25 Mayıs 2013 Basın Bültenleri

Welatiyê serbest hat berdan tecawizên li Antalyayê vegot – DÎHA

Welatiyê mehek berê ji Girtîgeha Tîpa L a Antalyayê serbest hatin û navê xwe negot, diyar kir ku zarokên bi navê M.L.B. û S.O. ku ji Pozantiyê sewqî Antalyayê hatin kirin, hovîtiya li girtîgehan vegotin. Welatiyan diyar kirin ku hem berê li koxuşên zarokan û hem jî piştî ku 18 sal derbas kirin û sewqî koxuşên din hatin kirin rastî tecawizê hatin.

Li Girtîgehên Tirkiyeyê binpêkirin, îşkence û zilma li ser girtiyan berdewam dike. Li Girtîgehên Pozantiyê û Altalyayê ku berê jî bi taciz û tecawizê ketibûn rojevê, tecawiz jî berdewam dike. Di sala 2012’an de Girtîgeha Tîpa M a Pozantiyê bi tacîz û tecawizê ketibû rojevê. Niha jî bûyera tacîz û tecawizê li Antalyayê hat îdîakirin. Girtiyê ku 15 mehan li Girtîgeha Tîpa L a Antalayê ma û serbest hatin berdan û nexwest navê xwe aşkere bike, diyar kirin ku hovîtiya wekî ya Pozantiyê niha li Antalayyê tê jiyîn. Welatî, anî ziman ku zarokên kurd ên bi navê M.L.B û S.O. ku li girtîgeha Tîpa L a Antalyayê girtî ne, rastî hovîtiya girtîgehê tên. Welatî, da zanîn ku piştî temenê wan 18 sal derbsa bû ji koxuşa zarokan sewqî koxuşa mezinan hatin kirin û hem li odeya zarokan û hem jî li odeya mezinan bi dehan caran rastî tecawizê hatin.

‘Î.Ç. tecawizî zêdeyî 10 zarokan kir’

Welatiyê ku serbest hat berdan, anî ziman ku zarokê bi navê M.L.B., yê navçeya Qosera Mêrdîn û niha malbata wan li Stenbolê dijî, dema li koxuşa C-5 a Antalyayê bû, di mehên 6 û 7’an ên sala 2012’an de hat odeya wî û wiha got: Dema M.L.B. ê 18 salî hat cem min, serpêhatiyên xwe bi min re parve kir. Serpêhatiyên xwe ji min re got. Gertîgeh ne wekî tê zanîn. M.L.B hat cem min û hovîti bi min re parve kir. Piştî ku temê wî bû 18 salî ji odeya zarokan anîn odeya mezinanû li odeya me ma. Ji min re got ‘Kesê bi navê Î.Ç., xwest tecawizî min bike.’ dema M.L.B. serpêhatiyên xwe digot Î.Ç. ku li gel me bû M.L.B tehdît kir. Ger ku der barê Î.Ç. de lêkolîn bê kirin dê bê dîtin ku Î.Ç tecawizî 10’an zaroan kiriye. Gelek zarok ji Î.Ç ditirsin. Î.Ç. li serşokê bi saetan bi zarokan xwe dida lufikkirin. Min ji bertek nîşanî vê yekê da. Min û Î.Ç. li odeyê şer kir û piştre ez ji odeyê girtim û cezayê 15 rojan hucre dan min. Piştre ez derbasî Odeya E-12’an bûm.

‘S.O. 3 mehin li revîrê ye û derûniya wî xera bûye’

Welatiyê derbasî odeya E-12’an bû diyar kir ku berpirsiyarê odeyê Z.Y 40-45 salî ye û 3 mehan tecawizî S.O. yê ji Qosera Mêrdîn kir. Welatî anî ziman ku li gel demek dirêj bi hevre di heman odeyê de man ferk nekir ku Z.Y. Tecawizî S.O. dike. Welatî, anî ziman ku di her odeyekê de 3 kes radizên û wiha got: “Berpirsiyarê odeyê deriyê odeyê bi ser xwe de digire û çi bixwaze tîne serê hevalê xwe. Di mela çele ya borî de S.O serpêhatiyên xwe ji min re vegot. S.O. ji ber serpêhatiyên xwe niha li revîrê tedawî dibe. Heta ku ez derketim S.O. nêzî 3 mehan li revîrê dihat dermankirn. Niha S.O. nadin tu koxuşan.

S.O: Z.Y. her roj tecawizî min dikir’

Welatî anî ziman ku Z.Y. her tim S.O li gel xwe digerand û wiha got: “Z.Y. her roj li S.O. işkence dikir.
Min û Z.Y. rojekê şer kir. Me Z.Y. ji odeyê derxist û S.O li gel me ma. Piştî ku Z.Y ji odedeyê derket S.O. serpêhatiyên xwe vegot. Got min nekujin ez dê tiştekî ji were bêjim. Got Z.Y, 3 mehan her roj tecawizî min kir. Hevalên din matmayî man. Her roj hebê xewê didan min û li tuwaletê tecawizi min dikir. Piştî sate 11.00’an vêxistina lambayên korîdorê qedexe ye. Ji ber wê yekê kesî nedidît ku tecawiz dike. Z.Y, li tuwaletê tecawizî S.O dikir.

Ji ber ku S.O bûyera tecawizê vegot û der barê Z.Y. de daxwazname da rastî lêdana gardiyanan hat. S.O. diyar kir ku li girtîgeha Pozantiyê jî rastî tecawizê hatibû. Welatî anî ziman ku piştî wan daxwazname da girtiyê bi navê Z.Y şandin Girtîeha Eskişehirê.

Têkildarî îdîayan de em li girtîgehê geriyan û karmendê li telefonê mêze kir diyar kir ku li girtîgehê tu kesên rayedar tunene û ji ber vê yekê tu agahiyan nadin. Karmend, anî ziman ku di nava rojê de jî nagihijin rayedarê girtîgehê û wiha got: “Heke hûn gelek bixwazin agahiyan bigirin li dadgerê nobedar bigerin dê fermanê bike. Dê wê demê biaxivin.”

‘Uğur’u korucular organize bir şekilde öldürdü’ – DİHA

Güroymak (Norşin) ilçesine bağlı Aşağı Kolbaşı köyünde Uğur Demirçi (20) isimli gencin korucular tarafından öldürülmesinin ardından açılan davada, sadece bir korucuya ceza verildi. Bu duruma tepki gösteren Uğur’un ailesi, olayın organize bir çete işi olduğunu söyledi.

