07 Ağustos 2014 Perşembe Saat 17:49
Irak Şam İslam Devleti-IŞİD çeteleri, Şengal’den sonra Kuzey Kürdistanlı göçmenlerin yaşadığı Maxmur Kampı yakınlarındaki köylere saldırdı. Bunun üzerine Maxmur Halk Meclisi, kadın ve çocukların kamptan tahliye edilmesine yönelik karar aldı. Böylece göçmenler 15 yılı aşkın bir süredir yaşadıkları kampı terk ederek ağustos sıcağında yeniden yollara düştü. Binlerce kişi ise kampın savunmasını sağlamak üzere yerinde kaldı.
MAXMURLULAR CAMİLERE YERLEŞTİRİLDİ
Dünden beri kamptaki kadın, çocuk, yaşlı ve savaşamayacak durumda olan binlerce kişi Güney Kürdistan şehirlerine göç etmek zorunda kaldı. Göçmenler, şimdilik Hewler ve Ranya kentlerinde geçici yerlerde tutuluyor. Ranya kentinde dört camiye yerleştirilen göçmenlerin sayısı bini buluyor. Şafei, Sıraceddin, Abdulkadir Geylani ve Haciawa Daban camilerinde bulunan Maxmurluların yiyecek ve içecek gibi insani ihtiyaçları çevrede bulunan halk, kaymakamlık ve asayiş tarafından kısmi olarak sağlanıyor. Ancak henüz yeterince ihtiyaçları karşılanmış değil. Ancak tüm zorluklara rağmen Maxmurlular, direngen yapılarını koruyor.
Şimdilik Ranya kentinde bulunan camilerde tutulan Maxmurlular, kampın savunmasını yapmadıkları için KDP peşmergelerine ve Kürtlerin katledilmesine sessiz kalan dünya kamuoyuna tepkili. Zira Maxmurlular, Türk devletinin zulmünden kaçarak göç yollarına düştükleri 1994 yılından bu yana yaşadıkları zorlukları hatırlatarak, “Nerede olursa olsun biz yeniden yaşamı kurarız ancak bu durumu nasıl kabul edeceğiz diye soruyor. Ayrıca Maxmurlular her parçadaki Kürtlerin, yapılan katliamlara sessiz kalmamasını istiyor.
Maxmurlular, son bir kaç günde yaşadıklarını ajansımıza anlattı.
İRADEMİZ GÜÇLÜ YAŞAMI YENİDEN KURARIZ
Halim: Biz kadınlar da savaşmak isterdik ama kamptan çıkarıldık. KDP peşmergeleri, kampı korumadı, bırakıp gittiler. KDP bunu bize Ninova, Nehdare kamplarında da yapmıştı. Ancak biz yeniden ayağa kalkmayı başardık. Şimdi yine yollardayız. Maxmur, yılanların, akreplerin yeriydi orayı yaşam alanına çevirdik.
İrademiz güçlüdür. PKK’nin sayesinde gittiğimiz her yerde yaşamı yeniden kurarız. Bu gücümüz var. Ancak tüm bu katliamlar, Kürtler birlik olmadığı için başımıza geliyor. Ezidi kardeşlerimiz şimdi katliam altında. DAİŞ’lilerin kadınlara ne tür vahşet uyguladığını biliyoruz. Bunu Şengal’de de yaptı. Dünya Kürtlere yapılan katliamlara karşı sessiz, neden? Benim de iki çocuğum kampı savunmak için kaldı. Partimiz PKK ve şehitlerimizden aldığımız güç ile yaşamımızı yeniden kuracağız. Serok Apo’ya birlikte olacağız.
Emine: DAİŞ çeteleri kampın yakınındaki köylere kadar geldi. Ancak KDP peşmergeleri hiç çatışmadan, bizleri savunmadan mevzileri terk etti. Aşağı Maxmur kasabasını da boşalttılar. Saldırı tehdidinden dolayı kamptaki kadın, çocuk, yaşlı ve savaşamayanlar çıkarıldı. Kampın savunmasını yapmak için kalanlar oldu. Şu an geçici olarak camilere yerleştirildik. Çocuk ve yaşlılar hastalandı. Ancak bu şekilde kalmak zor, şu an her şeye ihtiyacımız var. Dünden beri yemek bile yiyemedik. Hem üzüntüden hem de yaşadıklarımızdan dolayı. Orada yoktan bir yaşam var ettik ve bir yaşam sistemi kurduk. Bunun yok olmasına izin vermeyeceğiz.
HEP GÖÇ YOLLARINDA MI OLACAĞIZ?
Halim: Her yerde göçe maruz kaldık. Kürtlerin kaderi hep bu mu olmalı? Böyle aç susuz yollarda mı olacağız? Birçok yakınımız kampı savunmak için orada kaldı. Şu an her şeye ihtiyacımız var. Bir camide ne kadar yaşayabiliriz ki? Yanımızda da bir şey getiremedik, sadece iki battaniye ile geldik. Bazı yakınlarımız kampın savunması için kaldı. Biz yeniden toplum ve birlik olmak istiyoruz. Partimizle birlikteyiz.
Fatma: Biz yirmi yıldır göçmeniz. Suriye, Irak her yerde göçmen durumuna düştük kendi topraklarımızda. Kürtler birlik olsaydı böyle olmazdı. Güney Kürdistanlı partiler bizi savunmadı. Ailelerimiz parçalandı, kimin tam olarak nerede olduğunu bilmiyoruz. Benim de akrabalarım kampın savunması için kaldılar.
KATLİAMLARA SESSİZ KALINMASIN
Ruken: Peşmergeler mevzileri bıraktıktan sonra biz de oradan çıkmak zorunda kaldık. Hiçbir şeyi yanımızda alamadık. Şimdi çocuklarımızın durumu iyi değil. Yardıma ihtiyacımız var.
Gurbet: Benim de eşim Maxmur’da kaldı, savaşmak için. Kadın ve çocuklar da çıkarıldı. Tüm halkımız bu katliamlara sessiz kalmamalı.
Ahmet: Peşmergeler mevzileri bıraktılar, aşağı Maxmur’u da boşalttılar. Biz de çıkmak zorunda kaldık. Hiçkimse yanına bir şey alamadı. Maxmur’a yakın yerlerde savaş vardı. Kampı savunmak için de kalanlar oldu. Şimdilik idare ediyoruz ama ihtiyaçlar var. Ama kalmak için yer bulmak gerekiyor.
Özgür Serhat/Deniz Bilgin/Şervan Nergis – RANYA/ANF
Kürdistan Stratejik Araştırmalar Merkezi
www.lekolin.org – www.navendalekolin.com – www.lekolin.net – www.lekolin.info