
TSK KİMYASAL KULLANABİLİR!
Bölge’deki çatışmalar da devam ediyor. Gever ile Şemzînan arasındaki Haruna Karakolu’na HPG tarafından saldırı düzenlendi. Çatışmalar sonucu bir korucu yaşamını yitirirken, detaylı bilgi alınamadı. Yerel kaynaklar etkili olamayan TSK’nin kimyasal silah kullanabileceğinden kaygılı.
Savaş her yerde
Bölge’deki savaş hali Şemzînan ve Bêşebab’la sınırlı değil. HPG’liler Amed’in Licê ilçesinde Tepe Jandarma Karakolu’na saldırı düzenledi. Yine Şirnex’in Hezex ilçesinde HPG tarafından kaymakamlık lojmanlarına saldırı düzenlendi.
TSK Şemzînan ve Bêşebab’a yığıldı
Colemêrg’in (Hakkari) Şemzînan (Şemdinli) ve Şirnex’in Bêşebab (Beytüşşebap) ilçelerinde bir buçuk aya yakın süredir devam eden HPG saldırıları ile HPG’nin alan hakimiyetine karşı TSK’nin, havadan ve karadan geniş kapsamlı saldırıya hazırlandığı belirtildi. Hazırlıklar kapsamında 17 Eylül’den itibaren Şirnex ve Colemêrg’de daha önce operasyonlarda görevlendirilen ve karakol güvenliğini sağlayan korucuların bulundukları il ve ilçe merkezlerinden ayrılmamaları istendi. Amasya, Konya, Eskişehir ve Bandırma’dan da bombardıman ve keşif uçakları Diyarbakır Asker Havaalanı’na gönderildi. Bombardıman uçakları ve F-16’lar için askeri nakliye uçakları ile mühimmat sevkiyatının ise sürdüğü belirtildi.
Bölge kışlaya çevrildi
Şemzînan ve Bêşebab’ta karadan hareket edemeyen, sadece havadan bombardıman yapabildiği belirtilen TSK’nin, son günlerde bölgeye asker yığınağı yaptığı kaydedildi. Son bir haftadır, Bolu, Isparta Eğirdir, Kayseri ve İzmir Foça’daki komando tugaylarından 4 bine yakın askerin Şirnex ve Şemzînan’a gönderildiği ifade ediliyor. Yerel kaynaklar Colemêrg ve Şirnex’te bulunan korucularla iki ayrı kez ilçe jandarma komutanları başkanlığında yapılan toplantının ardından, özellikle daha önce operasyonlara katılan veya karakol güvenliğini sağlayan koruculardan, 17 Eylül’den itibaren bulundukları il ve ilçeyi terk etmemeleri istendiği bildirildi.
Takviye savaş uçağı
Hava ve kara operasyonu kapsamında da Meletî ve Amed askeri havaalanlarına bombardıman ve keşif uçakları gönderildi. Olası sınır içi veya sınır dışında kullanılmak üzere, Amasya, Konya, Eskişehir ve Bandırma’dan gönderilen bombardıman uçaklarının bir kısmı Diyarbakır Askeri Havaalanı’nda bekletilirken, uçakların havaalanının Zoxê köyü yakınlarındaki pist kısmında bekletildiği bildirildi. Diyarbakır’a yaklaşık 20 bombardıman ve keşif uçağı gönderilirken, bu sayının iki katının ise Malatya Erhaç Askeri Havaalanı’nda bekletildiği bildirildi. Meletî ve Amed’e getirilen savaş uçakları için ise 16 kişilik ekibin gönderildiği öğrenildi. Son iki gündür özellikle Şırnex ve Colemerg semalarını gözetlemek için ise RF-4E ve F-4E savaş uçaklarının sürekli keşif yaptığı bildirildi. Bu arada yoğun mühimmat sevkiyatının da yapıldığı gelen bilgiler arasında.