Bitlis’in Güroymak (Norşen) ilçesine bağlı Aşağı Kolbaşı köyünde çobanlık yapan babası Rahmi Demirçi’ye yardım etmek için gittiği esnada korucuların açtığı ateş sonucu yaşamını yitiren Uğur Demirçi (20) davasında mahkeme sadece bir korucuya ceza verdi. 22 Mayıs 2013 tarihinde Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde yargılanan koruculardan Zafer Urut’a “Kasten adam öldürmek” suçundan 22 yıl 2 ay hapis cezası verilirken, Fırat Efe adlı korucu ise beraat etmişti. Uğur’un ailesi, söz konusu ölümle sonuçlanan olayda bir korucunun değil birkaç korucunun organizeli olarak çocuklarını öldürdüğünü belirtti. Olayın birkaç korucu tarafından gerçekleştirildiğine dair görgü tanıklarının beyanlarının olduğunu belirten aile, mahkemenin kararına tepki gösterdi.

‘Onlar devletin korucusu ise biz de yurttaşıyız’

Norşin merkezde yaşayan ve BDP’li bir aile olarak kendilerini ifade eden Uğur’un babası Rahmi Demirçi, 7 Kasım 2012 tarihinde gerçekleşen olayın bilinçli ve organizeli bir olay olduğunu belirtti. Norşin’e bağlı Aşağı Kolbaşı denilen köyde çobanlık yaptığı esnada bu olayın gerçekleştiğini belirten baba Demirçi, “Oğlum bana yardım etmek için sabah erken saatte iki arkadaşıyla benim yanıma gelmeye çalışıyor. Bunu gören birileri koruculara ‘Odun kesmeye gelmişler’ şeklinde asılsız bir ihbarda bulunuyor. Oğlum ve iki arkadaşı savunmasız bir şekilde birçok kişi tarafından atılan kurşunların altında kalıyorlar. Uğur oracıkta bedenine isabet eden iki kurşunla ölüyor” dedi. “Onlar bu devletin korucuları ise biz de yurttaşları değil miyiz? Şunu soruyorum herkese ‘bu insanlar ağaç kesmeye gelmiş olsalar bile bu koruculara onları öldürme hakkını veriyor mu?’ ” sorusunu soran baba Demirçi, söz konusu olayın gelişi güzel değil bilinçli ve organizeli bir katledilme olduğunu belirtti.

‘Tanıkların beyanlarına rağmen sadece bir kişiye ceza verildi’

Korucuların öldürdüğü Uğur’un amcası Hüsnü Demirçi de, olayın organize olduğunu söyledi. Olayın gerçekleştiği alanın korucuların görev alanı olmadığının altını çizen amca Demirçi, “Korucular kendilerine gelen bir odun kesme ihbarı üzerine görev alanları olmayan bir yere gidip savunmasız bir durumda olan Uğur ve iki arkadaşına onlarca kurşun sıkıyorlar. Nasıl olur da ağaç kesmeye gelen birilerine siz kurşun sıkarsınız?” dedi. Uğur’u vurdukları esnada onunla beraber olan iki arkadaşının oradan kaçarak Norşin merkeze gelip aileye haber verdiklerini ve kendi beyanları doğrultusunda da kendilerine birkaç korucunun beraber ateş ettiğini belirtiklerini dile getiren amca Demirçi, bu beyanların yine mahkemede de avukatların talepleriyle de dile getirilmesine rağmen mahkeme heyetinin sadece bir korucuya ceza verdiğini belirtti.

‘Korucular bölge insanına acı ve gözyaşından başka birşey vermedi’

Köy korucularının bölgede şimdiye kadar birçok hak ihlaline bulaşmış olmalarına rağmen devlet yetkililerinin bu olaya müdahale etmeyip seyirci kaldığını belirten amca Hüsnü Demirçi, tam tersine tüm bölgede olduğu gibi Uğur’un öldürüldüğü günden sonra Norşin’e bağlı Aşağı Kolbaşı köyünde yirmi geçici köy korucusu alındığını söyledi. Uğur’un ölümünden sonra olayda bulunduğu görgü tanıklarının beyanları doğrultusunda da tespit edilen Fırat Efe adındaki korucunun olayın gerçekleştiği günden iki gün sonra serbest bırakıldığını belirten amca Demirçi, “Fırat Efe’nin eline tekrardan silah verilerek yeni Uğurları öldürmek için suçsuz günahsız insanların peşine gönderildi. Bu kadar adaletsizlik olmaz” diyerek, mahkemenin kararına tepki gösterdi.

‘PKK de çekildi ama hala korucu alıyorlar ‘

Devletin söz konusu koruculuk sistemini PKK’ye karşı kurduğunu kamuoyuna söylediğini belirten Demirçi, şunları ifade etti: “Şimdiye kadar devlet adam kaçırma, gasp, adam öldürme vb. olaylara karışan korucular için ‘işte PKK ile mücadelede onlarla çalışıyoruz’ gerekçelerine sığınıyordu. PKK de çekiliyor, hala niye bölgede yüzlerce insana silah verilip koruculaştırılmak isteniyor? Bölgede en büyük tehlike korculardır ve ellerindeki silahlardır. Korucular halka zulüm ediyorlar.”

‘Oğlumu öldüren Muhlis Efe’nin korucularıdır ‘

Demirçi’nin annesi Muhteber Demirçi ise, oğlunun köyde çobanlık yapan hasta ve sakat olan babasına yardım etmek için gittiği esnada öldürüldüğünü belirtti. Anne Demirçi, “Oğlumu öldürenlerin hepsi AKP’li İl Genel Meclis üyesi Muhlis Efe’nin korucularıdır. Yeğeni korucu Fırat Efe’yi o serbest bıraktırdı” dedi.

Trajediya penaberan li Cannesê ye – ANF

Di mîhrîcana Fîlman a Cannesê de her sal wek alternatîfeke bo hilbijarteya fermî bernameya ’15 rojên derhêneran’ cih dide fîlm û belgefîlmên sînemevanên ku hêj nehatine nasîn.

Di hilbijartiye ku taybetiyeke wê ya wisa heye ku destpêka kariyera sînemavanên  wekê  Martin Scorsese, Ken Loach, Michael Haneke û Jim Jarmush e.  Her wiha di hilbijatekê de belgefîlmê derhênerê Îranê Kaveh Bakhtîarî  yê bi navê “L’Escale / Transit   ci digire.

