12 Ekim 2012 Basın Bültenleri

Keştiya diçe Îmraliyê disa xerabe ye – Dîha

Parezêrên Reberê PKK’ê Abdullah Ocalan ji bo bi miwekîlên xwe re hevdîtina hefteyî pêk bînin, serî li Dozgeriya Komare ya Bursayê dan. Lê dîsa dozgeriyê bi hinceta “keştî xerabe ye” destûr nedan parêzer nada biçin Îmraliyê.

Pêkanînên tecrida li ser Reberê PKK’ê Abdullah Ocalan 442 rojin didome. Ji parezêrên Ocalan Mazlum Dînç, Rêzan Sarica û Huseyîn Bogatekin ji bo bi miwekîlê xwe Ocalan re hevdîtina heftane pêk bînê serî li Dozgeriya Komare ya Bursayê da. Lê dîsa dozgeriyê bi hinceta “keştî xerabe ye” destûr nedan parêzer biçin Îmraliyê.

Serledanên parezêrên Reberê PKK’ê Abdullah Ocalan ji 27 Tîrmehê 2011’an heta niha bi hincetên “keştî xerabe ye”, “muxalefeta hewayê” û “evraqên keştiyê kemin” tên ret kirin. Parêzer 442 rojin nikarin biçin Îmraliyê.

Tenduristiya girtiyên di gireva birçîbûnê de xera dibin – Dîha

Hate ragihandin ku 10 girtiyên di 12’yê îlonê de li Girtîgeha Tîpa E ya Sêrtê dest bi gireva birçîbûnê kirin rewşa wan a tenduristî nebaş dibe.

Hate hînbûn ku rewşa girtiyên di 12’yê îlonê de bi armanca şertên Rêberê PKK’ê Abdullah Ocalan ên ewlehî, tenduristî û azadiyê pêk bên û mafên gelê kurd ên demokratîk bên dayîn li Girtîgeha Tîpa E ya Sêrtê dest bi çalakiya gireva birçîbûnê ya bêdem û dorvenger kirin a tenduristiyê nebaşi dibe. Ji girtiyên PKK û PAJK’î Gulîstan Abdo, Gulan Kiliçoglu, Emel Gultekîn, Dîlşah Kocakaya, Rizgar Turhan, Burhan Evîz, Tevfîk Ozdemîr, Erdî Çelîk, Abdurrahman Budak û Lokman Karaşî ji ber gireva birçîbûnê medeyê wan tevlî hev dibe, tansiyona kêm û bilind, xwînbûna difinê, tarîbûna çavan, sarbûn û ser êşanê dest pê kir.

Navên 20 endamên PKK’ê yên di gora komî ya li Çewlikê diyar bûn – Dîha

Li herêmê di şerê 30 salan de bi hezaran welatî û endamên PKK’ê jiyana xwe ji dest dan û ji aliyê leşker, polîs û tîmên taybet ve bi komî hatin definkirin. Gorên komî yek bi yek derdikevin holê. li nêzî Gundê Husnak a girêdayê Navçeya Azakpert (Adakli) ya Çewlikê di 27’ê adarê 1994’an de di encama pêvçûna di navbêra PKK’yî û leşkeran de derketî de 20 PKK’yî jiyana xwe ji dest dan, bi tomarî li Goristana Duzagaç a Çewlikê hatine definkirin. Navê wan diyarbû.

Li heremê ku bi taybetî di sala 1989’an de li Newala Kasaba ya Sêrtê di nava wan de Fermandarê ARGK’ê Mahsum Korkmaz (Egît) jî heye nêzî cenazeyên 280 kesên sivîl û PKK’yî bi tomarî hatibûn definkirin. Ji wê salê û vir ve ku gorên tomarî ketine rojevê, li her heremê gorekê tomarî derdikeve holê. Yek ji van bajaran jî Çewlik e. Li gor Şaxa ÎHD’ê ya Çewlikê, heta niha 237 gorên tomarî hatine tespîtkirin. Ji van 156 gor ji hêla saziyên fermî ve hatine pejirandin û 81’ê wê jî ligel hemû delîlên berbiçav bi fermî nehatine qeydkirin.

Li gor agahiyan, li nêzî Gundê Husnak a girêdayê Navçeya Azakpert (Adakli) ya Çewlikê di 27’ê adarê 1994’an de di encama pêvçûna di navbêra PKK’yî û leşkeran de derketî de 20 PKK’yî jiyana xwe ji dest dan. Derkete holê ku rojek piştî pêvçûnê ji hêla Serdozgeriya Komarê ya Çewlikê ve ji Şaredariya Çewlikê re ji bo cenazeyên 20 PKK’yî li goristanê bê definkirin nivîs hatiye şandin. Piştî nivisê ji hêla xebatkarên şaredariyê ve cenazeyên PKK’yiyan ji 49’emîn Tugaya Mekanizmaya Piyadê hatiye girtin û li Goristana Duzagaçê hatine definkirin.

Krokiya gora tomarî heye

Hate ragihandin ku piştî nivîsê xebatkarên şaredariyê bi makîneyê kar çalek mezin vekirine û di nava heman çalî de her yekî gorek hatiye çêkirin û ax avêtine serî. Bi definkirinê re li gor gorên tomarî krokiya goristanê jî hatiye xêz kirin û numre danîne ser wan. Di nivisa ji hêla Serdozgeriya Komarê ya Çewlikê ve ji Şaredariya Çewlikê re hatiye şandin de ev tişt tê gotin: “Di 26.03.1994’an de li mewkiya Gundê Husnak a Navçeya Adakliyê di navbêra endamên PKK’ê û hêzên ewlehiyê de pêvçûn derketiye û di encama pêvçûnê de 20 PKK’yî jiyana xwe ji dest dane û otopsiya wan hatiye kirin. Ji ber xwediyê wan nehatiye dîtin, nasnameya wan nehatiye aşkere kirin û ji ber vê jî nikaribûne bidin malbatên wan, cenazeyên wan ji 49. Tugaya M.P. hilgirin li goristanê defin bikin û cihê hatine definkirin jî krokiya wê derbixin û ji serdozgeriyê re bê şandin.”

‘Cendekê wan reş bibûn’

Di wê demê ku bibû şahidê dema hatibûn definkirin û nexwest navê xwe aşkere bike, B.A, diyar kir ku pêvçûn derket an derneket baş nizane lê teyare bênavber li ser heremê diçûn û dihatin. B.A, destnîşan kir ku lê êvarê hate gotin ku cenazeyê nêzî 20 kesî birine tugayê. B.A. ev tişt gotin: “Piştî çûn û hatina teyaran cenazeyên wan anîn goristanê. Lê tiştê herî balkêş ew bû ku di cendekê piraniya wan de şopên guleyan tunebûn û pir reş bibûn. Di wê demî de jî pir qala kimyasalê dihate kirin. Ew cendekê wan a reş gelo kimyasal hatibû bikaranîn? tanî bîra mirovan.”

Navên wan diyarbûn

Şahidê bûyerê B.A. da zanîn ku wî xwe gihiştandiye navê wan. Lê ligor nivisa ji hêla dozgeriyê ji şaredariyê re hatiye şandin 20 kesin lê navê 21 kes hatine dayîn. Ji van navan piraniya wan ku navê kod hatiye bidestxistin û navê cihê ji dayik bûne, yên çend kesan bi navê kod re navê wan ê sivîl jî hatiye dayîn. Li gor vê yekê navê wan ên hatine aşkere kirin wiha ne:

Berxwedan (Mûş), Alîşêr (Mûş), Şexmûs (Mêrsîn), Mazlum (-), Artêş (Êlih), Harûn (Fermandarê Taqimê), Pilingê Biçûk (Mêrdîn), Garzan (Mûş), Serhat (-), Mazlum (Îskenderûn), Cegerxwîn (Sêrt), Tefusel (Mûş), Seyfettîn bi navê Mehmet Aslan (Amed) fermandarê taqimê, Hamza (Mûş), Berxwedan fermandarê Taqimê, Garzana Mezin (Dersim), Cihan bi navê Cuneyt Yildirim (Çewlik), Farqîn (Amed-Farqîn), Aşît (Mûş), Nusret Bilici (Adakli), Xemgîn bi navê Fadil Ozdemîr e.

‘Mücadelenin zaferle sonuçlanması için açlık grevine girdim’ – Diha

PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın sağlık, güvenlik ve özgürlüğü için süresiz dönüşümsüz açlık grevine giren 9 PAJK’lı tutsak, direnen insana hiçbir gücün boyun eğdiremeyeceğini belirterek, “30 yıl sonra Amed zindanında tekrardan böyle bir eyleme katılmak, onur vericidir” diye kaydetti. Açlık grevi eylemcilerinden Zeynep Kaplan, Kürt halkının 30 yıldır bir mücadele yürüttüğüne belirterek, “Savaşın bu kadar uzun sürmesi insan doğasına aykırıdır. Bu savaşı sürdürmekte ısrarcı olan TC devletinin maddi, manevi hiç bir şeyini kabul etmediğimizi göstermek ve ona karşı gittikçe büyüyen mücadelenin zaferle sonuçlanması için açlık grevine girdim” diye bildirdi.

Diyarbakır E Tipi Cezaevi’nde bulunan ve 12 Eylül’den bu yana PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın sağlık, güvenlik ve özgürlüğünün sağlanması ile Kürt halkının demokratik haklarının verilmesi talebiyle süresiz dönüşümsüz açlık grevine giren 9 PAJK’lı kadın tutsağın eylemi bir ayını geride bıraktı. Açlık grevinde olan Sara Aktaş, Mizgin Arı, Taybet Belge, Seve Demir, Pero Dündar, Zeynep Kaplan, Herdem Kızılkaya, Besime Konca ve Nihayet Taşdemir açlık grevlerine ilişkin tek tek görüşlerini arkadaşları aracılığıyla kamuoyuna duyurdu.

Demokratik Toplum Kongresi (DTK) ve Demokratik Özgür Kadın Hareketi (DÖKH) çalışmalarında yer alan ve 14 Nisan 2009 tarihinde “KCK” adı altında yapılan operasyonlarla gözaltına alınarak tutuklanan Herdem Kızılkıya, “5-6 yaşlarımda Mazlumların, Ferhatlarn, Kemallerin yaşamlarını direnişlerini dinleyerek büyüdüm. Şimdi zulme karşı direnişin başladığı yerde, direnişe devam ediyoruz” diyerek, taleplerinin hayati önem taşıdığını ve bu talepleri karşılanana dek eylemlerine devam edeceklerini belirtti. Tutsaklardan Zeynep Kaplan ise, Kürt halkının 30 yıldır bir mücadele yürüttüğüne dikkat çekerek, “Savaşın bu kadar uzun sürmesi insan doğasına aykırıdır. Bu savaşı sürdürmekte ısrarcı olan TC devletinin maddi, manevi hiç bir şeyini kabul etmediğimizi göstermek ve ona karşı gittikçe büyüyen mücadelenin zaferle sonuçlanması için açlık grevine girdim” dedi.

‘Bir Kürt kadını boyun eğmediğini gösterdi’

14 Nisan 2009’dan bu yana tutuklu bulunan Sara Aktaş, bir devrimci ve Kürt kadını olarak direnen insana boyun eğdirebilecek hiçbir gücün olmadığını göstermek amacıyla açlık grevi eylemine katıldığını belirtti. Aktaş, PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın muhatap olarak tanınması gerektiğine dikkat çekerek, “Bu kan ve zulüm deryasını durduracak iradesi, gücü ve yaşam perspektifi olduğuna inandığımızdan Sayın Öcalan üzerindeki tecridin kaldırılması, bu süreçte rolünü oynayabileceği koşulların yaratılmasını istiyoruz” diye kaydetti.

‘Taleplerimiz haklı ve hayati önemdedir’

14 Nisan 2009’dan bu yana KCK adı verilen operasyonlar ile gözaltına alınarak tutuklanan bir diğer siyasi kadın tutsak Pero Dündar ise, taleplerinin haklı ve hayati önemde olduğunun altını çizerek, “Savaşın en ağır bedelini biz kadınlar ödüyoruz. Evlat acısını en fazla kadınlar çekiyor. Bu nedenle savaş ve çatışmalı ortamın sona ermesini de en çok biz kadınlar istiyoruz” diye belirtti. Talepleri için insanların bedenlerini ölüme yatırdığı tek ülkenin Türkiye olduğuna vurgu yapan Dündar, kamuoyuna duyarlılık çağrısı yaptı. Aynı tarihte yapılan operasyonda tutuklanan bir diğer kadın tutsak Seve Demir ise, PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın Kürt kadınının özgürlük mücadelesinde büyük emeklerinin olduğunu belirterek, “Sayın Öcalan şahsında tutuklanan Kürt halkının iradesi ve özgür düşüncesidir” diye kaydetti.

‘Eylemimizi sürdürmekte ısrarlıyız’

17 Eylül 2011 tarihinden bu yana tutuklu bulunan Taybet Belge de, eylemin kendisi için çok anlamlı olduğunu vurgulayarak, “30 yıl sonra Amed zindanında tekrardan böyle bir eyleme katılmak, onur vericidir” diye bildirdi. BDP Kadın Meclisi çalışmalarında yer aldığı sırada 2012 yılının Mayıs ayında tutuklanan Mizgin Arı ise, PKK Lideri Öcalan’ın sağlık, güvenlik ve özgürlüğünün sağlanması gerektiğini belirterek, talepler gerçekleşene kadar eylemlerinin süreceğini aktardı.