Özel’in ardından bombardıman
Geçtiğimiz günlerde gizlice Şemzînan’a giden Genelkurmay Başkanı Orgeneral Necdet Özel ve kuvvet komutanlarının ardından bazı boşaltılan köylerin bombalandığı öğrenildi. Şemzînan’da bombalanan köyler ve mezralar arasında Bêgertê (Güzelkaya), Evliya (Tütünlü), Rumunus (Rüzgarlı), Şovedin, Rêsegan, Kursite Kûrêmizgevtan, Gerget (Zorgeçit), Nêrkule (Yiğitler), Nehri (Bağlar), Muşe, Bimlate, Tuwe bulunuyor. Yoğun bombardıman altına alınan yerlerde yurttaşların da bulunduğu vurgulanırken, bölgede yangın çıktığı bildirildi. Yurttaşlar ise yaptıkları açıklamada, can güvenliklerinin olmadıklarını belirterek, “Köylerimiz sürekli bombalanıyor. Boşaltmamız amacıyla bunu yapıyorlar. Kimyasal kullanabilirler dedi.
Çatışmalar şiddetlendi
Colemêrg ve Şemzînan ilçeleri şiddetli çatışmaların odağında olmaya devam ediyor. Önceki gün Gever (Yüksekova)- Şemzînan arasında bulunan Haruna (Güzelkonak) Karakolu’nda şiddetli çatışmalar yaşandı. Hatta çatışmaların karakolun içinde uzun süre devam ettiği belirtildi. Saldırıda koruculardan Abulaziz Marmara yaşamını yitirirken, Mikail Ak adlı korucu ise yaralandı. Çok sayıda askerin de yaralandığı ve helikopketlerin uzun süre yaralıları Hakkari Asker Hastanesi’ne taşıdığı öğrenildi. Yaşanan çatışmayı anlatan görgü tanıkları “Saldırı sırasında HPG’liler bütün noktaları ele geçirdi. Karakolun içine girmişti. Askerlerin bağırma sesleri geliyordu. Ortam sakinleştikten sonra biz karakolda sadece bir askeri ayakta gördük. Sonra helikopterler gelip çevreyi bombaladı. Alan cehenneme döndü. Her yer bombalanıyordu dedi.
Helikopter darbe aldı
Çatışmanın ardından ise karakol çevresinin helikopterlerle tarandı. Bombardımanın gece boyunca sürdüğü kaydelirken, Gever’e bağlı Zizan (Dedeler) ile Darı (Altınoluk) köyleri arasında darbe alan helikopterin vurulduğu yere yakın olan Gever eski havaalanına zorunlu iniş yaptığı belirtildi. Çatışmanın ardından karakoldan çıkan HPG’liler ile Üzümkıran Kampı ile çevrede bulunan askerler ile çatışma çıktığını, yaşanan çatışmada 3’ü kadın toplam 8 HPG’linin yaşamını yitirdiğini iddia edildi. Çatışma yaşamını yitirdiği iddia edilen cenazelere asker ve korucular tarafından işkence yapıldığını söylenirken, 8 cenazenin karakol bahçesinde bekletildiği belirtildi.
TRT’ye suç üstü
Şiddetli çatışmanın ardından Harunan Karakolu ile ilgili Hakkari Valiliği bir açıklama yaptı. Açıklamada çatışmada, bir korucunun yaşamını yitirdiğini 6’sı asker 9 kişinin de yaralandığını duyurdu. Açıklamada sayı vermeyen valilik çatışmada HPG’lilerin de yaşamını yitirdiğini ileri sürülürken, HPG’lilere ait hiç bir cenazenin olmadığı dikkatlerden kaçmadı.
Validen önce çatışmayla ilgili haber geçen TRT’yi ise Hakkari Valiliği yalanladı. TRT’nin Haruna Karakolu’nda çıkan çatışmada 24 HPG’linin yaşamını yitirdiği ileri sürdü ancak bu haberleri Hakkari Vali Yardımcısı Abdullah Şen yalanladı. Şen, 24 HPG’linin yaşamını yitirdiği yönünde kendilerine bilgi gelmediğini açıkladı.
6 asker yaralandı
Dün de Colemêrg merkeze bağlı Talê (Oğul) köyü yakınlarında askeri operasyon sırasında patlama yaşandı. Patlama sonrası bölgede şiddetli çatışmaların yaşandığı belirtilirken, ilk belirlemelere göre 2’si ağır olmak üzere en az 6 asker yaralandı. Çatışma bölgesine gitmek isteyen gazetecilerin Depin Polis Karakolu önünde kurulan arama noktasında durdurulduğu ve kimliklerine el konulduğu bildirildi.