Belgefîlma ku mijara wê çîroka penaberên ku bi riya devreyê qanûnî ji ser Yewnanîstanê diçin Ewropayê û dixebitin, vedibêje, têkoşîna 6 mêrên Îranî û jineke ermenî vedibêje.  Belgefîlma Transît  yekemîn belgefîlma metraja dirêj ya Bakhtîarî ye. Bakhtîarî welatiyê Swîsreyê ye û wiha dibêje:  “Min di fîlmê xwe de ez nîşan bidim ku kes çawa tên tehcîr kirin. Der barê Yewnanîstanê de min tiştek nîşan neda.  Min bala xwe da çîrokên mirovan.  Ev belgefîlmeke ku peyama wê ya civakî û polîtîk zêde ye. Divê deriyê Ewropayê ji bo her kesî vekirîbin.

Yürüyüşün üçüncü gününde gerilla alanlarında… – ANF

PKK gerillalarının Demokratik Çözüm Yürüyüşünün üçüncü gününde Medya Savunma Alanlarında gerçekleştirdiğimiz bir gezide, gerilla ile Kürt halkının buluşmasına şahitlik ettik. Güney Kürdistanlılar ve gerilla ile yaptığımız sohbette, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın 21 Mart’ta başlatmış olduğu tarihi sürecin devam etmesi için Türk devletinin anayasal adımlar atması gerektiğini belirttiler.

Rüzgârlı bir gecenin ardından uyanan doğanın içerisinde kuş cıvıltılarıyla güneşi selamlıyoruz. Ardından gerillanın vazgeçilmezi olan çayı ile kahvaltı ettikten sonra patika yollara koyulduk. 4 erkek gerilla ve bir bayan gerillanın eşlik ettiği birbirini bağlayan patika yollarda yolculuğa çıktık.

Baharın uyanışıyla dağlar bizi bir başka güzellikte karşıladı. Uzun bir yürüyüşün ardından 29 yıllık gerilla komutanlarından Gürcan Komata ile karşılaştık. Gerillada gelen misafire ilk olarak çay ikram edildiğinden hemen bizlere çay getirdi. Gerilla çayını gerillalarla beraber yudumlarken doğanın eşsiz güzelliği beni mest edercesine kendine hayran bıraktırdı. Dağların güzelliği, ırmakların eriyen karlarla dolu dolu akması bana kartpostalları anımsattı.

Ben bunları düşündüğüm anda Komata başlıyor gerillanın eşsiz güzellikteki anılarını anlatmaya. Mesele dağlardan başlıyor bunca yıllık bir yaşantının getirdiği anılar birbiri ardına sıralanıyor.  Gürcan sözünü bitirmeden 60 yaşında olan Agid Abdurrezzaq Mihemmed Ali adında bir köylü sıcak tavırlarıyla bizi selamlayarak sohbetimize katılıyor. Bu arada Agid ile yaptığımız sohbetten 1973’ten 2001 yılına kadar peşmergelik yaptığını öğrendik. Eski peşmerge olan Agid ile gerillanın Demokratik Çözüm Yürüyüşüne ilişkin sohbete girdik.  Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın başlatmış olduğu tarihi süreci desteklediklerini aktardı. Gerillanın başlatmış olduğu tarihi yürüyüşü selamlıyor.

Yeni bir sürecin başladığını dile getiren Agid, bu süreçte demokratik çözüm kanallarının açılması gerektiğini ve Türk devletinin anayasal adımlar atması gerektiğine dikkat çekti. Ardından sözü Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a getirerek şunları kaydetti “Süreci 14 yılı aşkın bir süredir İmralı Cezaevinde olan Önderliğimiz başlattı. Bu sürecin sağlıklı devam etmesi için Önderliğimizin koşullarının iyileştirilmesi ve özgürlüğüne kavuşması gerekiyor. Bunun içinde biz Güney Kürdistanlılar olarak Önderliğimizin özgürlüğü için imza kampanyası başlattık. Sohbetine doyum olmayan Agid, bunları belirterek yanımızdan ayrıldı.

Ardından yanımıza Kürdistan dağlarında arıcılık yapan Güney Kürdistanlı 4 genç geldi.  Onlarla Kürdistan da arıcılık üzerine sohbete başladık. Arıcılığa Kürdistan dağlarının elverişli olduğunu kaydeden Seyit Salih, dağların güzelliğinin kendilerini hayran bıraktığını dile getirdi. Gelen 4 kişi içerisinde gerilla ile ilk defa karşılaşan iki gencin bakışları dikkatimi çekti. Konuştuklarında heyecanlanan gençler gerillanın Demokratik Çözüm Yürüyüşünü değerlendirdi. Her ikisi de Kürtlerin artık belli bir statüde, özgür bir şekilde yaşaması gerektiğini kaydetti. Gençlerden İsa Salih Kenan, bu sürecin demokratik bir zeminde gelişmesi için Türk devletinin anayasal adımlar atması gerektiğini vurguladı. Ardından İmmet Faqih söz alarak, özellikle çözüm sürecinin devam etmesi için belirgin adımlardan olan Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın da içinde bulunduğu tüm siyasi tutsakların serbest bırakılması gerektiğini belirtti. Faqih, sözünü tamamladıktan sonra peşmergelik yapan İhsan Muhammet Abdurrahman, Faqih’in sözlerine ek olarak bu sürecin ancak bu şekilde demokratik bir çözüme kavuşacağının altını çizdi.