Federe Kürdistan’a yönelik tezkere de kabul edildi – Diha

Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik sınır ötesi operasyon tezkeresi, Meclis Genel Kurulu’nda AKP, CHP ve MHP’nin oylarıyla kabul edildi. Böylelikle Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik sınır ötesi operasyon tezkeresi 5’inci kez uzatılmış oldu.

Meclis Genel Kurulu’nda Suriye’ye sınır ötesi operasyonu öngören tezkerenin kabul edilmesinin ardından hükümete Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik sınır ötesi operasyon yetkisi veren tezkerenin 1 yıl daha uzatılması da görüşüldü. BDP’nin onay vermediği tezkere AKP, CHP ve MHP milletvekillerinin oylarıyla kabul edildi.

Böylece hükümetin, ilk kez 17 Ekim 2007 yılında aldığı Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik sınır ötesi operasyon tezkeresi 5’inci kez uzatılmış oldu. Meclis’in aldığı bu kararla hükümet, 17 Ekim 2013’e kadar TSK’nin Federe Kürdistan Bölgesi’ne gönderilmesine karar verebilecek.

Karayılan BBC’ye konuştu – ANF

BBC’ye konuşan KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, Türk yetkililerinin İran ve Suriye’den yardım aldıkları yönündeki iddialarını yalanlayarak, “Bunlar aslı astarı olamayan masallar dedi.

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Karayılan, Kandil’de BBC Farsça muhabiri Jiyar Gol’un sorularını yanıtladı.

Karayılan, İran ve Suriye’den yardım aldıkları yönündeki iddialarla ilgili bir soruyu yanıtlarken, iddiaları yalanlayarak şöyle dedi:

“Bunlar aslı astarı olmayan masallar. Dışarıdan, Türk hükümetinden geliyor bu laflar. Davutoğlu ve Erdoğan bu hikayeyi yaymaya çalışıyor. Türk ve İran hükümetleri daha geçen yıl anlaşma imzalayıp bize saldırdılar. Ama Libya ve Suriye’deki değişimlerle oluşan ortamda, İran ile araları soğudu.”

Murat Karayılan PKK’nin silah bırakmasına ilişkin bir soruya yanıtlarken ise “önce tüm sorulara yanıt veren bir plan olması gerektiğini” söyledi.

“Türkiye, Avrupa ve Amerika PKK’yı bir terör örgütü olarak kabul ediyor. Çözüm için silahlarınızı bırakıp Türkiye ile pazarlık yapmaya hazır mısınız?” sorusunu Karayılan şöyle yanıtladı: “AB ve ABD’ye mesajım şudur: Onlar Kürtlerin Orta Doğu’daki varlığını tanıyana ve Kürt sorunu çözülene dek bölgede barış, istikrar ve demokrasi gelişmez. Kürt halkı terörist değildir. Orta Doğu’daki Kürtler barış ve demokrasi istiyor.”

Türk hükümetinin son aylarda bazı kentlerde meydana gelen patlamalardan PKK’yı sorumlu tuttuğunun hatırlatılması üzerine Karayılan “O patlamalar bizden kaynaklanmıyor. Ne zaman patlama olsa Türkiye, PKK’yı suçluyor. Kanıtları nerede?” sorusunu yöneltti. Karayılan bu patlamaların AKP’nin işine yaradığını belirterek, “Sivilleri hedef almadığımızı herkesin bilmesini istiyorum” dedi.

Le Figaro: Muhaliflere silahlar Adana’dan dağıtılıyor – ANF

Fransız Le Figaro gazetesi, Suudi Arabistan ve Katar’ın Suriye’deki silahlı gruplara nezdindeki dolar rekabeti yüzünden birliğin sağlanmadığını belirtirken, Şam rejimine karşı savaşan bu gruplara silahların Adana’daki “operasyon odası ndan dağıtıldığını belirtti. Gazeteye göre buradaki lojistik ağı Müslüman Kardeşler kontrol etmek isteyince Suudiler öfkelendi.

Yüksek tirajlı Le Figaro gazetesi, Şam rejimine karşı savaşın arka cephesinde yaşananları yazdı.

SURİYE TALİBANLAŞIYOR

Gazeteye konuşan “aktif bir muhalif olan İsam, Suriye, aşırı İslamcıların baskısı altında Talibanlaşıyor ve hiç kimse bir şey demiyor diyor. Isam, kendisine bağlı militanlara son birkaç haftadır ne silah ne de para akışı olmadığından yakınıyor.

İsam, Eylül ayından bu yana Türklerin öncülüğünde Adana’daki operasyon odasında isyancılara dağıtılan silahlar konusunda Suudiler ile Katarlılar arasında bir kavga yaşadığına dikkat çekiyor.

O tarihten beri her bir ilkenin “tek başına kendine isyancısını himaye ettiğini ve “alandaki partizanlarına yardım etmediğini yazan Le Figaro, Katar’ın temel olarak Müslüman Kardeşleri, Suudilerin ise selefi Müslümanları desteklediğini kaydediyor.

SURİYE’Yİ YENİ AFGANİSTAN MI YAPMAK İSTİYORLAR

İsam’ın adamları gibi Suriye ordusundan firar eden diğer çok sayıda askerin ise ortada kaldığı belirtiliyor. İsam, “Bunun böyle olmasına izin vererek, Türkler, Amerikalılar ve Fransızlar Suriye’yi yeni bir Afganistan’a mı dönüştürmek istiyor? diye tepki gösteriyor.

Le Figaro, geçen baharda uygulamaya konulan “operasyon odası ile Türklerin çoğunlukla kalaşnikov ile roket atar ve uçaksavarların akışını gözettiğini belirtirken, bunların Suudi, Lübnanlı veya Katarlı arabulucular üzerinden teslim edildiğine dikkat çekiyor.

Gazeteye göre Adana’da “Türkiye ve Katar tarafından deseklenen Müslüman kardeşler alanda kendilerine bağlı İslamcıları güçlendirmek için lojistik ağı kontrol etmek istiyor. Bunun da Suudileri öfkelendirdiği belirtiliyor.

Suriye’nin batısından gelen bir “aktivist olan Ebu Hamza bunu doğruluyor: “Kısa bir süre önce Müslüman Kardeşler’in mali desteğini müzakere etmek için İstanbul’a gittim ama tartışmalar başarısızlıkla sonuçlandı. Onlar para verdiklerinde Müslüman Kardeşler operasyonları kontrol etmek istiyor. Hamza, bunun üzerine yerelde selefilerle ittifak kurmaya karar verdiğini ifade ediyor.

İSYAN BÜYÜK BİR PAZARA DÖNÜŞTÜ

Le Figaro, “Ayaklanmaların Suriye’sinde, en talihli olanı en iyi silahları elde ediyor derken, bunu da Körfez’in uydu üzeri yayın yapan televizyonlarında yayınlanmak üzere “düşmana en ağır darbeyi vurmak umuduyla yaptıklarını belirtiyor.

“Tespih taneleri gibi tugaylara parçalanan isyan büyük bir pazara dönüştü diyen gazete, isyancılarla kontak halinde olan yabancı bir uzmanın şu sözlerini aktarıyor: “Bir taburun şefi Katar ile çalışmayı reddettiğinde, Katarlı elçiler onun yardımcısına giderek yüklü miktarda para öneriyor. Genelde, bu para kabul ediliyor, ki bu da ne yazık ki başkaldırının dağılmasını arttırıyor.

Bu sapmadan endişe duyan Batılıların aylardır birleşik bir komuta istediğini hatırlatan Le Figaro, “Ama şimdilik bu yönlü tüm girişimler başarısız oldu dedi.

ÜÇ FARKLI SAVAŞÇI GRUP, BİRLEŞMELERİ İMKANSIZ

Yine her ülkenin desteklediği grupların kendi örgütlenmelerini oluşturduğuna belirtilirken, Suudilerin de kenti partizanlarından yerelde kendi konseylerini oluşturmalarını istediği belirtiliyor. Bunu da Luay Mukdad ile Saad Hariri’nin Türkiye’deki temsilcisi Okab Sakr öncülüğünde yapmaları isteniyor. Okab’ın Suudilerin isyancılara para dağıtımını kolaylaştıran kişi olduğu vurgulanıyor. Sonuç itibariyle, alanda üç savaşçı yapının ortaya çıktığına işaret ediliyor.

Şam banliyösündeki bir muhalif olan Zaydun Zoabi, “Ülkemizin selameti için birlik acil bir ihtiyaçtır derken, “Tugaylarımız birleşirse ancak bir ateşkesi müzakere edebiliriz. Ama imkansız. Tüm bu silahlı gruplar aynı ideolojiye sahip değil. Bazı firariler rejimi devirmek istiyor. İslamcı gönüllüler açıkça devleti çökertmek istiyor. Ve sonra, Suriye’nin içinde bile buluşamayan bu grupları nasıl birleştirebilirsiniz diye ekliyor.

Bakanlığın toplattığı ilaçlar tutsaklara veriliyor – ANF

Sincan Kapalı Kadın Cezaevi’ndeki tutuklu ve hükümlülere Sağlık Bakanlığı tarafından piyasadan toplatılan ilaçlar veriliyor. Türkiye’de eczanelerde satılması yasak olan ilaçların kullanımı ciddi sağlık risklerini beraberinde getiriyor.

Hak ihlalleri ve artan ölümlerle gündemden düşmeyen Türkiye cezaevlerinde hasta tutsaklara yönelik tedavi ettirmeme, yanlış ilaç verme gibi insanlık dışı uygulamalara bir yenisi daha eklendi. Sincan Kadın Kapalı Cezaevi’nde bulunan tutsağa Sağlık Bakanlığı tarafından satışı durdurularak toplatılmış Miacalcic 200 IU Nazal Sprey adlı ilaç verildi. Bir ay boyunca kullandığı ilaçların piyasadan toplatılmış ilaçlar olduğunu tahliye olduktan sonra gittiği hastanede öğrenen Yıldız Bahçeci ANF’ye konuştu.

Kolu alçıdayken 22 Mart 2012 tarihinde cezaevine konulan ve 3. Yargı paketi kapsamında cezaevinden çıkan Yıldız Bahçeci’nin, kırık kolundaki alçı Sincan Kadın Kapalı Cezaevi yönetimi tarafından çıkarıldı. Revirde alçı bulunmadığı gerekçesiyle kolunun tekrar alçıya alınmadığını söyleyen Bahçeci, “Kolumun en az 6-7 hafta daha alçıda kalması gerekiyordu. Ancak beni cezaevine götürdüklerinde alçıyla almadılar, içeride revir var diyerek alçıyı söktüler. Revirde ise alçı yok denildi. Bir ay daha alçıda kalması gereken kolum için bandaj dahi vermediler. Sadece ağrı kesici getirip veriyorlardı. Gerçi ağrı kesici midir başka bir şey midir o da meçhul. Ben o ilaçları reddettim. Ve bir tülbentle tutturdum kolumu. Kolum zorlanınca beni doktora götürdüler orada film sonucunda kemik erimesi teşhisi konuldu. Kemik taraması yapıldı ve bir calsium bir de sprey olmak üzere iki ilaç yazdı doktor diye anlattı.

BAKANLIK KARARIYLA TOPLATILMIŞ İLAÇ VERİLDİ

Tahliye olurken ilaçlarını cezaevinde unuttuğunu ve tekrar hastaneye gittiğini belirten Bahçeci, bir ay süresince Sağlık Bakanlığı tarafından toplatılan ilaçları kullandığını öğrendi. İlaçlarını almak için eczaneye gittiğini ancak eczacının doktor raporu olmadan bu ilacı veremeyeceğini belirtmesi üzerine hastaneye gittiğini söyleyen Bahçeci, “Doktor reçeteye bakıp, ‘bu ilaçları kim yazdı’ diye sordu. Ve ilacın Sağlık Bakanlığı tarafından toplatıldığını, hiçbir yerde satılmadığını, kimsenin bu ilacı veremeyeceğini söyledi. Ben tekrar bir eczaneye gidip sordum bu ilaç var mı diye. Eczacı, bu ilacın olmadığını ancak doktor raporu var ise depoya sordurabileceklerini söyledi dedi.

Sağlık Bakanlığı tarafından 31.07.2012 tarihinde Avrupa İlaç Ajansının “kalsitonin içeren tüm nazal spreylerin uzun vadeli tedavi gerektiren kronik bir hastalık olan osteoporozun tedavisi için, bu endikasyondaki faydaları, risklere ağır basmadığından ve yine uzun süre kullanımının malignite riskindeki minimal artış ile ilişkili olduğu konusundaki gözlemler sebebi ile piyasadan kaldırılması yönündeki kararı doğrultusunda Novartis Ürünleri tarafından tanıtımı yapılan Miacalcic 200 IU Nazal Sprey adlı ilacın piyasadaki tüm serilerinin satışının acilen durdurulması bildirilmişti.