Licê’de 1 asker yaralandı
Amed’in Licê (Lice) ilçesinde HPG’liler tarafından Tepe Jandarma Karakolu’na yönelik gerçekleştirilen eylemde 1 askerin yaralandığı bildirildi. Alınan bilgilere göre önceki akşam saatlerinde bir grup HPG’li bir araçla jandarma karakolunun yakınlarına geldi. HPG’liler daha sonra karakola roketatarlar ve uzun namlulu silahlarla saldırırken terk edilen araç da askerler yanına yaklaştığı sırada infilak ettirildi. Olayda 1 askerin yaralandığı açıklandı.
Hezex’te çatışma
Şirnex’in Hezex (İdil) ilçesinde Kaymakamlık lojmanlarına bir grup HPG’li tarafından ateş açıldığı bildirildi. Alınan bilgilere göre, saat 20.00 sıralarında Alanya Caddesi üzerinde bulunan Kaymakamlık lojmanlarına ateş açtı. Lojmanı koruyan polislerle yaşanan çatışmanın ardından tüm bina zırhlı araçların ablukası altına alındı.
Koruculara soruşturma
Amed’in Pasûr (Kulp) ilçesinde İlçe Jandarma Komutanlığı’nın Kanika (İnkaya), Reşiko (Başbuğ) ve Xweşiko (Kayhan) köylerinde yaşayan korucuları, Şen Yaylası’nda nöbet tutmaya zorladığı belirtildi. Kanika köyünde yaşayan ve adını vermek istemeyen bir yurttaş, 25 kişilik gruplar halinde köy korucularının nöbet tutmaya zorlandığını ve bunu kabul etmek istemeyen köy korucuları hakkında ise komutanlık tarafından soruşturma açıldığını dile getirdi.
3 korucu istifa etti
Şiddetli çatışmaların yaşandığı Bêşebab’ta operasyona çıkmak istemeyen 3 köy korucusu istifa etti. Operasyona çıkmayı reddeden 3 korucu, dün istifa dilekçelerini İlçe Jandarma Komutanlığı’na verdi. İstifaların artmasından endişe duyan İlçe Jandarma Komutanlığı’nın, bugün saat 14.30’da korucularla toplantı alacağı bildirildi. Komutanlık binasında düzenlenecek toplantıda korucuların istifasını engellemek için ikna edilmeye çalışılacağı kaydedildi.
2 aile daha Meletî’ye gitti
Şemzînan’da 11 Eylül’de çıkan çatışmada yaşamını yitiren HPG’li Hüseyin Ceylan’ın Adana’da oturan ailesi ve Çewlîg doğumlu Ekin Morsümbül’ün aileleri cenazeleri almak üzere Meletî’ye gitti. Malatya Adli Tıp Kurumu’nda bulunan Ceylan’ın cenazesinin alınması durumunda Mûş’un Milazgîr (Malazgirt) ilçesine bağlı Tendürek (Hasretpınar) köyüne getirilerek toprağa verileceği belirtildi. Morsümbül’ün cenazesinin ise Çewlîg’te toprağa verileceği kaydedildi.
Öcalan’ın özgürlüğü olmazsa olmazımız – Özgür Gündem
DTK Genel Kurulu’ndan hükümete yanıt ve çağrı: ‘Sayın Öcalan’ın özgürlüğü bizler için olmazsa olmazdır’
DTK’nin 6. Genel Kurulu Amed’de başladı. Hükümetin bir çözüm politikasının olmadığına ve Kürtlere yönelik saldırılara dikkat çeken DTK Eşbaşkanı Aysel Tuğluk, “Kusura bakma Erdoğan, bu hareket senin karşında, asla diz çökmedi, çökmeyecek! DTK Eşbaşkanı Ahmet Türk de Öcalan üzerindeki tecride dikkat çekti: “Sayın Öcalan’ın tecrit koşullarının değişmesi, özgürlüğü bizler için olmazsa olmazdır.