Sohbetimiz bu yönlü devam ederken uzaktan bizi gören 29 yıl peşmergecilik yapmış Hişyar Mehemmed Şino, yanımıza geldi. Eski bir YNK yöneticisi olduğundan kendisine süreç hakkında ne düşündüğünü sorduk.  Şino, biraz şakacı ve güler yüzlülüğü ile süreçten kaygılı olduğunu belirterek konuşmasına başladı. Sürecin demokratik bir zeminde devam etmesi için karşılıklı adımların atılması gerektiğini vurgulayan Şino, sözlerini şu şekilde sürdürdü. “Önderliğin 21 Mart Newrozu’nda attığı tarihi adımı PKK destekleyerek 25 Nisan’da geri çekilme kararı aldı. İlk guruplar 14 Mayıs’ta çekilmeye başladı. Şimdiye kadar iki gurup demokratik çözüm yürüyüşünü başlatarak Medya Savunma Alanlarına ulaştılar. Bu tarihi bir adımdır. Yüzyıllık Türk devletinin başlatmış olduğu Kürt imhasının sonlandırılması açısından böylesi bir adım gerekliydi. Bu adımı Türk devletinin atmasını bekliyordum. Ancak Önderliğimiz böylesi bir tarihi adım attı ve PKK de bu süreci destekleyerek, demokratik siyasetin önünü açacak nitelikte olan geri çekilme kararı aldı. Şimdi üç aşamalı sürecin diğer aşamaya geçmesi için Türk devletine sorumluluklar düşüyor. Bunların başında, Kürtleri ve tüm etnik kökenleri içinde barındıran yeni demokratik bir anayasa hayata geçirmesi gerekiyor. Demokratik siyasetin oluşması için 14 Nisan 2009 yılında başlatılan soykırım operasyonlarında tutuklanan KCK tutuklularının serbest bırakılması gerekiyor. Bununla beraber Kürtlerin anadilleri olan Kürtçenin yasal bir zeminde serbest bırakılması ve Kürt halkının yoğun olduğu yerde eğitim dili haline getirilmelidir. Ancak bunlar yerine getirilirse yeni bir aşamaya geçilir.

Böylesi bir sohbetin ardından Şino’dan hatır isteyerek kendimizi patika yollardan doğanın güzelliğine bıraktık. Şırıl şırıl akan dere kenarlarından bir süre yürüdükten sonra eski peşmerge olan İsmail Mehemmed ile karşılaştık. Mehemmed’in sıcak tavırları, gerilla ile iç içe oluşundan mutluluk duyduğu yüz ifadelerinden anlaşılıyordu. Bize çay getiren Mehemmed, Güney Kürdistan’da Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın özgürlüğü için yürütülen imza kampanyasına dikkat çekti. İmza kampanyasının belli bir düzeye ulaştığını belirten Mehemmed, tüm Kürt siyasi partilerinin ve demokrat kesimlerin bu kampanyaya destek sunmaları gerektiğini vurguladı. Sohbetimiz bu çerçevede devam ederken Mehemmed’in oğlu İsmail Hawar, Kürt özgürlük gerillalarının Demokratik Çözüm Yürüyüşü üzerinde tartışmaya girdi. İsmail, “Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın 21 Mart 2013 yılında Amed Newrozu’nda Kürt halkına deklere ettiği “Demokratik ve Barışçıl Çözüm Mektubunun ardından PKK bu mektuba destek verdiğini açıkladı. Ardından Kürt Özgürlük Gerillaları da Demokratik Çözüm Yürüyüşünü başlattı. Biz bundan mutluluk duyuyoruz. Ancak bizim de kaygılarımız var. Bu kaygılarımızın bitmesi için Türk devletinin anayasal adımlar atması gerekiyor. Ancak bu şekilde demokratik çözüm süreci sekteye uğramadan devam eder diye belirtiyor.

Bir günü alan Kürdistan dağlarında ki gezimiz hafızalarımızda unutulmaz anlar bırakırken, biz de güneşin akşam kızıllığında bizi bekleyen patika yollardan kendi mekanımıza doğru yol alıyoruz.

Îradeya Rojava nas bikin – Yeni Özgür Politika

Endamê Desteya Bilind a Kurd Aldar Xelîl: “Pirsgirêk ne ya deriyê sînor e. Me hêvî ne dikir ku hêzên Başûr xwe wek alî nîşan bidin û mudaxeleyî Rojavayê Kurdistanê bikin. Hêzên Asayîşê pîlanên wan vala derxistin.

Piştî ku Hêzên Asayîşa Rojavayê Kurdistanê komeke ku bi awayekî ne fermî dixwest bikeve Rojavayê Kurdistanê û rayedarên Başûrê Kurdistanê deriyê Sînor ê Sêmalka girtin û gelê Kurd di nav herdû perçeyan ji hev qut bikin. Ji gelek aliyan helwestên nerazîbûnê hatin û gelê Rojava jî helwesta xwe nîşan da. Endamê Desteya Bilind Aldar Xelîl diyar kir ku ji bi van pêkanîna tê xwestin ku karê Desteya Bilind were rawestandin, gelê Kurd ji vê pêvajoyê bê par derkeve û nebe xwedî îrade. Xelîl, destnîşan kir ku hin partî ji bê hêzî bi awayekî ne merdî kar dikin û gelê Kurd baş dizane ku hewldanên wan wê biser nekevin. Derbarê van mijaran û hin mijarên din Enadamê Desteya Bilind a Kurd Aldar Xelîl pirsên ANHA’yê bersivandin.

Li gorî we çi têkilî di navbera êrîşên hêzên rêjîma Baas, komên çekdar û girtina deriyê sînorê di navbera Başûr û Rojavayê Kurdistanê de heye?

Ji xwe pêvajo tev bi hev re girêdayî ye,  ev pêvajoya şoreşê ji bo gelê Kurd gelekî girîng e, heger gelê Kurd li gorî hesasiyetê nêzî şoreşê nebe wê ev derfeta dîrokî ku niha di destê Kurdan de ye ji dest here. Heger gelê me ji vê derfeta dîrokî  fayde nekir wê dîrok rehmê li me neke. Ango ya rast ev dem ji me re pêngava hebûn û tune bûnê ye. Ji xwe berê pir hêz hene naxwazin ku Kurd li herêmê bibin hêz û xwedî îradeyeke mezin di herêmê de. Dixazin Kurd Kurdên berê bin. Her wiha naxwazin ku gelê me  têkeve nava hêzên navnetewî, cihê xwe di sîstema cîhanê de bigire û naxwazin Kurd bibin faktorê guhertinên li Rojhilata Navîn. Di vê yekê de pir hêz hene di nerîna xwe de hevbeş in û naxwazin Kurd pêş bikevin, ji van hêzan hêzên navnetewî hene û muxalefeta Sûriyeyê jî niha li ser xeta hêzên rêjîmê dimeşe û Kurdan qebûl nake.
Lê mixabin hêzên di nava Kurdan de jî hene ku bi van kesan ve girêdayî ne û alîkariya van hêza dikin. Êdî em li ber rewşeke wiha ne ku xebatên me ne li beranberî rêjîma Baas tenê ye. Ji xwe rêjîm Baas diherife, bi dawî dibe û bê guman Sûriyeyê wê were guhertin, heger kî bêje kî ne bêje Sûriyeyê ber bi guhertinê ve diçe. Rêjîm li Helebê li taxa Şêxmeqsûd û Eşrefiyê êrîşî Kurdan dike û li Qamişlo jî 3 şervanên YPG᾿ê şehîd xistin. Her wiha helwesta rêjîmê ji xwe ber bi çav e û her kes dibîne. Lê ye herî bi tirs û xeter ew e ku ev kesên ku bi navê muxalefetê tevdigerin û dibêjin ku ew dixwazin Sûriyeyê bikin welatekî demokratîk û heta niha nikarin Kurdan wek îrade di herêmê de qebûl bikin. Yanî ji aliyekî dibêjin em ji bo Sûriyeke demokratîk kar dikin û ji aliyê din hebûna Kurdan qebûl nakin. Ev diyar bû ji êrîşên muxalefetê li ser gelê Kurd.