VERİLEN İLAÇLAR TUTSAKLARDA YENİ HASTALIKLARA YOL AÇIYOR

“Toplama kampı olarak değerlendirdiği cezaevlerindeki hasta tutsakların durumuna da dikkat çeken Bahçeci, “Cezaevlerinde bir şey için doktora giden bir tutsak birkaç ay sonra birkaç hastalıkla daha karşılaşıyor dedi. Cezaevlerindeki tutsakların artan sağlık problemlerinin nedenin yanlış ilaç verilmesinden kaynaklandığına dikkat çeken Bahçeci, “Bizim dışarıda başka bir doktora gitme şansımız var ancak cezaevlerinde bulunan arkadaşlarımızın böyle bir şansı yok. Özellikle müebbetlik arkadaşlar için daha çok kaygı duyuyorum. Çünkü mecburen verdikleri ilaçları kullanıyorlar diye anlattı.

CEZAEVİ PSİKOLOĞUNDAN TUTSAKLARA PSİKOLOJİK ŞİDDET

Bahçeci, tutsakların cezaevi psikologu tarafından maruz kaldıkları psikolojik baskıya ilişkin “Cezaevine götürülen bir arkadaş önce psikoloğun baskısına, psikolojik şiddetine, işkencesine maruz kalıyor. Ve istinasız herkese psikolojik ilaç veriyorlar diyerek, kendisinin de baş dönmesi nedeniyle revire başvurduğunu ve psikoloğun kendisine anti-depresan bir ilaç yazdığını ancak ilacın ne olduğunu ya da kullanımına ilişkin kendisine bir bilgi verilmeden sabah akşam ilacın kendisine getirildiğini anlattı. “Ne ilacı içtiğimizi bilmiyoruz diyen Bahçeci, içmesi için sabah ve akşam olmak üzere günde iki defa kendisine getirilen ilaçları içmediğini söyledi ve ekledi: “Diyorlardı ki, ‘bize güvenmiyor musun?’ Tabi ki güvenmiyorum. Her gelen anti-depresan ilaç veriliyor. Bir hafta boyunca sabah akşam geldiler, ben içmedim o ilacı. En sonunda ben bu ilacı kabul etmiyorum diyerek bir dilekçe yazdım diye kaydetti.

TÜRKÇE BİLMEYEN HASTA TUTSAKLAR DERTLERİNİ ANLATAMIYOR

Bölgeden getirilen ve Türkçe bilmeyen kadın tutsakların hastanede yaşadıkları sorunlara da dikkat çeken Bahçeci, bu kadın tutsakların Türkçe bilmemesinden dolayı hastanede dertlerini anlatamadan geri dönmek zorunda kaldıklarını vurguladı. İdareye Türkçe bilmeyen kadın tutsakların yanında bir tercüman göndermeleri ya da kendilerinin giderek arkadaşlarına yardımcı olmaları yönünde defalarca başvurmaları sonucunda bir olumlu bir yanıt alamadıklarını belirten Bahçeci, “Türkçe bilmeyen analarımız, bacılarımız gidiyor doktora ancak kendini ifade edemiyor. Doktor kafasına göre bir ilaç verip gönderiyor. Birinde bizzat ben tanık oldum, tüm ısrarıma rağmen kadın arkadaşla beraber benim de doktorun odasına girmeme izin vermediler. Ona da bir ilaç yazıldı ama ne yazıldı bilmiyoruz. Cezaevine girdiğinde bir tek astımı vardı, şimdi nefes darlığı, mide gibi birçok sorunu var diye anlattı.

Kadın tutsakların hastaneye gidiş gelişler sırasında ve muayene sırasında maruz kaldıkları uygulamalara da değinen Bahçeci, askerlerin muayene sırasında odadan çıkmaması nedeniyle kadın tutsakların tedavi olmadan geri dönmek zorunda kaldıklarını belirtti.

Tura Otobûsa Azadiya Ocalan – Yeni Özgür Politika

Ketina otobûsa me ya bajaran bi konvoyê destpê dike û piştî ku em li nav bajêr digerin ji hêla civakê ve bi balkêşî em tên şopandin. Her wiha beşdariyeke mezin a kampanyaya îmzeyan heye.

Roja 8. Îlona 2012’an li bajarê Mannheimê li Festîvala 20’min Tûra Otûbûsê ya ji bo azadiya birêz Abdullah Ocalan destpê kir. Li 8 dewletên Ewrûpayê û zêdeyî 70 bajaran otûbûsa me digere.
Armanca me ewe ku em rewşa birêz Abdullah Ocalan ya li Îmraliyê ji raya giştî re eşkere bikin û li ser vî asasî li Ewrûpayê herkesî agehdar bikin. Kampanyaya îmzeyan ya ji bo azadiya Rêberê Gelê Kurd ji aliyê rewşenbîr û kesên xelatên Nobelê yên Navnetewî girtine ve hate destpê kirin. Em jî têda cîh digrin û piştgirîyê didin wê kampanya yê. Hemû bajarên ku em diçinê em ji hêla gel ve bi çosekê mezin têne pêşwazî kirin. Ketina me ya nava bajaran bi konvoyê destpê dike û piştî ku em li nav bajêr digerin, bi rastî jî ji hêla civakê ve bi balkêşî em tên şopandin û bi piştgiriyek mezin a alîkariya Îmzeyan didin me. Dema em diçin qada mîtingê, em bi çoşekê gelekî mezin têne pêşwazî kirin. Ji zarokan bigire heya dayîkên 70 salî bi kincên xwe yên Netewî têne pêşwaziya me. Dîmenek gelekî balkêş ya wêneya birêz Abdullah Ocalan ê. Ji ber ku li hemû qadên mîtingê ya ku otûbûsa me lê digere, wêneyên birêz Ocalan di nav mede hene. Dema em li qadên bajaran îmzeyan berhev dikin, wê demê jî kesên biyanî her demê ji me pirs dikin:
“Gelo niha rewşa birêz Ocalan Çiye?
“Ocalan hê di zindanê de ye?
“Çima Ewropa bê deng e?
“Hewqas sal çima çareseriyek cênebûye?
“Çima dewleta Tirk ji bo aşitiyê gavê navêje?
Ew hemû pirsên miletê biyaniyan bûn. Çapemeniya Alman bi xwe bi balkêsî Tûra Otûbûsê dişopîne. Li qadên mîtingê her demê reportaj têne kirin û ez dikarim bibêjim çapemeniya Alman cîh da çalakiyaOtûbûsê û hê jî bi baldarî dişopînin.

Bi Şemdîn re koroyo neteweyî
Otûbûsa me bûye sedema kêf xweşî, ku li her bajêrî gel wêneyen xwe dikşîne. Qadên bajêrên Ewropayê bûnê mîna qadên Kurdistanê. Gel hemû bi hevre sitranên Hunermend Şemdin dibêje. Hevalê Şemdin li pêşiya gel destpêkê sitrana “Çerxa Şoreşê’ dibêje û gel jî hemû bi hevra weke Koroya Netewî lê wedigerîne. Yan jî sitrana Hozan Şemdin a binavê “Ew dûnya pir mezinê têra me hemiyan heye“ li qadên mitîngê belav dibe. Dema ez wê sitranê gûhdar dikim wê demê ez dûr diçim, ji ber ku di dema Romayê de hatê nivîsandin. Wê demê ez jî mîna hemû gelê xwe li qada Romayê bûm.
Em govenda Kurdî ji bîr nekin, ji ber ku hemû cîhê em diçinê hevalê me Mustafa û hevalên din bi def û zirneya xwe şahiya me germ dikin. Hevalê Mehmet ji Koma Hêzex bi kemanceya xwe berê me dida ber bi Mêrdîn a rengîn ve.

Demên xweş mîna ên li Kurdistanê
Ev dema tûra otobûsê ji bo me waxtekî xweş bû, mîna em li Kurdistanê nê. Her kes bi çepikan û bi yek slogan mesaja xwe dide Bê Serok Jiyan nabe . Ew slogan  li nav bajarên Ewropayê belav dibe. Belê ew wêneyekî gelekî balkêşê, dema ku em diketin nava bajêr, polîsên Alman bi konvoyekê mezin dihatê pêşwaziya me, ji ber ku li henek bajaran nîjadperestên Tirk dixwastin êrîşî me bikin.
 Ew jî wêneya gelek balkês ya li Nürnbergê bû. Ji ber ku polîsan dixwastin me têxin nav çembelê, lê belê piştî hevdîtinên me, polîsan xwe dûr xistin. Li wêderê me dît ku cend çar nîjadperestên Tirk yek bi yek dihatin, lê ji hêla polîsan ve rê nehate dayîn ku werin nav me. Tiştekî din jî balkêş hebû, ku polîsan digot: Wêneyê Abdullah Ocalan tenê qedexê ne, gerek hûn li ser wêneyan binîvsinên: “Freiheit für Ocalan yanî bêjin “Azadî ji bo Ocalan”. Dema me bi polîsan re nîqaş dikir, polîsan digot: “Evder Bayern e, em herêmekê serbixwe ne.

Bi tura otobusê hest bûn yek
Bi rastî jî çiqas mirov binîvsinê, gotin xilas nabin. Dayikekê digot: “Keça min, waleh ez êdî aştiyê naxwazim, ez şer dixwazim. Lê tenê ji bo Tûra  Azadiya Serok ez gotinên aşitiyane dibêjim.”
Yanî em dibînin ku her kes cûda difikire, lê belê dema em bi otûbûsa ji bo azadiya Serok tên, wê demê  her kes zimanê xwe diguherîne û ji bo aşîtî û azadiyê dengê xwe bilind dike. Belê em serê sibê zû bi rê dikevin û bî moralekî gelekî xweş û bi sitranan û henekan dest bi tûra xwe dikin.
Ew roja ku em li ser otobanê diçûn Nurnbergê, şoforekî TIR’ê bi xwe ji Nisêbînê bû, li ser rê li me sekînî û piştgirtiya xwe da me. Piştî demekê ku em axivîn, derkete holê ku ew û dayika Ayşan ya li cem me, hevdû nas dikin. Êdî şofor û hevalê Brûsk bûne nasê hev, em jî xerîb man.
Dîsa bîranînekê gelekî xweş hebû, ku şoforê me bi xwe ji Polanya yê û aynî wê roja tûra me ya li Nurnbergê, bi Jinekî Polani re diaxivî û jêre behsa tûra me dikir û wî jî Îmze dida hev. Di rê de digot gerek tenê em CD’ya Şemdin guhdar bikin.
Dîsa hevalekî din ku Holandî ye ji bajarê Arnheimê  gihîştiye tûra me. Navê wî Henry ye û li hemû cihê ku em diçin îmzeyan berhev dike.  Wê rojê ji min re digot: “Binere,  ji bo Tûra Azadiya ji bo Serok ez 2 mehan rojên Yekşemê naçim dêrê. Belê ku her Kurdek mîna Henry îmzeyan bide hev, wê demê di nav 2 mehan de emê bi milyonan îmze kom bibin.
Mînakeke din jî Hevalê Îsmet Kem ê tu astengî li pêşiya coş û heyecana wî nikarin bisekinin.
Ez gelek sipas dikim ji bo hemû gelê me yên ku me tenê bernadin û ji bo hemû hevalên ku cihê xwe di nav tûra me da digrin.
Herwiha banga me ji bo her kesî ye, ku li Tûra Otûbûsê û Kampanya Îmze xwedî derkevin. Îmzeya we ji bo azadiya birêz Abdullah Ocalan e.

3 karakol vuruldu – Yeni Özgür Politika

HPG gerillaları, Doğubeyazıt-Eruh arasında 3 karakola eylem yaptı, en az 3 asker öldü. Alan hakimiyetinin devam ettiği Hakkari’de ise gerillalar eylem üstüne eylem yapıyor.

HPG Basın İrtibat Merkezi (HPG-BİM), Ağrı, Siirt, Hakkari’de Türk ordusu ile gerillalar arasında yaşanan çatışmalarla ilgili açıklamada bulundu. Açıklamaya göre, 9 Ekim’de Ağrı’nın Doğubeyazıt İlçesi’nde Serêkanî Karakolu’na ait 2 nöbet kulübesine yönelik eylem gerçekleştirildi. 2 askerin öldüğü belirtilen eylem ardından, askerler bölgeyi rastgele taradı. Aynı gün Doğubeyazıt’ta Kozik Karakolu’na düzenlenen eylemde, 1 askerin öldüğü kaydedildi. Üçüncü eylem ise 10 Ekim’de Siirt’in Eruh İlçesi’nde  gerçekleştirildi. Serxetê Karakolu’na yönelik eylemde asker kayıplarının netleştirilemediği bildirildi. HPG-BİM, eylem sırasında gerillaya müdahale için gelen Kobra tipi helikopterin, gerillanın karşılık vermesi sonucu geri çekilmek zorunda kaldığını belirtti.
HPG-BİM, Türk ordusu tarafından Iğdır’ın Korxan alanına yönelik 10 Ekim günü başlatılan operasyonun devam ettiğini bildirdi.