DTK: Gün birlik günüdür
Demokratik Toplum Kongresi’nin (DTK), “Demokratik Özerklikten Ulusal Birliğe şiarıyla gerçekleştirdiği 6’ncı Genel Kurulu 3’ncü Ara Dönem Toplantısı, dün BDP Amed İl Binası Vedat Aydın Toplantı Salonu’nda başladı. Türkiye’nin dört bir yanından davetlinin katıldığı toplantıya, DTK Eşbaşkanları Aysel Tuğluk ve Ahmet Türk, BDP Eşbaşkanı Gültan Kışanak, DTK Koordinasyon Kurulu üyesi ve milletvekilleri Ayla Akat, Özdal Üçer, Halil Aksoy, Demir Çelik, Hüsamettin Zenderlioğlu ile Başur (Güney) Özgür Kadın Örgütü adına Berivan Mihemmed, PÇDK adına Pervin Hesen, Özgür Yurttaş adına Şehla Muhammed, Diyarbakır Barosu Başkanı Mehmet Emin Aktar, GÜNSİAD Başkanı Şah İsmail Bedirhanoğlu, AP eski Milletvekili Feleknas Uca, İsveç Sol Parti Dışişler sorumlusu Yekbun Alp, BDP’li milletvekilleri, il yöneticileri ve il, ilçe ile belde belediye başkanlarının yanı sıra çeşitli kurum temsilcilerinin de aralarında bulunduğu 850 delege katıldı.
DTK Eşbaşkanı Aysel Tuğluk, açılış konuşmasında, DTK’nin temel amacının Kürt sorununun demokratik ve barışçıl çözümünde rol alabilecek tüm Kürdi örgütlenmelerin eşgüdümle hareket edebilmesinin koşullarını sağlamak olduğunu vurguladı. Kürt sorununun bölgesel, hatta uluslararası bir sorun olduğuna işaret eden Tuğluk, çözümünün de bölgesel ve uluslararası düzeyde etkili olacağını vurguladı. Tuğluk, AKP’nin Kürt sorununda bir çözüm projesinin olmadığını söyledi ve Kürt halkı üzerindeki baskılara ve yıldırma politikalarına da dikkat çekerek, “Kusura bakma Erdoğan, bu hareket senin karşında, senin hukuk dışı operasyonlarınla asla diz çökmedi, diz çökmeyecek! diye konuştu.
Türk: DTK halkların iradesidir
DTK Eşbaşkanı Ahmet Türk ise, Ortadoğu’da halkların baharının sancılı geçtiğine dikkat çekerek, Suriye ve Libya’daki gelişmelere bakıldığında bahar sürecinin “Kış’a evrildiğini fakat bu durumun Kürtler için geçerli olmadığını söyledi. Türk, DTK’yi bir freaksiyon olarak değil halkların iradesi olarak gördüklerini vurguladı. Kürt halkının belirlediği talepleri ortaya çıkaran bir kongre gerçekleştirmek istediklerini kaydeden Türk, Kürt halkına “Gün birlik günüdür. Gelin birlikte mücadele edelim çağrısında bulundu. Türk, “Suriye’deki Kürtlerle birlikte olduğumuzu buradan ilan ediyoruz. Bütün Kürtlere sesleniyorum Suriye’deki kazanım tüm Kürtlerin geleceğini etkiler. Bugün Başbakan’ın telaşı bundandır… Bizi sınırlar heyecanlandırmıyor. Bizi heyecanlandıran halkların özgürleşmesidir. Her parçada Kürt’ün birlikte yaşadığı halklar ile adil, özgür, eşit yaşamasıdır. Bizim için insanlık, özgürlük ve ortak yönetim, ortak hakların geleceğini paylaşmaktır diye konuştu.
PKK Lideri Abdullah Öcalan üzerindeki tecride ilişkin değerlendirmelerde bulunan Ahmet Türk, “Sayın Öcalan tecrit koşullarının değişmesi, özgürlüğü bizler için olmazsa olmazdır. Eğer diyalog arayışı varsa önce bu koşulların değiştirilmesi ve diyalog ortamının hazırlanması lazımdır. Diyalog geçmişte yaşananları telafi etmektir. Barış karşılıklı helalleşme ve kucaklaşmadır dedi. Türk’e konuşmasının ardından Partiya Çareseriya Demokratik a Kurdistan (PÇDK) tarafından plaket verildi.