Di rewşeke wiha de li hemberî xetereya şerekî navxweyî tedbîrên we çi ne?

Me her dem li beranberî van êrîşan kar kir ku hêza Kurdan bibe yek. Li dijî helwesta van û zihniyeta wan me Desteya Bilind a Kurd (DBK) ava kir. Pêşketina Desteya Bilind bû sedema ku ev alî nerazî bin û hewl dan ku Desteya Bilind ku hebûna wê ji berjewendiya gelê Kurd e. Ev yek li xweşiya hin hêzan nehat ku Desteya Bilind bi hêz hat damezirandin.  Ji ber vê sedemê ev alî naxwzin Desteya Bilind pêş bikeve û hin partî ji xwe re kirin wek sîbere û di riya wêre êrîş dikin. Ji xwe me di 23᾿ê Mijdarê de li hevkirbû ku tu hêz ji bilî komîteya pispor dernekeve ortê. Ev biryar bi amadebûna hemû Desteya Bilind hate îmzekirin û belgeya wê di destê me de ye. Tevî lihevkirinê jî careke din me dît ku her partiyek ji aliyekî derdikeve û dixwaze hêzên leşkerî çêbike yan komikên çekdar ava bikin.  Em nikarin rê bidin ber vê yekê, ji ber ku hemû alî komikên çekdar çêbikin dê rê li ber şerekî navxweyî li Rojavayê Kurdistanê derkeve. Em naxazin ku tiştê li Başûrê Kurdistanê di salên 90’î de derket li cem me pêk were. Tiştê ku wan jiyan kir em naxwazin jiyan bikin. Ji bo vê yekê em ê ji destpêkê ve tedbîran bigirin û em ê lihev bikin. Lê em dibînin hin alî ji niha ve ji bo ku gelê Kurd li Rojavayê Kurdistanê şerê hev bike kar dikin.

Hin alî dibêjin ku hêzên Asayîşê girêdayî PYD᾿ê ne û ne têkildarî Desteya Bilind e…

Gelek sazî hatine avakirin, nimûne hêzên asayîşê ne. Ev sazî ji hemû pêkhatiyên herêmê hatine avakirin, ne ya tu partiyan e, hemû endamên asayîşê ji dilê xwe kar dikin kes ji wan pera nagire. Belkî hin kes dibêje ez tevlî nabim û ez nikarim bê pere kar bikim. Ya rast ew bû ku hemû partiyên me cihê xwe di nav de bigirin, lê partiyên ku niha dibêjin asayîş ne ya wan e endam ne dane û ji bo cîhgitina di asayîşê de tu endamên xwe destnîşan nekirine. Hêzên asayîşê li hemû aliyên cîhanê bi karê û erka xwe radibe. Asayîşa Hewlêrê însanên xwe digirin, me rojekê mudaxeleyî karê wan ne kiriye. Ji ber wê yekê pêwîste ew jî mudaxeleyî karê Asayîşa Rojava nekin. Ya rast ew e ku naxwazin asayîşê wek hêzeke netewî qebûl bikin. Li hemû deverên cîhanê asayîş bi karê xwe radibe û lêpirsînê dike û ji xwe karê asayîşê ye.
Esasê aciziya ku çêbûye ew e ku pilanên wan eşker bûn. Ciwanên ku çûn Başûr ne bi awayekî eşkere çûn û di bin navên din de çûn Başûr,  li vir hatin perwerdekirin û bi awayekî ne fermî vegeriyan. Lê tiştê ecêb ew bû ku Hikûmeta Herêmê xwe alî hesab kir, hêzên Başûr û birayên me di Partî Demokratî Kurdistanê (PDK) de pêwîst bû ku xwe alî hesab nekiriba û wek bê alî tevbigeriya. Lê me dît deriyê sînor ji aliyê wan ve hate girtin û  xwe wek alî nîşan dan. Her wiha Pêşmerge anîn ser sînor, xwe kirin aliyek yanî mesela ne meseleya hevdîtinan e. Ji bo hevdîtinan em amadebûn û niha jî em amade ne ku hevdîtinê bi wan re bikin û em ji hevdîtinê re her dem amade ne. Lê pêwîst bû hêzên Başûr xwe wek alî nîşan nedana û ji Elpartî bipirsiyana  ku çi heye û  sedema pirsgirêkê çi ye. Lê mixabin Hikûmeta Başûr xwe wek alî nîşan da. Ev ji bo me tê wateya mudaxeleya di nava karê  Rojavayê Kurdistanê.

Gelo heta çi radeyê girtina darî dê bandorê li Rojava bike?

Sûriyeyê tev di nava ambargo de ye, bê guman gelê me zehmetiyên jiyanî dikşîne. Ne di wê astê de ye, ji xwe derî ev bûye demek hatiye vekirin, gelê me şoreşê dijî. Derî hebe başe lê nayê wê wateyê ku bêyî vî derî nabe. Em tekoşînekê didin, ku derî hebe jî ev zehmetî ranabe. Lê em ne ji bo derî vê mijarê dixin rojevê, em ji bo berjewendiyên netewî, ji bo yekîtiya Kurdan vê mijarê dixin rojevê û dinirxînin. Hedefa me ew e ku gelê Kurd karbe bi hev re alîkarbe û yek be.

Hevalên we di Desteya Bilind de dibêjin PYD bi tena xwe tevdigere û guh li kesî neke heta çi radeyê ev yek rast e?