Konvoy karakola gidemedi
HPG gerillalarının 2 ayı aşkın süredir alan hakimiyetini sürdürdüğü Hakkari’nın Şemdinli, Yüksekova ve Çukurca’da ise çatışmalar yaşanıyor. Gerillanın alan hakimiyetini kırmak için operasyon düzenleyen Türk ordusuna HPG’liler eylemlerle karşılık veriyor.
9 Ekim’de Şitazin Karakolu’ndan Yüksekova’ya giden askeri konvoyu hedef alan gerillalar, 10 Ekim sabahı da benzer bir eylem yaptı. Gerillalar, Yüksekova’dan Şitazin Karakolu’na giden zırhlı araçların eşlik ettiği 10 araçlık askeri konvoya eylem gerçekleştirdi. Çatışma yaşandığını aktaran HPG, ölü ve yaralı asker sayılarının tespit edilemediğini belirtti. Karakola ulaşmayı başaramayan konvoy, Yüksekova’ya geri döndü.
Aynı gün öğlen saatlerinde de karakola gitmek isteyen ikinci konvoya eylem yapıldı. Çıkan çatışma, 11 Ekim gecesine kadar sürdü. Burada da asker kayıplarının netleştirilemediğini belirten HPG, çatışma ardından Türk ordusunun Çarçela alanını Kobra tipi helikopterlerle bombaladığını bildirdi.
Yüksekova’da bir diğer gerilla eylemi ise Esendere beldesine bağlı Çilika ve Koketê köyleri arasındaki bölgede meydana geldi. Bir aracın imha edildiği belirtilirken, “ölü ve yaralılarının sayısı tarafımızdan netleştirilememiştir denildi.

Hava saldırıları
Türk ordusu, 9 Ekim gününden bu yana Hakkari’nin Çukurca İlçesi’ne bağloı Ertuş alanına yönelik olarak belirli aralıklarla havan ve obüs saldırıları gerçekleştirdi. 10 Ekim günü Medya Savunma Alanlarına bağlı Kandil’in Suredê köyüne yönelik hava saldırısı gerçekleştirildi.

Dersim’de polis yaralı
Dersim-Erzincan karayolunda gerillaların dün yol kontrolü yaptığı belirtildi. Gerillalar kimlik kontrolü yaparken, durmayarak alandan uzaklaşmak isteyen araca ateş açıldığı, birisi polis 3 kişinin yaralandığı bildirildi. HPG’den henüz olaya ilişkin açıklama gelmedi.

SESSİZ KALMAYIN – Yeni Özgür Politika

PKK ve PAJK’lı tutsakların süresiz dönüşümsüz açlık grevi birinci ayını doldurdu. Eylemcileri hücrelere atan Türk devleti, şeker ve su vermeyerek direnişi kırmaya çalışıyor. Tutsaklarda sağlık sorunları baş gösterirken, kamuoyu ise bu çığlıklara kulaklarını tıkamış durumda.

Amed’deki sivil toplum örgütleri, açlık grevinde kritik bir aşamaya gelindiğini belirterek, Türk Hükümeti  ve kamuoyuna, “Ölüme çeyrek kaldı, birşeyler yapın çağrısında bulundu. İstanbul Tabip Odası(İTO) Yönetim Kurulu üyesi Fethi Bozçalı, birinci ayını dolduran açlık grevine karşı Adalet Bakanlığını uyardı. Açlık grevindeki tutsakların tek kişilik hücrelere konulması, şeker verilmemesine sert tepki gösteren Dr. Bozçalı, “Şeker vermemek, resmen öldürmektir dedi. BDP de “Yüzlerce yüreğin cansız ve soğuk bedenleri ile karşılaşmak istemiyorsak daha fazla çaba sarf etmeliyiz çağrısında bulundu.
Cezaevlerinde yaklaşık 400 tutsak ölüm orucunda. 31’inci güne giren açlık grevine katılan tutsaklarda sağlık sorunları baş göstermeye başladı. Açlık grevine 12 Eylül’de başlayan ilk grup içinde yer alan Siirt E Tipi Kapalı Cezaevi’nde bulunan 10 tutsağın durumunun kötüleştiği ve kanama görüldüğü bildirildi. Tutsaklardan Gülistan Abdo, Gülan Kılıçoğlu, Emel Gültekin, Dilşah Kocakaya, Rızgar Turhan, Burhan Eviz, Tevfik Özdemir, Erdi Çelik, Abdurrahman Budak, Lokman Karaşi’nde mide bulantısı, düşük ve yüksek tansiyon, burun kanaması, göz karartısı, yüksek ateş ve üşüme, baş dönmesi gibi rahatsızlıklar baş göstermeye başladı. Adalet Bakanlığı’nın talimatıyla, Silivri ve İzmir Şakran Cezaevi’nde tutsaklar tek kişilik hücrelere konularak, en temel ihtiyaçları olan su ve şeker verilmeyerek direnişleri kırılmaya çalışılıyor.

Gidişat kaygı veriyor
Tehlikeli bir gidişat içinde olunduğu uyarısında bulunan İTO Yönetim Kurulu üyesi Bozçalı, geçmiş açlık grevi deneyimlerinden ders çıkartılması gerektiğini belirtti. Türkiye’nin bu konuda sicilinin bozuk olduğuna işaret eden Dr. Bozçalı, geçmiş yıllarda yaşanan ölüm oruçları ve açlık grevlerinde yaşanan ölümlerin, sakatlanmaların hala hafızalarda olduğuna vurgu yaptı. Açlık grevi sürecinin başladığı andan itibaren vücudu tüketmeye başlayacağını belirten Bozçalı, “Hangi günde biterse bitsin bir kayıp oluşturacaktır. Daha kolay bir ortamda bu grevin yapılması sağlanmalıdır. Hiçbir şekilde baskı yapılmaması gerektiğine inanıyoruz dedi.
Açlık grevine tutsakların özgür iradeleriyle katıldığını, bir protesto yöntemi olarak gerçekleştirildiğini ifade eden Dr. Bozçalı, “Biz doktorlar ve sağlık çalışanları bu karara saygı göstermek zorundayız. Cezaevi yönetimlerinin açlık grevindeki tutuklu ve hükümlülerin sağlık ortamlarını, protesto ettikleri ortamı daha özenli, itibarlı hale getirmeleri gerekir dedi. Greve katılan tutsaklara yönelik tecrit ve yalnızlaştırmanın daha büyük tahribatlara yol açacağının altını çizen Dr. Bozçalı, Organizma bir bütündür ruh sağlığı etkilenirse, diğer sistemler de etkilenir. Yani tecrit söz konusu olunca bir bütün olarak olumsuz sonuçlar daha çok artıyor. Bu konuda Adalet Bakanlığı’nın dikkatli davranması gerektiğini düşünüyoruz dedi.
Bozçalı, grevdeki tutuklu ve hükümlülere şeker verilmemesi gibi durumlara ilişkin de uyarılar yaparak “Açlık grevindeki mahkuma şeker vermemek onu resmen öldürmek demektir. İnsan haklarına aykırıdır diye konuştu.

Adım adım tüketiyor
Dr. Bozçalı, açlık grevinin tutsaklara adım adım ölüme götüreceği, risk grubunda olanlarda etkilerin daha hızlı görüleceği uyarısında bulunarak şunları belirtti: “Genelde 48 saat içinde metabolizma değişiklik arz eder. Kas gruplarının erimeye başlamasının ardından en son hayati organlara kadar tüketici bir noktaya kadar gider. Karaciğer, böbrek, pankreas gibi organların yavaş yavaş iflas eder. En son en önemli yaşam organı olan beyin de etkilenir. Enerji tüketimi olmaması sebebi ile beyinde protein eksikliği başta olmak üzere bir tüketim başlar. Yavaş yavaş vücut koruyucu refleksini ve direncini yitirir ve geriye dönüşsüz noktalara gider. Uzun süren açlık grevleri ve ölüm oruçlarında, Korsakof gibi geri dönüşü olmayan haslalıklar görülür. Kimi zaman 50-60 güne kadar bu süreçler sürebilir. Özellikle vitamin ihtiyacı karşılanmadığı için ciddi olarak kalıcı beyinsel hasarlar oluşuyor. İflas sistemi hayati organlara ilerleyen bir seyir gösteriyor. Açlık grevi gerçekten tüketicidir.

TALEPLER

Kürdistan ve Türkiye cezaevlerinde süresiz dönüşümsüz açlık grevine devam eden PKK ve PAJK’lı tutsakların talepleri:
1- Önderliğimizin özgürlük, sağlık ve güvenlik koşulları bir an önce ve koşulsuz bir biçimde sağlanmalıdır.
2- Anadilimiz üzerindeki ırkçı ve inkârcı uygulamalar ve yaklaşımlara son verilerek, mahkemeler başta olmak üzere, eğitim ve kullanımının önündeki tüm engeller bir an önce kaldırılmalıdır.

SAVAŞIN TABLOSU –Özgür Gündem

Bölge’de aylardır süren savaş, tüm hızıyla devam ederken, Kürtler çatışmalarda yaşamını yitiren evlatlarını görkemli cenaze törenleriyle toprağa verdi

KÜRTLER EVLATLARINI UĞURLADI

3 ve 4 Ekim tarihlerinde Sert ile Xarpêt’te çıkan çatışmalarda yaşamını yitiren HPG’lilerden HPG’li Evin Gökguz Amed’de, Erdal Ceylan Dîlok’ta, Edip Çiçek Qoser’de, Askeri Mengi Hênê’de, Murat Aça ise Bismil’de binlerce kişi tarafından toprağa verildi. Cenazelerde aileler hükümete sert tepki gösterdi.

LICÊ’DE HELİKOPTER DÜŞTÜ

Hükümetin Bölge’deki savaşı da durmak bilmiyor. Günlerdir şiddetli çatışmaların yaşandığı Sêrt’te HPG karakola saldırı düzenledi. Licê’de bir helikopter düştü. Dersim’de de valilik Bölge genelinde 15 yeri “yasak bölge ilan eden Genelkurmay’a özendi ve 5 bölgeyi “geçici güvenlik bölgesi ilan etti.

Bu sorun ‘vatan sağ olsun’la çözülmez

Xarpêt’in (Elazığ) Arıcak ilçesinde 4 Ekim’de çıkan çatışmalarda yaşamını yitiren Amed doğumlu HPG’li Askeri Mengi memleketinde binlerce kişi tarafından toprağa verildi. Mengi, dini vecibeleri yerine getirildikten sonra Caferi Tayyar Mezarlığı’nda defnedildi. Cenaze töreninde konuşan Mengi’nin babası Mahmut Mengi, “Ölen sadece benim oğlum değil, tüm şerefli Kürdistan halkının oğludur. Benim ağacım devrildi, ama temenni ediyorum ki bu devrilen son ağaç olur dedi. Baba Mengi, bir an önce barışın sağlanması gerektiğini belirtti. Konuşmanın ardından cenaze törenine katılan binlerce kişi sloganlar eşliğinde Merkez Mahallesi’nde kurulan taziye evine geçti. Mengi ailesi, burada taziyeleri kabul etmeye başladı.

‘Gözün arkada kalmasın’

Aynı çatışmada yaşamını yitiren HPG’li Evin Gökguz Amed’de Yeniköy Mezarlığı’nda toprağa verildi. Törende konuşan MEYA-DER Yöneticisi Medeni Aktar, Kürt halkının özgürlüğünü kazanabilmesi için mücadele ettiğini ifade ederek, “Evin arkadaş Kürt halkının özgürleşmesi için kendisine düşen görevi yaptı. Bize düşen görev ise Evin’lerin yolunda yürümek ve onların anısı yaşatmaktır. Başta ailesi olmak üzere tüm Kürt halkının başı sağ olsun dedi. Daha sonra konuşan Barış Anneleri İnisiyatifi aktivisti Havva Kıran, “Herkes özgürlük için mücadele etmelidir dedi.

Kuşatma altında tören

Sêrt’in (Siirt) Dihê (Eruh) ilçesinde 3 ve 4 Ekim tarihlerinde yaşanan çatışmada hayatını kaybeden HPG’li Murat Aça Siirt Devlet Hastanesi Morgu’ndan aldıktan sonra Bismil’den gelen onlarca araçlık konvoy tarafından karşılandı. Bismil’e bağlı Esentepe Mahallesi Hazreti Ebubekir Camii’nde götürüp, dini vecibeleri yerine getirildikten sonra Ambar Beldesi’nde toprağa verilmesi planlanan HPG’li Aça’nın cenazesi, polis tarafından durduruldu. Gerginliğin önlenmesi için yapılan tüm görüşmelere rağmen Diyarbakır İl Emniyet Müdür Yardımcısı olduğu belirtilen bir polis amiri, “Buradaki olaya ilişkin tüm yetkiler bana ait. Bu olaya bizzat ben müdahale ediyorum, bu durumla ilgili muhatap benim, bu akşam cenazeyi ya aile gidip kendi eliyle toprağa verecek veya müdahale edip cenazeyi camiden alıp kendimiz toprağa vereceğiz demesi dikkat çekti. Aça’nın cenazesi binlerce kişi tarafından Ambar Beldesi’ne toprağa verildi.

‘Vatan sağ olsun’la çözülmez

HPG’li Aça’nın babası Abdulsamet Aça, tüm Kürt halkına baş sağlığı dileyerek, “Benim oğlum Murat 22 yaşında gençliğinin baharındaydı. Ciğerimiz yanıyor, çektiğimiz acılara rağmen dilerim bu şehidimiz son şehidimiz olur. Barış şehidimiz olur. Ben burada Türk anne ve babalarına çağrıda bulunuyorum. Onların çocukları yaşamını yitirdiğinde ‘Vatan sağ olsun’ diyorlar. Bu sorun ‘Vatan sağ olsun’ sözüyle çözülemez. Çağrım gelin bu kanı birlikte durduralım diye konuştu.