Özgürlük ateşi zalimleri yakacak
Genel Kurul’da ayrıca “KCK adı altında tutuklanan DEP eski Milletvekili Hatip Dicle tarafından gönderilen mesaj okundu. Dicle mesajında, şunları ifade etti: “Tarih boyunca Kürt halkı, komşu halkların hukukuna saygılı olan, fetihçi ve gaspçı olmayan, öz savunma dışında savaştan uzak duran bir politik yaklaşımın sahibi olmuştur. Ama aynı hassasiyetle, sömürgeci ve işgalci güçlere karşı, gerektiğinde sarp dağlarına yaslanarak özgürlük sevdasını yaşatmasını da hep bilmiştir. Kürdistan’ın her karış toprağından fışkıran özgürlük ateşinin zalimleri nasıl yaktığına tarihle birlikte tanıklık yapmaktalar. Kongrenizin tarihsel misyonunu yerine getirebilmesi için örgütlülüğünü sağlamlaştırması, ‘rehin alma’ operasyonlarından dolayı oluşan hasarları ivedilikle onarması, halkımız ve özgürlük kuvvetlerimizle beraber sürece denk düşen bir politik duruşun sergilemesi ve DTK çatısı atlında ulusal ve toplumsal birliğimizin inşasının zorunlu olduğu yönündeki düşüncelerimi paylaşmak isterim. PÇDK tarafından toplantıya gönderilen mesajda ise genel kurulan Ortadoğu’da bulunan ezilen halkların birliği açısından önemli olduğu vurgulandı.
Çocuk istismarında ürkütücü tablo – Etkin Haber Ajansı
Türkiye, dünyada çocuk istismarı (özellikle cinsel istismar) sıralamasında üçüncü. Sadece geçtiğimiz yıl Türkiye genelinde 18 bin çocuğun cinsel istismara uğradığı belirtiliyor. Son 10 yılda cinsel istismara uğrayan çocuk sayısının ise 250 bin. Bu tablo insanın kanını donduruyor.
Çocuk istismarı
Son günlerde örnekleri basında daha sık yer bulan çocuk istismarı ve tecavüz konusunda, istismar olgularının sıklığı ve dağılımı ile ilgili herhangi bir gerçek veri yok. Çocukluk çağında yaşanan istismar ve ihmalin yaygınlığına ilişkin toplumsal tarama çalışmalarının da sayısı az. Olayın belirlenmesinin zorluğu, gizli tutulması ve verilerin kayıt altına alınmasındaki yetersizlikler ise kamuoyuna yansıyan sonuçların gerçeğin çok altında olduğunu gösteriyor. Ortaya çıkan rakamlarla sağlıklı bir tablo ortaya konulamıyor. Ancak var olan bu tablo bile insanın kanını donduruyor.
Geçmiş yıllarda yapılmış bazı lokal araştırmalar bulunuyor.
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin çatısı altında öğretim üyelerinden oluşan Ankara Çocuk Koruma Birimi’nin araştırmasına göre, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne 2005 yılında gelen vaka sayısı 17. 2010’da ise bu sayı 34’e yükselmiş. Cinsel istismarı sorgulayan lokal çalışmalara göre üniversiteye giden öğrencilerin yüzde 10 ila 44’ünün çocukken cinsel istismara maruz kaldığı ortaya çıkmış. Gelen vakalara göre bunların yüzde 60’ı kız, yüzde 40’ı erkek.
İzmir’de hekimlerin ve sosyal hizmet uzmanlarının oluşturduğu Çocuk İstismarı Komisyonu’na göre ise Türkiye genelinde yılda 7 bine ulaşan sonuçlar elde edilmiş. Ancak fark edilmeyenler ile fark edilse bile gizlenenler de dikkate alındığında ortaya bir dehşet tablosu çıkıyor.