Du sedem hene ku ev partî xwe nadin ber kar, yek jê ewe ku naxwzin xwe bidin ber kar ji ber dema xwe dan ber kar, neçarin van saziyan qebûl bikin. Ya din jî hink ji wan, hêza wan tune ye kar bikin. Yanî ya rast ku tevlî van saziyan bibin mecbûr in saziyan biparêzin û wê demê dê bibin hedefa kesên ku van saziyan qebûl nakin. Ew naxwazin xelkê bixeyidînin yanî dilê wan tune ye xelkê bixeyidîn in. Ya 2᾿emîn divê bibin şirîk di tiştên neynî di nave karê van saziyan de û dibe bide hedef û hedef ji hin aliyan. Hin partî di civînên xwe de digotin bera neha Meclisa Gel a Rojava xwe bike hedef û gel jê aciz bibe ji ber ew wek berpirsya re, sibe wê gel ji wan tiştan bixwaze ji ber ku ew nikarin pêdiviyên gel peyda bikin, sibe di hilbijartinan de dê gel dengê xwe bide me. Bes hesabên bi vî rengî bê berpirsyariye, hesabên van kesan ji welatparêziyê dûr e. Meclisa Gel a Rojava îro ne ku ji bo desthilatdariyê kar dike, ew ji bo ku pirsgirêkên gel çareser bike û di nava şoreşê de zehmetiyên heyî kêm bike. Em nikarin hemû tiştî pêk bînin, me hikûmet ava ne kir ye, em dixwazin gelê xwe di vê rewşa awerte de birêve bibin, yanî heger îro pêdeviyên jiyanê ji sedî 60 heye ku em xwedî lê derneketana wê ji sedî deh tinebane û êrîşa wan ya li ser asayişê ev e.
Wan mesele mezin kir ji bo ku asayîş rastiya wan eşkere nekin û ew bi mezinkirina wê dixwazin rojevê bigherin û wê ji rojevê derxin.

Girtî mayina deriyê sînor wê bandoreke çawa li  Desteya Bilind a Kurd bike?

Desteya Bilind a Kurd yekîtiya partiyên Rojava ye, çi îşê vê yekê ji deriyê sînor heye. Partiyên xwe li derve bibînin û xwe li ser perçeyên din ên Kurdistanê hesab bikin, bera li gorî xwe bikin. Desteya Bilind dê karê xwe bike, em û partiyên din ên li vir emê karê xwe bikin û kesê naxwaze cihê xwe di Desteya Bilind de bigre bera neyên, emê karê xwe bi awayekî asayî bikin.

Despêka meha li pêşiya me dê civîna muxalefeta Sûriyeyê wê li Cenewreyê  were lidarxistin. Hûn wek Desteya Bilind hatine vexwendin yan na?

Bi rastî ji bo vê civînê me nameyek ji Wezîrê Karê Derve yê Rûsyayê re şand. Li ser mijara tevlî bûna Kurdan di civînê de hîn nîqaş heye ku ka kî tevlê bibe yan tevlî nebe. Ji nav Kurdan hin kesayet dê tevlî bibin. Lê ya rast ew e ku pirsgirêka Kurd çareser nebe ne mimkine pirsgirêka Sûriyeyê jî çareser bibe. Pêwîste ku kesê karibe çarenûsa Kurdan diyar bike tevlî civînê bibe. Bi rastî Desteya Bilind ji her kesî zêdetir dikare nûnertiya gelê Kurd bike. Milyonek kes ji bo Desteya Bilind meşiyan yanî incex Desteya Bilind karibe di wir de nûnertiya Kurdên Rojava bike. Hinek hêz dixwazin kelema ji Desteya Bilind re derxin ji ber vê yekê meseleyan mezin dikin û diyar dikin ku Desteya Bilind têk çûye. Em wek Desteya Bilind amade ne beşdarî vê civînê bibin.

Li hember Rojavayê Kurdistanê çi guhertin di helwesta hêzên navnetewî de heye?

Ya rast du faktoran bandora xwe li Rojavayê Kurdistanê kir. Yek pêvajoya ku Rêberê Gelê Kurd Abdulah Ocalan daye destpê kirin, bandora xwe beriya li Bakurê Kurdistanê bike li Rojavayê Kurdistanê kir. Ya duemîn gelê Kurd li Rojava sîstema xwe ya di piratîkê de avakirin e. Yanî gelê Kurd sîstemên parastinê, dadgeh, perwede û hemû saziyên rêveberiyê sazkirine û ev yek hêzên navnetewî dibînin û dibêjin me hûn herêmên birêve dibin. Vê yekê em di piratîkê de jî di gera birêz Salih Muslim a li Ewropa jî dibînin ku helwesta gelek hêzên navnetewî li hember me hatiye guhertin. Em bawer dikin ku dê ev yek bandora xwe ya erênî li Rojavayê Kurdistanê bike.

Di vê pêvajoyê de bendewariyên we ji gelê Rojava çine, divê çawa tevbigere?  

Ez dixwazim gelê me vê bizane ku pêwîstiya me bi yekîtiyê heye. Ev karê ku tê kirin hincetin ku yekîtiya Kurda xerabikin. Niha ev komên ku avakirine jî ne vê demê wan têxin piratîkê de, ya rast ew e li bendê ne ku tiştek derkeve û têkevin tevgerê. Ji wana re gotine li benda mebin ku em fermanê bidin we. Ya rast ev dixwazin Desteya Bilind bê bandor bikin. Ji ber vê yekê ez ji gelê Kurd re dibêjim pêwîste heta ji me were em Desteya Bilind biparzin. Hin aliyên ku derdikevin ser televizyonan û êrîşî tevgera me dikin, dixwazin êrîşî gelê me bikin. Gelê me baş dizane ku Şehîdan dide û ewlekariya herêmê diparêze, dizane û kî dema şoreş destpê kir gelek ji van kesan ji welat reviyan. Gelê me dizane ku tevgera ku bi qasî hinek partiyan şehîd dane û ji bo ewlekariya herêmê tevgeriyan. Gelê me hemû rastiyê baş his dike û dijî.

Zihniyet de değişmeli – Yeni Özgür Politika

Birinci aşamada üzerlerine düşeni yaptıklarını söyleyen Murat Karayılan, yeni anayasanın Kürt inkarına son vermesi gerektiğini belirtti. Cemil Bayık ise, “Yalnız anayasanın ve yasaların değil, zihniyetin de değişmesi şart dedi.