Duygulu anlar yaşandı

Dihê’deki çatışmada yaşamını yitiren HPG’li Erdal Ceylan da Dîlok’ta (Antep) Asri Mezarlığı’nda toprağa verildi. Asri Mezarlığı’na getirilen cenazenin dini vecibeleri yerine getirildikten sonra, kitle tarafından sarı kırmızı ve yeşil flamalarla sarılı olan tabutu konvoy şeklinde toprağa verileceği yere kadar götürüldü. HPG’li Ceylan’ın annesi Zahide Ceylan, “Bugün ağlama günü değildir. Tüm Kürt halkının ve Kürt halk Önderinin başı sağolsun dedi.

Çiçek, binler uğurlandı

HPG’li Edip Çiçek de Mêrdîn’in Qoser’de (Kızıltepe) toprağa verildi. Çiçek’in vücudunun tahrip edildiği ve sol gözünün çıkarıldığı görülürken, cenaze daha sonra Sanayi Mahallesi’nde bulunan Şehitlik Mezarlığı’nda toprağa verildi. Törende konuşan MEYA-DER Temsilcisi Fettah Tekin, halkı mücadeleyi yükseltmeye çağırdı. Daha sonra konuşan BDP İl Eşbaşkanı Sihem Elveren Alp ise, savaşın artık son bulması gerektiğini ifade etti.

 Ceyhan’da HPG’liler için mevlit

10 Ekim 2011’de Xakurke ve Xinere alanlarına yönelik olarak düzenlenen hava saldırısında KCK Konsey üyesi Rüstem Cudi, HPG Askeri Konsey Üyeleri Çiçek Kıçi ile Alişer Koçgiri’nin yanı sıra HPG’li Gülistan Çiftçi ile 6 arkadaşı yaşamını yitirmişti. Çiftçi’nin Adana’nın Ceyhan İlçesi Yersuat Mahallesi’nde oturan ailesi, kızlarının ölüm yıldönümü nedeniyle evlerinin önünde mevlit verdi. Mevlide konuşan BDP Adana İl Başkanı Uğur Bayrak, yaşamını yitirenlerin bu halkın evlatları olduğunu ve bir amaç uğruna yaşamlarını yitirdiklerini kaydetti. Bayrak, “Eğer barıştan söz ediyorsak ve barışın gelmesini istiyorsak öncelikle bu kirli savaşın sona ermesi gerekir. Bu halk evladını kaybettiğinde bile onurlu bir barış istiyor dedi.

Tecrit bir can daha aldı – Özgür Gündem
 
442. günü geride bırakan Öcalan üzerindeki tecrit, can almaya devam ediyor. Harran Üniversitesi’nde Öcalan’ın Suriye’den çıkarılışının yıldönümünü protesto etmek amacıyla bedenini ateşe veren Serdar Yektaş, yaşamını yitirdi. Yektaş, bıraktığı mektupta ise kamuoyunun sessizliğini eleştirdi.

Bedenini ateşe veren Yektaş yaşamını yitirdi

Harran Üniversitesi’nde PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın Suriye’den çıkarılışının yıldönümünü protesto etmek amacıyla bedenini ateşe veren Serdar Yektaş, yaşamını yitirdi.

Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’nde okuyan Serdar Yektaş (22) adlı öğrenci, PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın Suriye’den çıkarılışını protesto etmek amacıyla önceki gün bedenini ateşe verdi. Harran Üniversitesi Osman Bey Kampüsü Ziraat Fakültesi önünde Öcalan lehine sloganlar atarak, bedenini ateşe veren Yektaş, ağır yaralı olarak kaldırıldığı Şanlıurfa Devlet Hastanesi Yanık Ünitesi’nde tüm müdahalelere rağmen yaşamını yitirdi.

Serdar Yektaş’ın cenazesi Bediüzaman Mezarlığı’nda ailesi tarafından defnedildi. Yoğun önlemlerinin alındığı cenazede, polis aile dışında kimsenin cenaze törenine katılmasına izin vermedi. Üniversite öğrencilerinin cenaze törenine katılmasını önlemek amacıyla TOMA ve çok sayıda polisi ile üniversite çevresinin ablukaya alındığı görüldü.

Tasvip etmiyorum!

PKK Lideri Abdullah Öcalan, daha önce yaptığı açıklamalarda “Bu tür kendini yakma eylemlerini tasvip etmiyorum. Bu tür eylemler beni derinden etkiliyor. Beni çok zorlayan eylemlerdir. Rica ediyorum, bu tür kendini yakma eylemlerine girişmesinler demişti.

Sessizliğe cevabımdır

Yektaş’ın, eyleminin amacını anlatan bir not bıraktığı ortaya çıktı. Yektaş’ın bıraktığı notta şunlar yazılıyor: “Bugün 9 Ekim, Abdullah Öcalan’ın Suriye’den çıkarılışının 14. yıldönümü. Bu komplonun Kürt halkı, Kürdistan ve Kürt ile Türk halklarının kardeşliği üzerine bir zifiri etkisi yaptırıldığını biz özgürlüğü arayan Kürt gençliği olarak biliyor ve görüyoruz. Ve bu karanlıktan kurtulmanın yolunu da biliyoruz. Bu karanlığı aydınlatmak için devşirme Kürtlerin yaptığı gibi ampül değil, beden yakacaksın. An azadî an azadî. Urfa’nın sessizliğine cevabımdır, Urfa’nın uyanmayışına cevabımdır.

‘Navnîşana çareseriyê Ocalan e’ – Azadiya Welat

‘Navnîşana çareseriyê Ocalan e’ Girtiyên siyasî yên Girtîgeha Tîpa E ya Trabzonê yên di 2’yê cotmehê de dest bi çalakiya greva birçîbûnê ya bêdem û bê dorveger kirin anîn ziman ku navnîşana çareseriya pirsgirêka kurd Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan e

Ji parêzerên Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan Mazlum Dînç, Rezan Sarica û Huseyîn Bogatekîn ji bo bi muwekîlê xwe Ocalan re hevdîtina hefteyî pêk bînin serî li Dozgeriya Komarê ya Bursayê dan. Parêzerên Ocalan ji 27’ê tîrmeha 2011’an heta niha (443 roj in) nikarin bi muwekîlê xwe re hevdîtinan bikin.
Serlêdanên parêzeran her tim bi hincetên “Kêştî xerabeye , “Rewşa hewayî , “Kêştî di temîrê de ye û “Keştî ji temîrê hate lê belgeyên wê kêm in tên redkirin û hevdîtin tên astengkirin.
5 girtiyên siyasî yên li Girtîgeha Tîpa E ya Trabzonê dimînin di 2’yê cotmehê de tevli çalakiya greva birçîbûnê ya bêdem û bêdorveger bûn. Girtiyên bi navê Ahmet Koç, Jiyan Firat Esîn, Yahya Guneş, Abdulkadîr Yurcu û Tuncer Aratan ên dest bi çalakiya greva birçîbûnê kirin bi nameyekê nêrînên xwe jî DÎHA’yê re parvekirin.
Eyup Yaşar: Ji sala 1994’an heta niha li girtîgehê me. Divê çapemenî û raya giştî li hemberî çalakiyan bêtir bi hestiyar bin. Gihîştina me ya ya ji bo we ji Trabzonê qet hêsan nîn e. Em bawer dikin ku hunê hesas nêzîk bibin û peyamên me bi weşînin. Em bawer dikin ku gelê Kurd û tirk ji aştiyeke bi rûmet re amade ne. Aştiya civakî bêyî Ocalan pêk nayê. Bi hezaran kurdên bi vîna azad perçekirin, bi hezaran girtina kurdan û tecrîda li ser birêz Ocalan kur kirin di neçareseriyê de bi israr e. Em ji bo hikûmeta AKP’ê dest ji vê siyasete neçareseriyê berbide, dawî li tecrîda li ser birêz Ocalan bêkirin û mafên wî yên azadî, ewlehî û tenduristî pêk bên, Em dixwazin di vê mijarê de raya giştî bi hestiyar bibe.
Ahmet Koç: Ez di sala 1983’yan li Amedê hatim dinê. Nêzî 7 sal in ez di girtîgehê de me. Pêvajoya îro em dijîn ji bo kurdan û gelên Rojhilata Navîn dîrokî ye. Her tim bedelên pêvajoyên dîrokî hene û dê her tim hebin. Hevalên me yên li çiyayên azad ji bo rojên azad xwîna xwe dirêjin. Em ê jî li girtîgehan di vê riyê de bi biryar bimeşin. Ji ber ez tevli çalakiyê bûm ez bi rûmet im. Heta daxwazên me tên bicih em dê çalakiya xwe bidomînin.
Jiyan Firat Esîn: Ez 21 salî me û li Amedê hatime dinê. Ez ciwanekî kurd im û dixwazim bibim perçeyekî serokatiyê û ji ber vê yekê ez gelek keyfxweş im. Ez dixwazim careke din bînim ziman hete daxwazên me neyên bi cihanîn em dest ji çalakiya xwe bernadin. Ez bi baweriya serkeftinê ji hemû rêheval û gelê xwe re silavan dişînim.
Yahya Guneş: Ez di sala 1972’yan de li navçeya Misircê ya Sêrtê hatim dinê. Di sala 1995’an de hatim girtin. 17 salin ez di girtîgehê de me. Ez berî her tiştî berxwedana gelê Rojava û hemû gelê me silav dikim. Dewletê hêj dest ji polîtîkayên înkar û îmhayê bernedaye. Mafên xwezayî yên gelê kurd nayên dayîn, tecrîd li ser Rêbertiya me berdewam dike û operasyonên siyasî û leşkerî bênavber berdewam dikin. Li hemberî van polîtîkayên înkarê divê bi berxwedaneke bi hêz bê dayîn.
Tuncer Aratan: Ez 25 salî me û ji Dêrsîmê me. Nêzî 3,5 sal in ez di girtîgehê de me. Zêdehî 400 roj in tecrîd li ser Reber Apo berdewam dike. Dîsa bê navber operasyonên siyasî li ser gelê me berdewam dikin. Ji bo van zext û operasyonan vala derbixin dê berxwedanek bê dayîn. Ez bawer dikim ku bi rihê fedaî dê ev berxwedan bigihije armanca xwe. Ji bo vê yekê hate em ê berxwe bidin.

Abdulkadîr Yurcu: Ez di sala 1976’an de li navçeya Qoserê ya Mêrdînê hatim dinê. Nêzî 7 salin ez di girtîgehê de me. Zêdehî 30 salin li Tirkiyeyê şer berdewam dike. Îro hikûmeta AKP’ê bi israr raman dewletê ya înkar û tunekirinê berdewam dike. Bi vê ramanê heta niha tu pirsgirêkên civakî nehatine çareserkirin. Ji ber vê yekê ji bilî diyalog û mûzakereyê tu riyên din tunene.
Ji bo ve yek jî pêk bê divê şertên Birêz Ocalan ên ewlehî, azadî û tenduristî bên sererastkirin. Heta mafên me neyên bicih anîn em dê çalakiya xwe berdewam bikin.
Ji ber ku min jî di nav vê pêvajoyê de cih girt ez keyfxweş im.

Dê Heta Dawiyê Çalakiya Xwe Bidomîni

Girtiyên PKK Û PAJK’Î yên li girtîgehên herêma Egeyê bi armanca şertên Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan ên ewlehî, tenduristî û azadiyê pêk bên di 3’yê cotmehê de dest bi çalakiya gireva birçîbûnê ya bêdem û dorvenger kirin daxuyandin ku di 13’yê cotmehê de dê komeke din bi heman armancê tevli çalakiya greva birçîbûnê bibe. Girtiyan anî ziman ku bedelê wê çi be bila bibe ew dest ji berxwedana xwe bernadin.
Li gorî daxuyaniya girtiyan, navên girtiyên di 3’yê cotmehê de dest bi çalakiya girevê kirin û yên dê 13’yê cotmehê de dest bi çalakiya greva birçîbûnê bikin ev in

1’emîn Girtîgeha Tîpa F a Kiriklarê: Necdet Kaya, Serdar Taşkin, Denîz Atli, Yakup Yalçin, Cengîz Dogan, Mustafa Sevîm, Ozan Esen, Mehmet Halîs Vural, Bunyamîn Surme, Mesut Ozcan, Zekî Bulut, Mekan Aslan, Ferhat Çokmen.

2’yemîn Girtîgeha Tîpa F a Kiriklarê: Mehmet Yayan, Sertaç Kiliçarslan, Ozkan Yaşar, Hurşît Kulter, Ekrem Altay, Nevzat Kiliç, Ahmet Kaya, Turgut Koyuncu, Şenol Koç, Orhan Yuksel, Sînan Ekmekçî, Dervîş Taniş, Selahattîn Elma, Erdal Taş û Selçuk Esîn.

2’yemîn Tîpa T a Şakranê: Murat Bîlge, Faruk Baysu, Erdogan Uçar, Habîp Guler, Reşît Çagki, Îsmaîl Yaman, Emîn Yildiz, Nurettîn Atinç, Mahmut Aba, Abdullah Nas, Vahyettin Sari, Murat Aktaş, Mehmet Durak, Mustafa Îke, Alî Alp.

3’yemîn Girtîgeha Tîpa T a Şakranê: Suat Gurbuz, Hakki Yorulmaz, A. Rahîm Çetînkaya, Mevlut Tekîn, Mîrza Oztekîn, Agît Bîlîr û Vahap Kuzu.