Son beş yılda ıslah evlerinden ve büyük cezaevlerinin sübyan koğuşlarından adliyeye yansıyan tecavüz vakalarının sayısı ise 250. Yatılı pansiyonlu okullarda, çocuk yuvalarında ve Yatılı ilköğretim Bölge Okulları’nda (YİBO) personelin, müdür yardımcılarının, öğretmenlerin ve esnafın cinsel istismarına uğradığı için medyada yer alan ve adliyeye yansıyan olay sayısı sadece 2009 yılında 200 civarında. 2001’de yıllık 2 bin-2 bin 100 aralığında olan çocuklara tecavüz suçu her yıl artmış. Bu rakam 2010 yılında 7 bine kadar çıkmış.
Edirne’de 14 yaşındaki sağır ve dilsiz Z.K.’nin tecavüz sonucu hamileliği daha birkaç gün önce gündeme düştü. Öncesinden de gündeme gelen B.Ç., N.Ç, Ö.C. diye kısaltmalarla anılan küçük yaşta ağır bedeller ödeyen çocuklar hala hafızalardaki yerini koruyor.
Uluslararası Çocuk İstismarı ve İhmali Derneği’nin 19. Uluslararası Kongresi’ne başkanlık eden Prof. Dr. Figen Şahin, çocuk istismarının Türkiye’deki verilerine dikkat çekiyor. Şahin, Adalet Bakanlığı’nın verilerine göre, çocuklara karşı işlenen cinsel taciz, saldırı ve istismar suçları ile ilgili davaların sayısı, 2009 yılında 13 bin 812, 2010 yılında 17 bin 241 ve 2011 yılında ise 18 bin 334 oldu. Bu da 2011 yılındaki toplam 24 bin cinsel saldırı suçunun yaklaşık yüzde 70’i.
Yine bazı kaynaklara göre son 10 yılda cinsel istismara uğrayan çocuk sayısı Türkiye’de 250 bin.
SÖZLEŞME VAR AMA…
Bugün dünyanın hemen hemen her ülkesince kabul edilen Çocuk Hakları Sözleşmesi, Türk devleti tarafından da 1990’da imzalandı, 1995 yılında ise Bakanlar Kurulu’nca onaylanarak yürürlüğe girdi.. 54 maddesi bulunan bu sözleşmenin 19. maddesi çocuğun şiddetten korunma hakkı ile ilgili.
Uzmanlar, çocuk istismarı ve ihmalinin önlenebilmesi için doktor, hemşire, sosyal hizmet uzmanı ve psikolojik danışmanlardan oluşan ekiplerin oluşturulması konuyla ilgili olan kurumlar arasında gerekli koordinasyon ve işbirliğinin sağlanması kreş, çocuk bakımevi ve sosyal hizmet kurumlarının geliştirilmesi, kitle iletişim araçlarında konuya daha fazla yer verilerek anne, baba ve çocukların bilgilendirilmesi ve konunun gündemde tutulmasının acil bir gereksinim olduğuna dikkat çekiyor.
Ayrıca, çocuklara yönelik istismar ve şiddet davalarında en ağır suçların verilmesinin de caydırıcı ve önleyici olması bakımından önemli olduğunu belirtiyor.
Aile içi, tanıdık veya herhangi birileri tarafından istismara uğrayan çocuklar için de, durumun erken fark edilmesinin vahim sonuçların doğmasını bir nebze olsun azaltabildiğini de hatırlatan uzmanlar ailelere şu uyarılarda bulunuyor:
“Çocuğunuzun istismara uğradığını anlayabilmek için, davranışlarına dikkat etmelisiniz. Aslında her çocuk yaşadıklarının sinyallerini farklı şekillerde verir. Ani davranış bozuklukları, hareketlerinde keskin farklılıklar, altını ıslatması, aşırı korku, uyku ve yeme bozuklukları aileyi harekete geçirmesi gereken önemli sinyaller.”
Li Culemêrgê Teqîn: 2 Leşkerên Artêşa Turkiye Hatin Kuştin – Peyamner
Li ser riya Çelê-Culemêrgê dema ku wesayîta leşkerî derbas dibe mayîn hate teqandin. Di encama de 2 leşkeran jiyana xwe ji dest da.
Li gorî agahiyan êrîş li ser 15’emîn kîlometreya riya Culemêrg-Çelê pêk hat. Di êrîşê de du leşkeran jiyana xwe ji dest da û 6 leşkerên din jî birîndar bûn.