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, ikinci aşamanın “esas çözüm aşaması olduğunu belirterek, Türk tarafının tutuk tavrına işaret edip yapılması gerekenlerin henüz yapılmadığını söyledi. Yol temizliğiyle neleri kastettiğini özetleyen Karayılan, yasal ve anayasal beklentilerini izah etti. Karayılan, yaklaşan seçimlere işaret ederek, sürecin selameti açısından hızın öneminin altını çizdi.

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, KCK Yürütme Konseyi üyeleri Cemil Bayık, Sabri Ok, Ronahi Serhat ve Sozdar Avesta, Gazeteci Hasan Cemal’e konuştu. T24’te yayınlanan röportajda, Karayılan ve Konsey üyeleri, barış süreci ve yapılması gerekenler konusunda görüşlerini paylaştı. Hasan Cemal’in yol haritasının aşamalarıyla ilgili sorusunu yanıtlayan Karayılan, yaptıklarını özetleyerek, Türk Hükümeti’nin tavrını sorguladı. Birinci aşamada yaptıklarını tarif eden Karayılan, “Ateşkes kararı ve uygulaması, çekilme kararı ve uygulaması, bunlar bizim yaptıklarımız. Her ikisi de yürüyor. 8 Mayıs’tan bu yana beş grup geldi. Son günlerde aşırı yağıştan dolayı aksamalar var. Önümüzdeki ay tekrar hızlanır. Bir zaman vermek yanlış… Ama çekilmede ana halka bir – iki ayda biter dedi.
İkinci aşamaya “esas çözüm aşaması olarak niteleyen Karayılan, şöyle devam etti: “Hükümet kısa zamanda bir yol temizliği yapabilirdi. Bunların arasında KCK’lilerin serbest bırakılması var. Çıkanlar henüz çok az. Ayrıca hapiste hasta olanlar var. Onlar bırakılabilirdi. Ama nedense devlet kendini sıkmış bekliyor. Neden acaba? Yine Terörle Mücadele Kanunu öne alınabilirdi. Çünkü bu kanun Kürtler için bir tür sıkıyönetimdir. Paketler açıldı, örneğin 4. yargı paketi. Ama bunlar yetersiz. (Cemil Bayık da Karayılan’ın bu açıklamasının altını çiziyor.) Sonra Seçim Kanunu değiştirilebilir, baraj düşürülebilirdi. Yine Siyasi Partiler Kanunu değiştirilebilir, örneğin hâlâ ceza konusu olan, Kürtçe siyasi propaganda yasağı kaldırılabilirdi. Bunların hiçbiri yapılmadı şimdiye kadar.
Karayılan sözü daha sonra, yine ikinci aşama çerçevesinde yer verdiği ve anayasal sorun diye tarif ettiği yeni anayasa konusuna getirdi. “Anayasa tekçi değil, çoğulcu olmalı diye söze başlayan Karayılan, yeni anayasada ana dilde eğitim hakkının önünün açılması, etnik vurgudan arındırılmış yeni bir vatandaşlık tanımının yapılması gerektiğini söyledi. Gazeteci Hasan Cemal, Anayasa konusunda Karayılan’ın söylediklerini şöyle özetledi: “Öyle bir yeni anayasa olmalı ki, Türkiye’yi demokratikleştirirken Kürt inkârına da son verecek, Kürt halkının varlığını ve özgürlüğünü kabul edecek, Türkiye’de yaşayan diğer inanç gruplarının, mezheplerin eşitlik ve özgürlüğünü de sağlayacak yeni bir anayasa lazım.
Sözü anayasada Türklük ve Kürtlük konusuna getiren Karayılan, şunları söyledi: “Anayasaya Türk yazılmasına karşı değiliz. Anayasa toplumsal bir sözleşmedir. Gerçek bir anayasa bir toplumun aynası olmalıdır. Bütün toplumu yansıtmalıdır. Eğer Türklüğü yazacaksa Kürtlüğü de, diğer inanç gruplarını da yazmalıdır. Hiçbir inkârın olmamasıdır önemli olan.
KCK Yürütme Konseyi Sabri Ok da bu noktada söz alarak, şunları ekledi: “Eğer anayasada Türklük denecekse Kürtlerden de bahsedilir. Kürt realitesi de anayasa içinde yer alır. Ya da tüm kimlikler nötrleştirilir. Anayasa etnik vurgudan arındırılır. AKP öyle anlaşılıyor ki, muhalefetten, MHP ve CHP’den gördüğü tepkilerden dolayı bu konuyu gündeme tam olarak getirmekten kaçınıyor.
Karayılan yeni anayasa konusunda yine toplumsal rahatlama konusuna sözü getirdi ve ekledi: “Yeni ve demokratik bir anayasada her şey Türklükle izah edilmemeli. Türklükle izah etmek bir inkar siyasetidir. İnkar oldu mu baskı ve şiddet geliyor, ‘hepiniz Türksünüz’ siyaseti geliyor, asimilasyon geliyor. İşte analar ağlıyorsa, askerler ölüyorsa, Türkiye ekonomisi bunlardan zarar görüyorsa bunların altında bu inkâr siyaseti yatar. Bakın devletin bugüne kadar ta 1925 Şark İslahat Planı’ndan, 1935 İsmet İnönü raporundan başlayarak Kürtlerin asimilasyonunu, Türkleştirmeyi öngören 10 temel raporu vardır. Devlet 90 yıldır tüm enerjisini Kürtleri eritmeye harcadı. Ama olmadı, yapamadı.
 
Bayık: Zihniyet değişmeli

KCK Yürütme Konseyi Üyesi Cemil Bayık, devletin ve AKP hükümetinin dil ve üslubunun hala değişmediğine dikkat çekerek, “Bir taraftan barış geliyor ama Kürtlerin inkârına dayanan algı, üslup ve dil hâlâ değişmiyor.  Bülent Arınç’ın ‘Kürtçe medeniyet dili değildir’ demesi, ‘Cehennemin dibine gitsinler’ deyişi, ‘eşkıya’, ‘terörist’ bütün bunlar yaratılmış Kürt algısıdır. Kürtlere bakışın yanlışlığını ve bakışın düşmanlığını yaratan bugüne kadar izlenmiş olan devlet politikasıdır… Ulus-devlet çözüm olmadı Türkiye’de. Kürtleri asimile etmek olmadı, bu dikişler tutmadı. Bugüne kadar yaşanan çatışma ve acılar da bu inattan kaynaklandı. Yeni bir anayasa ile işte bunlara son vermek gerekir ve bu anayasada sadece bir etnisiteyi değil, sadece Türklüğü değil, toplum içindeki bütün çeşitliliği görmek gerekir. Bunun için de hem anayasanın, hem yalnız anayasanın ve yasaların değil, zihniyetin de değişmesi şart dedi.