4’emîn Girtîgeha Tîpa T a Şakranê: Sedat Dalga, Zîver Mete, Ubeydullah Tokay, Mehmet Işik, Hamît Aydin û Osman Çaglar.
Girtîgeha Jina a Şakranê: Ayfer Ayçîçek, Şukran Aydin, Muzeher Bulut, Gulîstan Seçkîn û Hatîce Çakmak.

Osman: Divê aliyên Kurdistanî dijî êrîşên Turkiyê bê deng nebin – Xendan

Endamê Parlamena Êraqê ya ser bi Hevpeymaniya Kurdistanê ve Dr. Mehmûd Osman li ser Facebooka xwe peyameyek weşandiye ku daxwaz ji hikûmeta Êraqê, hikûmeta Kurdistanê û hemû partiyên siyasî yên Kurdistanê kiriye ku li dijî hêrîşên Turkiyê helwestê werbigirin.

Di vê derbarê de Mehmûd Osman dibêje: ‘’Ev demeke hikûmeta Enqere hêrîşên xwe yên bejayî û esmanî bo ser navçeyên sînorên herêma Kurdistanê zêde kirine, û ziyaneke zêde daye welatiyan û gelek kes jî bûyîne qurbanî.

Eve di demekê de ye ku, hîna çend bingeyên leşkerî yên artêşa Turkiyê di nav axa Herêma Kurdistanê de mane.

Mehmûd osman wiha nivîsiye: ‘’Ev destdirêjiyên han li dijî Herêma Kurdistanê û binpêkirina sînor û serweriya Êraqê ye jî,lewra dema wê hatiye ku, hikûmeta Bexdadê helwestek a dijwar li hemberî hêrişên hikûmeta Turkiye nîşan bide.

Herwiha divê hikûmeta herêmê û hemû partiyên Kurdistanî yekhelwest bin û daxwazê ji Turkiyê bikin ku ev hêrîşên han yên li dijî cîrantî û yasayên navdewletî ne, ji ber vê çendê dive hikûmeta Turkiyî bingeyên xwe yên leşkerî yên li Herêma Kurdistanê jî rakin.

Dünya basını ‘uçak krizi’ni böyle gördü – Etkin Haber Ajansı

Askeri kargo taşıdığı iddiasıyla Moskova-Şam seferini yapan Suriye Havayolları’na ait yolcu uçağının Türk savaş jetleri tarafından zorla Esenboğa Havalimanı’na indirilmesi dünya basınında geniş yankı buldu.

Suriye yolcu uçağının Türk savaş jetleri eşliğinde Esenboğa Havalimanı’na indirilmesi başta Rus basını olmak üzere dünya medyasında geniş yer buldu.

Russia Today: Rus televizyonu internet sayfasında verdiği haberde, Türk yetkililerin, savaş uçakları eşliğinde indirilen Suriye uçağındaki yolcu ve mürettebata zorla bazı belgeler imzalattığını belirtti. İmzalatılan belgelerde, uçağın “acil iniş” yaptığı ve Türk savaş uçaklarının müdahale etmediğinin yer aldığı belirtildi.

Russia Today televizyonuna telefonla açıklama yapan yolcu uçağının hosteslerinden Şerin Aziz, “Uçaktaki dört kişi darp edildi. Belgeleri imzalamak istemeyen iki yolcu ve iki mürettebat darp edildi. Bu belgelerde ne yazılı olduğunu anlamadık. Kaptan pilotun hayatından endişe ettik. Kaptan pilot, ‘acil iniş’ belgelerini imzalamaması halinde gözaltına alınmakla tehdit edildi” dedi.

Vesti: Rus Vesti televizyonu, Türkiye 17 Rus vatandaşının da bulunduğu Suriye uçağını 9 saat boyunca Ankara’da alıkoydu. Ancak Rus diplomatlara uçakta bulunan kişilerle görüşme izni verilmedi. Rusya’nın Ankara Büyükelçiliği Sözcüsü İgor Mityakov, aralarında çocukların da bulunduğu Rus yolculara yardımcı olmak için havalimanına giden Rus diplomatların vatandaşlarla görüşemediği söyledi.

Moskovski Komsomolets gazetesi de Ankara’daki Suriye uçağı olayı için “Türkiye’yi Rusya’dan gelen uçak korkuttu’ başlığıyla verdi. Haberde şu görüşe yer verildi: “Ankara olağan dışı karara imza attı. Suriye-Türkiye krizi önceki gün ilk kez doğrudan Rusya’yı etkiledi. Türkler aramadan sonra uçağı serbest bıraktı, ancak şüpheli maddeler bulduklarını da ilan ettiler.”

Der Spiegel: Alman Der Spiegel dergisi internet sayfasında, Türkiye ile Suriye arasındaki “uçak indirme kriz”ini “Türkiye Suriye uçağındaki Rus askeri araçlara el koydu” başlığıyla verdi. Haberde, Moskova’dan Suriye’ye giden yolcu uçağının Türk savaş uçakları tarafından zorla Ankara’ya indirildiği belirtilerek, Türk güvenlik uzmanlarının, Suriye uçağında geniş çaplı bir arama yaptığı ve Esad’a gittiği iddia edilen Rus askeri araçlarına el koyduğu vurgulandı.

The Guardian: İngiliz Guardian gazetesi de, “uçak krizi”ni “Türkiye Suriye yolcu uçağını zorla indirdi” başlığıyla verdi. Gazete, Türkiye’nin, Suriye yolcu uçağını “sivil olmayan kargo” taşıdığı istihbaratını gerekçe göstererek indirdiğini yazdı. The Guardian ayrıca, Suriye yolcu uçağının zorla indirilmesi olayının, Türkiye Genelkurmay Başkanı’nın Suriye’yi tehdit etmesinden birkaç saat sonraya denk gelmesine dikkat çekti.

Financial Times: İngiliz gazetesi bu son olayla iki ülke arasındaki ilişkilerin daha da gerildiğini belirtti. Putin’in gelecek hafta yapacağı Türkiye ziyaretini iptal ettiğini aktaran gazete, son yaşanan olayın Türkiye’nin Rusya ile ilişkisine de yansıyabileceğini söylüyor.

Times: İngiliz Times gazetesi de, Türkiye ve Suriye arasındaki ilişkilerin geçtiğimiz hafta savaş noktasına geldiğini ve Türkiye ordusunun sınırdaki etkinliğini artırdığını yazdı. Gazete hükümetin Suriye politikasının eleştirilmeye başlandığını ve kamuoyu yoklamalarının halkın büyük çoğunluğunun savaşa karşı olduğunu gösterdiğini vurguladı.

AB: Kürt sorunuyla ilgili hiçbir ilerleme kaydedilmedi – Rizgarî Online

Avrupa Birliği Komisyonu, 2012 Türkiye İlerleme Raporu’nu açıkladı. Rapor, öncekilerine nazaran birçok konuda Türkiye’ye yönelik son derece sert eleştiriler içeriyor. Özellikle “Kürt sorunu“ ile basın ve ifade özgürlüğü konularında ilerlemelerin yetersiz olduğunun belirtildiği raporda, en olumlu gelişme olarak yeni anayasa çalışmalarına başlanması gösteriliyor. Taraf´ın haberine göre işte rapordan öne çıkan başlıklar:

» Anayasa Komisyonu’nun çalışma ilkeleri kapsayıcılık ve istişareye bağlılığı yansıtıyor. Ancak komisyonunun çalışmalarının devamının ne şekilde sağlanacağı belirsiz. Şeffaflıkla ilgili de bazı sınırlar var. Yeni anayasa demokrasiyi garanti altına alan kurumların istikrarını, hukukun üstünlüğünü ve azınlıkların korunmasını pekiştirerek, Kürt sorunu gibi uzun süredir çözülemeyen konuları ele almalıdır.

KÜRT MESELESİNDE İLERLEME YOK

» Başka meselelerle birlikte Kürt meselesini de çözmeyi hedefleyen 2009’daki demokratik açılım sürdürülmedi. Genel anlamda Kürt sorunuyla ilgili çözüm için hiçbir ilerleme kaydedilmedi.

» Uludere’de 34 sivilin öldürülmesi ve olaylarla ilgili şeffaf bir soruşturma yapılmaması güveni sarstı. Siyasi sorumlulukla ilgili herhangi bir tartışma yapılmadı. Yetkililere yöneltilen hızlı, etkin ve şeffaf bir devlet soruşturması çağrıları karşılık görmedi. Siyasi ve askeri yetkililer olaylardan dolayı özür dilemedi.

» AB’nin terör örgütleri listesinde bulunan PKK’nın terörist saldırıları arttı ve çok sayıda can kaybı yaşandı. Terörist saldırılar gibi askerî operasyonlar da arttı.

» KCK operasyonları yalnızca Kürt siyasetçileri, halk tarafından seçilmiş belediye başkanlarını ve belediye meclisi üyelerini değil medya mensuplarını, insan hakları savunucularını, sendikacıları, önde gelen akademisyenleri ve avukatları da hedefleyerek genişledi.

ERGENEKON VE BALYOZ’A GÖLGE DÜŞTÜ

» Türkiye’deki kurumların ve hukuk düzeninin demokratik işleyişine yönelik güvenin pekişmesi fırsatı sunan büyük davalara, kapsamının çok geniş olması ve hukuki süreçteki eksikler nedeniyle gölge düştü.

SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ VE MİT

» Milli İstihbarat Teşkilatı’na yapılan değişikliklerle, Başbakan tarafından “özel görev tanınan istihbarat servisi üyelerine yönelik soruşturma açma yetkisi Başbakan’a verildi. Bu durum bazı kamu yetkilileri için keyfi bir dokunulmazlık sağlıyor, tutarsız yorumlara kapı açıyor ve hukuki denetlemeyi de kapsam dışında bırakıyor.

» Yeni Sayıştay Kanunu’yla savunma kurumlarının harcamalarının dış bir kurumun denetlemesi altına alınmasıyla ilgili bir ilerleme kaydedildi. Ancak sektörün şeffaflığı ve hesap verilebilirliği sınırlı kaldı. » Askeri ve sivil yargı sistemleri ikililiği sürüyor.

DOKUNULMAZLIKLAR ÇOK GENİŞ

» Anayasanın kısıtlı bir yorumunun sebep olduğu, milletvekillerinin ifade özgürlüğü ile ilgili vakalar dışında, dokunulmazlıkların kapsamı hâlâ geniş. Bu durum endişe kaynağı olmaya devam ediyor. Savcılar tarafından toplam 101 milletvekiline yönelik, dokunulmazlık kaldırılması yönünde 740 talep bulunuyor. Taleplerin çoğu BDP bloku milletvekillerini hedef alıyor.

BASINDA OTOSANSÜR YAYGIN

» Dördüncü Yargı Paketi kapsamında basın özgürlüğü alanında getirilen yeni düzenlemeler yayın öncesi yazılı materyallere el konmasını yasaklıyor. Soruşturmalarla ilgili medya yayınlarını esnetiyor. Ancak bu reformlar ifade özgürlüğüne kaydadeğer bir katkı sağlayabilmek anlamında yetersiz.

» Terör propagandası suçlamasıyla çok sayıda solcu ve Kürt gazeteci tutuklandı. 2800’ün üzerinde öğrenci, çoğunluğu terör suçlamaları nedeniyle cezaevinde.

» Üst düzey hükümet ve ordu yetkilileri sürekli olarak basına karşı bir tavır alıyor ve davalar açıyor. Bazı durumlarda hükümeti açık bir şekilde eleştiren imzalı makaleler yazan gazeteciler görevden alındı. Basın kuruluşlarının çıkarlarının bilgi ve fikirlerin serbestçe yayılmasından çok daha ötesine geçmesi soğuk duş etkisi yaratıyor ve pratikte ifade özgürlüğünün kısıtlanmasına yol açıyor. Aynı zamanda otosansürü de yaygın hale getiriyor.

» İnternet yasaklarının orantısız kapsamı ve süresi sürdü. İfade özgürlüğünü sınırlayan ve yurttaşların bilgiye erişimini kısıtlayan İnternet Kanunu gözden geçirilmeli.

YARGIDA EKSİKLİKLER GİDERİLMEDİ

» Deniz Feneri soruşturmasını yürüten savcıların görevden alınmasının iktidarın baskısını yansıtabileceği endişelerine yol açtı.

» Her ne kadar anayasa uluslararası hukukun iç hukuka göre üstün olduğunu belirtse de, hâkim ve savcılar bunu uygulamakta yetersiz kaldı.

» Üçüncü Yargı Reformu Paketi, Türk adalet sisteminin en sorunlu kısımlarına yeterli şekilde değinmezken, doğru yönde bir adım teşkil ediyor. Ancak yargının bağımsızlığı, tarafsızlığı ve etkinliği konusunda, özellikle ceza adaleti sistemi ve birikmiş ağır ceza davlarıyla ilgili daha fazla çaba gösterilmesi gerekiyor.

SENDİKAL HAKLAR YETERSİZ

» Sendika ve toplu sözleşme kanunlarında değişiklik yapıldı ancak yeni kanun özellikle kamu çalışanlarının grev hakkı, kamu çalışanlarının sendika üyesi olmalarıyla ilgili kısıtlamalar ve toplu sözleşme süreci konularında AB ile Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) standartlarının çizgisinde değil.