Piştî teqînê di navbera leşker û gerîlayên PKK’ê de pevçûn qewimî û artêşa Turkiye li herêmê bi şêweyekî berfereh dest bi operasyonê kir. Riya Culemêrgê ji çûn û hatinê re hate girtin.
Hêjayî gotinê ye ev sê roj in li Şemzînana Culemêrgê bi 7 tabûran artêşa Turkiye operasyoneke berfireh a leşkerî hatiye lidarxistin û operasyon hîna li hin cihan didome.
“Ne Biz Ne Tarih Affedecek” – Bianet
Cumartesi Anneleri/İnsanları 12 Eylül işkencehanelerinde kaybedilen evlatlarının akıbetinin açıklanması için 390. kez buluştu.
Cumartesi Anneleri/İnsanları 12 Eylül darbesinin 32. yılında, 12 Eylül’ün hazırlayıcıları, uygulayıcıları, destekçileri ve koruyucularının yargı önüne çıkarılması için 12 Eylül kayıpları Cemil Kırbayır, Hüseyin Morsümbül, Hayrettin Eren, Mahmut Kaya, Nurettin Yedigöl, Nurettin Öztürk, Zeki Altunbaş, Veysel Güney ve Maksut Tepeli için 390. kez Galatasaray Meydanı’nda toplandı.
21 Kasım 1980’de gözaltında kaybolan Hayrettin Eren’in annesi 83 yaşındaki Elmas Eren, hangi kapıya gitse, nereye başvursa geri çevrildiğini söylerken 12 Nisan 1981’de gözaltına alınan Nurettin Yedigöl’ün kardeşi Muzaffer Yedigöl ise abisinin tek isteğinin yoksulluğun, sömürünün olmadığı bir dünyada yaşamak olduğunu, kayıplarının nereye gömüldüğünü artık öğrenmek istediklerini belirtti.
8 Eylül 1980’de gözaltında kaybedilen Cemil Kırbayır’ın kardeşi Fatma Kırbayır da abisinin tek suçunun devrimcilik olduğunu ifade ederken bir yıl önce kayıplarının bulunması için kendilerine söz veren başbakana seslenerek, “Sayın başbakanım, sen bizi yavaş yavaş öldürdün. Ne olursunuz ağabeyimin mezarını verin, elinizi vicdanınıza koyun. Ben kardeşimin kemikleri için seve seve canımı vermeye de hazırım” dedi.
Darbe sürecinde idam edilen, dönemin savcısı Mete Göktürk’ün hakkında “suçlanması için delil yoktu” dediği Veysel Güney’in arkadaşı İsmail Yücel ise şöyle konuştu:
“Arkadaşım 11 gün arayla yapılan iki duruşma sonucunda idama mahkum edildi. İnfaz gününe kadar ailesiyle görüştürülmedi. Son gününde ailesiyle birer dakika görüştürülüp idam edildi. Cenazesi de teslim edilmedi. 12 Eylül’ün gerçek yargılaması, buradaki insanların kayıplarına ulaşmak için yapılacak olan soruşturmalarla yapılabilir.”
Cumartesi Anneleri/İnsanları adına Nur Sürer tarafından yapılan basın açıklamasında da dün yapılan 12 Eylül yargılamasında insanlığa karşı suç işleyen darbecilerin, yaş ve sağlık durumları bahane edilerek yine mahkemeye getirilmediğine dikkat çekildi.
“Arjantin’de aynı gerekçeleri ileri süren 87 yaşındaki darbeci General Videla yargılanıp ömür boyu hapse mahkum edildi. Çünkü bu tür davalarda yaş ve sağlık durumu itirazı uluslararası hukuki standartlar karşısında değer taşımamaktadır.
“Yaşlı diye darbeci generallere gösterilen bu özeni, 32 yıldır o generallerin kaybettiği oğullarını arayan annelerden, kardeşlerden, eşlerden, çocuklardan esirgeyenler, 12 Eylül’le hesaplaşamazlar. Ne biz ne de tarih onları affetmeyecek, yapılanları unutmayacak.”
Kürdistan Stratejik Araştırmalar Merkezi
www.navendalekolin.com – www.lekolin.org – www.lekolin.net – www.lekolin.info