» Çok sayıda sendika ve sendika üyesi terör faaliyetleri iddiasıyla tutuklandı.

YERELLEŞMEDE GERİLEME

» Yerel idarelere yetkilerin devri konusunda yeterli ilerleme kaydedilmedi.

» İdari vesayetin kaldırılması ile AB Yerel ve Bölgesel Yönetimler Kongresi’nin tavsiyesi doğrultusunda yerel idarelerde kamu hizmetlerinin Türkçe dışındaki dillerde de sağlanması konusunda bir gelişme kaydedilmedi. Mahkemeler yerel idarelerin birden fazla dil kullanması konusunda tutarsız kararlar verdi.

NEFRET SUÇU YASASI HÂLÂ YOK

» Azınlık gruplarının temsilcileri ilk kez yeni anayasayla ilgili görüşlerini paylaşmak için meclise davet edildi.

» Nefrete teşvike yönelik, bunun kaynağı medya olduğunda dahi yeterli soruşturma yürütülmüyor. Türkiye nefret suçları ve nefret söylemiyle ilgili AB Konseyi’nin tavsiyeleri doğrultusunda gerekli yasaları yürürlüğe sokmakta ilerleme kaydetmedi.

» Azınlıkların dilleri, kültürleri ve temel haklarının Avrupa standartlarında tamamen korunması için daha fazla ilerleme gerekiyor. Hoşgörü ve kapsayıcılıkla ilgili de daha fazla çaba gösterilmeli.

KIBRIS BOYKOTUNA ELEŞTİRİ

» Kıbrıs ile ikili ilişkilerin normalleşmesi konusunda hiçbir ilerleme kaydedilmedi. Dahası, Türkiye Kıbrıs’ın AB başkanlığı döneminde hiçbir toplantıya katılmayacağını açıkladı. Hükümetin yayınladığı bir yönetmelikte tüm Türk kamu çalışanlarına AB’nin Kıbrıs başkanlığındaki toplantılarına girmeme ve iletişim kurmama yönünde talimatlar verildi. AB Konseyi, Türkiye’nin açıklamaları ve tehditleriyle ilgili ciddi endişeler dile getirdi ve AB Sözleşmesi’ne göre temel kurumsal özelliklerden biri olan Konsey Başkanlığı’nın rolüne tamamıyla saygı gösterilmesi çağrısı yaptı.

TÜRKİYE, SURİYE İÇİN ÖN SAFTA

» Türkiye Suriye konusunda eleştirilerini sıklıkla dile getirdi, Suriye rejiminin sivillere karşı şiddetini tekrarla ve güçlü bir şekilde kınadı.

» Türkiye AB’nin İran’a empoze ettiği yaptırımları uygulamadı.

Selim Ay’ın üst göreve atanması tepki yarattı

» Güvenlik teşkilatları işkence ya da kötü muamele şikâyetlerinde bulunan kişilere yönelik karşı davalar açtı. Çoğu durumlarda bu davalara mahkemeler tarafından öncelik verildi. Mahkemelerin, hızlı, kapsamlı, bağımsız ve etkin soruşturma eksikliği davaların uzamasına neden oluyor. İşkence, kötü muamele ya da silahla birinin ölümüne yol açmaktan mahkûm edilen güvenlik güçlerine kısa cezalar verildiği ya da cezaların askıya alındığı durum da sürdü.

» Geçmişte işkence ve tecavüz suçlamalarıyla karşı karşıya kalan bir emniyet şefinin İstanbul Terörle Mücadele biriminde kilit bir göreve getirilmesini tüm siyasi partilerden siyasetçiler tepkiyle karşıladı. Bu konu kamuoyunda geniş biçimde tartışıldı.

Çocuk işçiliği denetim dışı

Yasal değişikliklere rağmen çocuklar terör örgütü üyeliği suçlamasıyla ağır hapis cezalarıyla karşı karşıya olmayı sürdürüyor. Temmuz sonu itibariyle 12-18 yaşları arasında hapiste tutuklu 1830 çocuk bulunuyor. Bunların 190’ı mahkum oldu, diğerleri ise tutuklu yargılanıyor ya da yargılanmayı bekliyor. Çocuk işçiliği konusunda çok az sayısal ve kalitatif veri bulunuyor. Tüm ülkeyi kapsayan bir denetleme sistemi oluşturulması gerekiyor.

Eşcinsellere ayrımcılık var

Farklı cinsel yönelimi olan kişilerin maruz kaldığı suçlarla ilgili soruşturmalar eksik bir şekilde yapıldı ve bu da suçu işleyenlerin ceza almamalarına yol açtı.

Kamu ihaleleri şeffaf değil

Türkiye’deki kamu ihaleleri kanunları birçok açıdan AB mevzuatıyla aynı çizgide değil. 2012’de kamu ihaleleri için öngörülen kotalar ve yasal sınırlamalar AB’dekinden çok daha yüksek. Türkiye’nin AB mevzuatında olmayan bazı yasal muafiyetleri kaldırmalı.

Alevi açılımı durdu

Alevilere yönelik 2009’da başlatılan açılımın devamı getirilmedi. Cemevleri resmen tanınmadı ve Aleviler yeni ibadet yerleri açmakta zorluk çekti.

Değişiklik kaygı yarattı

Ombudsman kurumunun oluşturulması yurttaşların haklarının korunması ve kamu idaresinin hesap verilebilirliğini sağlamak açısından önemli bir adım. Dış mali denetim ve kontrol pekiştirildi. Ancak Sayıştay Kanunu’nda yapılan son değişiklikler Sayıştay’ın bağımsızlığı ve etkinliği konusunda endişe yaratıyor.

SEZARYEN KADINLARA SORULMADI

Kadın-erkek eşitliği, kadınlara yönelik şiddetle mücadele, töre cinayetleri, erken ve zorla yapılan evlilikler Türkiye’nin hâlâ Türkiye için büyük birer sorun. Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddet kanununa yapılan son dakika değişiklikler endişeye yol açtı. Bu kanunu siyasi, sosyal ve ekonomik gerçeğe dönüştürmek için çok büyük bir çaba gerekiyor. Sezaryen ile ilgili kanun yetersiz bir hazırlıkla ve sivil toplumla istişare edilmeden, özellikle de kadın derneklerinin düşüncesine başvurulmadan çıkarıldı.

“Barış Hakkını Savunmamız Lazım” – Bianet

İstanbul Barosu Başkanlık seçimlerinin tek kadın adayı Filiz Kerestecioğlu’yla baronun işlevini, avukatların sorunlarına ne tip çözümler üretilebileceğini konuştuk kutuplaşmış Türkiye’de barış hakkından hayvan haklarına uzandık.
 
    Van Barosu’na İlk Kadın Başkan Adayı

Filiz Kerestecioğlu hafta sonu yapılacak İstanbul Barosu Başkanlığı seçimlerinde Çağdaş Avukatlar Grubu, Katılımcı Avukatlar Grubu ve Özgürlükçü Hukuk Platformu’nun ortak başkan adayı.

27 yıllık avukat Kerestecioğlu bu seçimlerdeki tek kadın aday. Kolektif  sürecin varolacağı katılımcı bir örgütlenme biçiminden, meslektaşlarının adliyelerde çocuklarını bırakabileceği çocuk odalarından, halkın hakları konusunda bilgilenebileceği, avukatlara daha rahat ulaşabileceği projelerden söz ediyor.

İstanbul Barosu’nun işleyişinde neyin eksik olduğunu ya da düzeltilmesi gerektiğini düşünüyorsunuz?

Az sayıda baro üyesinin olduğu, genelde vatandaşla ilişkinin daha somut ve doğrudan olarak kurulabildiği, onların hakkını savunmak için avukatın davada yer aldığı, serbest çalışan avukatların çoğunlukta olduğu bir tarz avukatlık modeli neredeyse kalmadı.

Devlette, şirketlerde ya da avukat yanında çalışan meslektaşlarımız ise giderek artmaya başladı. Ülkedeki tekelleşme, sermayenin durumu ve genel olarak işçileşme hali avukatlara da yansıdı.

Biz yüzde 99’uz: kadın, mesleğe yeni başlamış genç, ücretli çalışan işçi ya da işsiz, tek başımıza ya da ortak büroda çalışan, stajyer, Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) servisinde çalışan…

Avukatlığın şu andaki konumunu doğru değerlendirmek lazım. Bence en önemli yanlış temsil ilişkisinin sona ermesi. Baro yönetiminin avukatları temsil durumu söz konusu değil. O nedenle “Baronun kapılarını önce avukatlara, sonra adalete açacağız” diyoruz.

Stajyerleri de saydınız.

Onlar da artık meslektaşımız, bir adım sonrası avukatlık… Stajyer avukatlar hiçbir şekilde ücret almadan çalışıyorlar. Bu yasanın değişmesi için mücadele edilmeli. Sosyal güvenliklerinin sağlanması için yeni sistemler getirilmesi lazım.

Mevcut yönetime diğer eleştiriniz?..

Katılımcı değiller.

Ben bir ittifakın adayıyım. Tek insan olarak hiçbir şeyin yönetileceğini inanmıyorum. Ne ülkede başkanlık sisteminden yanayım ne de bir baroda. Biz demokratik, katılımcı bir baro yönetimi için adayız.

Nasıl ülkede sadece başbakana bakılarak bir şeyler yürütülmeye çalışıyorsa burada da baro başkanına bakılarak yürütülmeye çalışılıyor. Bu insan haklarından, özgürlüklerden yana olması gereken bir hukuk kurumunda olacak şey değil.

Hep büyüklükle övünülüyor. Kocaman Çağlayan Adliyesi, dünyanın en büyüğü Kartal Adliyesi… Bunlar yapılırken bize soruldu mu? Hakime, savcıya, avukatlara, yazı işlerine, sorulmuş mu?

Kreş var mı, çocuk odaları var mı? Bütün bunlar planlanmadan yapılmış. Bunları yapabilmek için adliyelerde olmak, fiilen o mesleğin içinde olmak gerekir, denetimi sağlamak gerekir.

Mesela adliyelerde gözlem masaları kurmak istiyoruz. Duruşma saatlerini denetlemek ya da bir meslektaşımıza kötü davranılması halinde o davaya bizim de katılmamız için ya da adliyede herhangi bir şey olduğunda tutanak tutarak denetleyebilmemiz için.

Fiilen adliyelerde olduğumuz zaman avukatlar da etkin bir baronun desteğini arkasında görecektir.

Bunun yanı sıra şu anki yönetimle yargı kültürüne bakışta da farkımız var.

Nasıl bir fark?

Yargının siyasallaştığını söylüyorlar. Yargı geçmişten bugüne öyleydi. Ama daha “seçkin” insanlar da yargılanmaya başlandığı için bununla ilgili yargıdaki, özel yetkili mahkemelerdeki aksaklıklar daha net görülmeye başlandı.

Her iktidar kendine yakın bir yargıyı kurmaya çalışır. Yargının tarafsızlığı ve bağımsızlığı önemli bir sorun fakat yargı kültürünün demokratikleşmesi en önemli sorunlardan biri.

Demokratikleşmesinden bir kastım da hakim, savcı, avukat ve vatandaş arasındaki eşitsizliğin giderilmesi. Yukarıdan bakışın kaldırılması, hukuk felsefesi, hukuk sosyolojisi okunması, bunların yerleşmesi, yorum kabiliyetinin geliştirilmesi, özgürlüklerden yana olması.

Bunun için de yargıçların özlük haklarının, kurullarının bağımsız olması, örgütlenme haklarının özgürce gerçekleştirilmesi gerekiyor, grev ve toplusözleşme haklarının olması gerekiyor. Hakimler Savcılar Yüksek Kurulu’nun (HSYK) yapısında adalet bakanı, müsteşar, cumhurbaşkanın atadığı üyeler gibi kişilerin olmaması gerekiyor.

Demokratik yargı kültürüne dair hiçbir şey söylemiyorlar. Sadece belli davalarda, Ergenekon ve Balyoz davalarındaki hukuksuzlukları görüyorlar.

Buradaki en önemli tehlikeli şu: Darbecileri yargılıyorsunuz, diğer tarafta şike davası görülüyor, diğer tarafta Hrant Dink’in ölümüne neden olmuş insanları yargılıyorsunuz. Fakat bu yargılama sürecinde öyle hukuk ihlalleri yapıyorsunuz, öyle kuşkular yaratıyorsunuz ki o zaman kamuoyu yargılamanın içeriğine değil de oradaki ihlallere bakar hale geliyor. Ben diyorum ki burada gerçek bir niyet yok mu, bu insanların doğru dürüst yargılanması istenmiyor mu?

KCK davası ise zaten ayrı bir dava.

KCK’den hapse giren çok kişi var.

Tamamen Kürt sorunuyla ilgili. Bütün siyasiler, bütün gazeteciler, bütün avukatlar neredeyse hapiste. Anadilde savunma hakkı görmezden geliniyor ve bütün davalar arasında en ayrımcı uygulama bu davada.

Baro yönetimindesiniz, 40 meslektaşınız gözaltına alınıyor, Türkiye Barolar Birliği başkanı, Mersin, Diyarbakır, İzmir’in baro başkanları orada, ama İstanbul Baro yönetiminden tek bir üye dahi Beyoğlu’ndan Beşiktaş’a inmiyor. Meslektaşlarımız giysileri çıkartılarak aranıyor, en azından ne muamele görüyorlar diye orada olmanız, meslektaşlarınızın yanında olmanız lazım. Bu noktalarda farklı olduğumuzu düşünüyorum.

Baronun yapılanması nasıl olmalı?

Kolektif  bir süreç. Başkanın anlamı olmadığı bir örgütlenme biçimini gerektiriyor.

Baro Meclisi diye bir yapılanma var baro içinde. Bu meclis her ay toplanabilen bir meclis olarak işleyebilir. 2010’a kadar diğer gruplara açılmıyordu bu meclis, o tarihten itibaren diğer gruplara açıldı, diğer gruplar da davet edildi. Ama mesela kendilerinden ayrılan Muammer Bey davet edilmedi, orada da bir ayrımcılık var.

Tavsiye kararı gibi konuşmalar yapılıyor mecliste, verilen önergelere cevap dahi verilmiyor, insanların dert dökme yeri gibi hale gelmiş.

Oysa meclisin etkili olarak çalışması gerekir, böylece kendisindeki zafiyet de giderilmiş olur. Bu konuda yapılabilecek şeyler var, yönetmeliği değişebilir, meclisteki gündem oluşturma yetkisini genişletip divandaki diğer üyelerin katılımıyla gündemin oluşturulması mümkün. Daha demokratik, katılımcı bir sistem.

Somut projelerden söz ediyorsunuz. Hak minibüsü mesela… İşlevi ve işleyişi nasıl olacak?

Halkın hak arama bilincini yükseltmek için çaba gösterirsek daha özgür bir ülkeye ulaşabiliriz, diye düşünüyorum.

Bunun için okullarda gerçekten cinsiyet ayrımcılığına ilişkin eğitimler, çocuk haklarına ilişkin eğitimler, insan haklarına ilişkin eğitimlerin ders olarak verilmesini de düşünüyorum. Ama öyle klasik yöntemle değil, hayatın içinden, belki insanlarla birlikte, biraz da müzakereci bir eğitim anlayışıyla, çocukları katarak yapılacak bir eğitim sözünü ettiğim.

Bu adalet minibüsü ya da hak minibüsüne gelince… Bunu  baro sağlayabilir. Her hafta bu araç bir semte gider, örneğin tüketici haklarıyla ilgili broşür dağıtır. Popülist bir şeyden, halkın sorunlarını yerinde çözmek gibi bir şeyden bahsetmiyorum.

Nereye başvurabileceklerini, konuyla ilgili nerelerle bağlantı kurabileceklerini yol gösterecek biçimde yazabilirsiniz o broşürlere. Bu bir kadının ölmesini de engelleyebilir aslında.

Kadına yönelik şiddet konusunda haklarının ne olduğuna ilişkin bir broşür dağıtırsınız. Mor Çatı’nın, Alo Şiddet Hattı’nın, adli yardım merkezinin, kadın hakları merkezinin telefonu vardır içinde. Bir kadının ben yalnız değilim, buraya telefon edebilirim deyip bağlantı kurmasıyla belki hayatını kurtarabilirsiniz.

“Yasalar yetersiz” lafı yeterli bir laf değil. Yasalar ne kadar yeterli olursa olursun etkin uygulama ve önleme tedbirleri olmadığı zaman, gerçekten adalet gerçekleşmez. Bu önleyici nitelikte bir proje.

Ayrıca bu kadar bütçesi olan bir baroda yapılmayacak bir şey değil. Nöbet sistemiyle yapılır. Aynı adli yardımda, CMK’da görev alan arkadaşlar arkadaşlar nasıl ücret alıyorsa, bu emeğin karşılığı olan ücret de ödenerek, o meslektaşlarımız  dönüşümlü olarak bu araçta görev alırlar. Avukatlarla halkın somut olarak yüz yüze geldiği bir proje gerçekleşmiş olur.

Bu arada CMK avukatlarının da sorunları var. Gerçekten masraf olarak aldıkları ücretler angarya düzeyinde, standartların çok altında. Gerçek ücretlerini de alamıyorlar. Mesleğe yakışan bir şekilde ücretlerinin tarif edilmesi ve zamanında almaları lazım.

Baronun bütçesi…

Baro gelir giderlerinde şeffaflık olmalı. Mesela belli miktarı aşan ihaleler baro meclisinden geçirilmeli.

Kırtasiye giderlerinden bahsetmiyorum. Demokratik, katılımcı bir barodan söz edeceksek belli miktarı geçen ihalelerin meclisten geçirilmesi uygulamasına gidilebilir.

Şu an böyle bir zorunluluk yok mu?

Yasal olarak şu an yok ama bunu düzenlemek, bu konuda talepte bulunmak mümkün.

Diyelim ki, öncelikli olan bir tesis yapımı olmayacaktır da kütüphanenin açılması gündeme gelecektir ya da huzurevi isteyecektir belki meslektalarımız.

Bunları diyalog kurucu, ikna edici bir süreçle yaşamak lazım demokrasi böyle bir şey. O diyaloğu bizim mecliste kurabilmemiz lazım. Gelir giderlerin, yapılan harcamaların üç ya da altı ayda bir, ne kadara elveriyorsa, şeffaf bir şekilde açılması lazım.

Kütüphaneden kastınız?

Yayın, kaynak hepimiz için önemli. Hukukla ilgili her türlü kaynağın bulunduğu, dijital ortama da aktarılabilen bir kütüphane olması lazım.

Herkes kullanacak mı, sadece avukatlar mı?

Aslında hayalimiz bu. Avukatlara açık olduğu gibi, belki belli günlerde araştırma yapmak isteyenlere de açık olabilir.

Bir söyleşide “cinsiyete duyarlı bir bütçe” dediniz. Nasıl bir bütçe bu?

Kadınlara yönelik ayrımcılık varsa giderilmesi için bütçenin de buna göre şekillendirilmesi lazım. Çocuklar sadece kadınların sorumluluğunda olmamalı, ama fiilen böyleyse, o zaman bu bütçeyi kreş ve çocuk odalarını kurmak için kullanacaksınız.

Sadece adliyeler için söylemiyorum. Birçok kadın meslektaşımız ne toplantılara ne eğitimlere katılabiliyor.

Sürekli eğitim gibi bir düşüncemiz de var. O kadar çok kanun değişikliği oldu ki o değişiklikleri hepimizin yeniden yeniden öğrenmeye ihtiyacı var. Eğitimi verenler arasında sadece akademisyenler değil, avukatların da olduğu bir uygulama. Bu eğitimlere kadın meslektaşlarımızın da daha rahat katılabilmesi için düzenleme yapmak lazım.

Ayrıca kütüphanede kadınlara yönelik her türlü ayrımcılığın önlenmesiyle ilgili ne kadar yayın varsa bulunduracaksınız.

Araç temini imkanı varsa, CMK avukatları gece göreve giderken kadın meslektaşlarımıza o araçları tahsis edeceksiniz.

Baronun LGBT’lerle ilgili bir merkezi var mı?

Yok, ama olması gerekir. Eğer her türlü ayrımcılığın karşısındaysak, anayasada da cinsel yönelimin yer alması gerektiğini savunuyorsak o konuda da yapılması gerekenler var. Arkadaşlar çok ciddi çalışmalar içinde. SPOD diye bir örgütlenmeleri var, orada bu alandaki ayrımcılıklar hakkında bilinçlendirmeyi meslektaşlarımıza yönelik olarak da yapıyorlar. Bunu baroya taşımaları mümkün olabilir.

Türkiye’de siyasi kutuplaşma had safhada. Baro ayaklarını nereye basmalı?

Barış hakkını savunmak lazım. Kürtlerle bu anlamda empati kurabilmek gerekiyor. Çok ciddi hak ihlalleri, ezilmişlikler var. Kolektif hakların kabul edilmemesi, bir kimliğin inkar edilmesi var. Bütün bunları yok sayarak politika yapamazsınız ama bütün bunları şiddete karşı çıkarak da yapabilirsiniz. Benim hayatım boyunca yaptığım bu.

Günlerdir yollarda yürüyen birisi var: Halil Savda. Hiçbir şekilde basında yer almıyor. Çok saygı duyuyorum yaptığına, bu yoğunluk içinde olmasam gidip yanında durmak isterim. Çünkü barışı savunuyor. Bundan daha barışçıl bir yöntemle savunulur mu barış?

Cumartesi Anneleri her hafta Galatasaray’da. Baro da iki adım ileride. Baro hiç gitti mi Galatasaray’a?

Ülkedeki birçok şeye “terör sorunu” diye, gerçekten felsefi olarak tartışılması gereken terör kavramının içini bomboş kullanarak bakarsanız, o zaman birçok hak ihlaline karşı durup yer alamazsanız.

Ben Cumartesi Anneleri’nin ziyaret edildiğini duymadım. Varsa ve duymadıysam benim eksikliğime verin.

Aslında her yerde olamazsınız. Ama duruşunuz bunu belirler. Bir duruşunuz vardır ve o duruşla sizin her yerde olduğunuz hissedilir.

Haklar konusu çok geniş, hayvan hakları da var…

Benim kedim var: Misket. Sokakta yaşarken eve aldık. Onun kılına zarar gelsin istemem. Sokaktayken Misket’in alınıp bir yere götürülmesini düşünemiyorum bile. Benim de çocuğumun da vicdanını, kalbini zedeleyen bir şey olurdu. O nedenle bu tasarıya karşıyım. Toplumdaki farklılıklar gibi bir zenginlik olduğunu düşünüyorum sokak hayvanlarının.

Türkiye’de en sevdiğim şeylerden biri sokak hayvanları. Sokak köpeklerinin etrafımızda dolaşması, bizimle beraber trafik ışıklarında durup geçmesi, bu yol yordamı öğrenmeleri, hayatı bir ölçüde birlikte yaşadığımızı görmek hoşuma gidiyor. Aslında biz çok yok ettik onların yaşam alanlarını.

Malikî Daxwaz ji Rûsiya Kiriye Çekên Dije Çîya Bide Iraqê – Peyamner

Nûrî Malikî serok wezîrê Iraqa federal di navbera serdana xwe de ya bo Rûsiya daxwaz ji dewleta Moskov kiriye, ku çekên pêşkevtî bifiroşe Iraqê da ku Bexdad bikaribe di dema pêywîst de li çîya û biyabanan, li gor gotina Malikî di şerrê dij bi terorîstan de bi kar bihîne.

Malpera Rsûiyayî ya RT (Rûsiya Elyewm) îro di raportekê de bi navnîşana ´´Rûsiya û Iraq,  Vejandina Berê´´, basa serdana Nûrî Malikî serok wezîrê Iraqa federal bo Rûsiya kiriye û tê de amaje bi dîdar û kombûnên Malikî li gel her yek ji Demîtrî Medvedev serok wezîrê Rûsiya û Velademîr Potîn serok komarê evî welatî û guftûgoyên navbera wan û encamên ewan dîdarn kiriye.

Malpera Rûsiya Elyewm di raporta xwe de nîşan daye, ku Iraq û Rûsiya li ser xurtkirin û bihêz kirina peywendîyên du qolî di biwarên geşepêdana hevkarî û weberhênana Rsûiya li Iraqê û kerta petrol û gaz û kehrebayê de rêkevtin kirine. Herwisa li gor evê jêderê, Bexdad û Moskov tekezî li ser xurtkirina peywendîyên serbazî jî kirine û Veldemîr Potîn tekez kiriye, ku pêywsîte berfireh kirina peywendîyên Iraq û Bexdad li ser binaxeya (bingeha) serbazî û biwarê bergirîyê be.

Rûsiya Elyewm herwisa ragihandiye, ku Nûrî Malikî di serdana xwe de bo Moskov û di konfranseke rojnamevanîya hevbeş de li gel Velademîr Potîn serok komarê Rûsiyayê ragihandiye, ku Iraqê ji alîyê bergirî û serbazî ve pêywsîtî bi piştîvanîya Rûsiyayê heye. Malikî di evê bareyê de daxwaz ji Rûsiya kiriye, ku çekên pêşkevtîyên wisa bifiroşe Iraqê ku bi kêrhatîyê şerrê li Çîya û Biyabanê bihên. Malikî ev daxwaza xwe bi gotina xwe, bi hinceta şerrê li dijî terorîstan kiriye.

Malikî herwisa amaje bi peywendîyên serbazîyên navbera Bexdad û Moskov ên di mawe û salên berê de jî kiriye û tekzî kiriye, ku serdemekê peywednîyên Bexdad û Moskov gelek xurt bûn û Bexdadê sûd ji ewan peywendîyan wergirtiye û ji ber ewê çendê hukûmeta Iraqê dîsan daxwaza peywendîyeke xurt bi Rûsiyayê re dike.

Hêjayî gotinê ye, ku serok wezîrê Iraqê Nûrî Malikî di evê serdana xwe de bo Rûsiya, girêbestek bo kirrîna çek, amûr û tifaqên serbazî bi buhayê 4.2 Miliyard Dolar li gel Mosov îmza kir. Bi ewê şêweyê jî Iraqê jî dikeve di nav çarçêweya dewletên wqek Elcezayir, Hind, Vîyetnam û Venezuêla de ku artêşên wan bi zêdetirîn çekên Rûsî hatine pirçekkirin.

Kürdistan Stratejik Araştırmalar Merkezi

www.navendalekolin.com – www.lekolin.org – www.lekolin.net – www.lekolin.info