Ok: Kürtleri kendilerini yönetsin

Sabri Ok yeni anayasa çerçevesinde “idari konu yu da gündeme getirdi. Anayasada merkeziyetçilikten kesinlikle kurtulmak gerektiğini, Kürtlerin de kendilerini yönetebileceklerini söyledikten sonra şöyle dedi: “Ben seni yöneteyim, yönetmeye devam edeyim olmaz. Kürtler de kendilerini yönetsinler. Merkeziyetçilikten uzaklaşarak kendi kendini yönetmeye dönük yeni bir biçim formülasyon bulunabilir yeni anayasada…
 
Akil insanlar iyi oldu

Murat Karayılan, ‘Akil İnsanlar’ın çalışmalarının kötü olmadığını, iyi olduğunu belirtirken, bir noktaya daha değindi. Bugüne kadar Kürtlere yapılmış olan haksızlıkların, Kürtlere dönük inkar siyasetlerinin Türk halkına daha iyi anlatılması gerektiğini ve barış açısından bu noktanın büyük önem taşıdığını vurguladı.
Karayılan, bu konuda Türk Başbakan Erdoğan’ın 2005 yılı Ağustos ayında Amed’de yapmış olduğu “Kürt sorunu bizim de sorunumuzdur. Devletin de bu konuda yanlışları vardır içerikli konuşmasına işaret etti. Karayılan, Erdoğan’ın bu konuşmasını daha da ileri götürmesi halinde Türk kamuoyunun barış konusunda çok daha kolay ikna edilebileceğini söyledi.

‘Önderliğin özgürlüğü’

Cemil Bayık, yol haritasının ikinci aşamasıyla ilgili olarak değerlendirme yaparken, bu çerçevede “Önderliğin özgürlük konusu nun ele alınması gerektiğini söyledi. Karayılan da “Önderliğin özgürlük konusu nun kendi içinde aşamalı olarak ele alınmasının doğru olacağını belirttikten sonra şunları söyledi: “Önderliğin hapishane koşullarının düzeltilmesi ve dışarıyla daha rahat ilişki kurması, çözüm sürecinin derinleştirilmesi açısından önem taşıyor. Önderlik bizlerle daha kolay ilişki kurabilmeli.
Bu noktada Cemil Bayık, Öcalan’ın sadece Kandil’le değil, çözüm için tüm ilgili kesimlerle görüşebilmesi gerektiğine dikkat çekerken Karayılan, sözlerini şöyle sürdürdü: “Bugün çözüm süreci, Başkan Apo merkezli yürüyor. Bunun için Kandil’den bir heyet, bir KCK heyeti de, BDP heyeti de, Akil İnsanlar da, akademisyenler, gazeteciler, sanatçılar da Önder Apo ile görüşebilmeli.
Bunun üzerine Ronahi Serhat kadın heyetlerinin de İmralı’ya gidebilmesi gerektiğini belirtti. Bu arada Cemil Bayık, “Güney Kürdistan’dan da bir heyetin, Alevilerin de İmralı’ya gidebilmesinin taşıdığı öneme işaret etti.
 
Seçim baskısı

Karayılan, zaman baskısı olduğunu, seçimlerin yaklaştığını belirterek bu ikinci aşamanın ne zamana kadar tamamlanabileceği sorusuna şöyle yanıt verdi: “Evet, süre daralıyor. Seçim sath-ı mâiline giriliyor. Seçimlerden önce bitmesi lazım bu ikinci aşamanın, yani yasal düzenlemelerinin ve yeni anayasanın…

Kadınlar barışa KENETLENDİ

HABER MERKEZİ / DİHA
Güncellenme : 24.05.2013 05:24

Barış sürecinin öncülüğünü üstlenen Kürt kadınları, çözüm çadırlarında gece gündüz demeden nöbet tutuyor. Kadınlar Şirnex’te 9 günlük gözlem raponu açıkladı ve “Yasal zemin şart dedi. Dersim’de ise kadınlar barış için semaha durdu

Kadınlar barış için kenetlendi – Özgür Gündem

Şirnex’in (Şırnak) Gundike Mele (Balveren) beldesinde kurulan “Demokratik kurtuluş ve çözüm çadırları nda barış nöbeti tutan Kürt kadınları 9 günlük gözlem raporlarını açıkladı. Raporda, “Nöbetimiz 1 Haziran’a kadar DÖKH öncülüğünde sürdürülecektir. Çadırımızda nöbet tutan kadın arkadaşlar heronlarda hava hareketliliği olduğunu gözlemlemiştir. Operasyon bölgelerine yakın olan köylerden aldığımız bilgiler havadan ve karadan askeri hareketliliğin devam ettiği bu anlamda gerilla güçlerinin güvenli geçişlerinin zorlandığı belirtilmiştir. Çadırımız Şirnex ve köylerinin yoğun ilgisiyle karşılaşmaktadır. Süreç hakkında edindiğimiz gözlemler, halkın siyasal iktidardan ve devletten tek beklentisi vardır. Bu sürecin en kısa sürede yasal güvenceye kavuşturulması gerekmektedir. Bunun içinde başbakanın, cumhurbaşkanın ve Meclis’in anayasal ve yasal düzenleme için en kısa sürede kararlar alması ve bu süreçte tek güvencemiz olan Sayın Öcalan’ın sağlık, güvenlik ve özgürlük koşullarının yasal olarak güvenceye alınması belirtilmiştir. Askerlerin kışlaya, korucuların da evine dönmesi gerektiği belirtilmiştir. Her 10 günde bir bu raporları yayınlayarak kamuoyunu bilgilendirmeye devam edeceğiz denildi.

Barış semahı

Dersim’de ise çözüm çadırına ziyaretçi akını devam ediyor. Gün boyu çadırda tartışmalar ve halaylar eksik olmazken kadınlar çalınan ezgiler eşliğinde barış için semaha durdu. Yine yüzlerce yurttaşın katılımı ile çadırda halk toplantısı gerçekleştirildi. Halk toplantısında konuşan BDP Milletvekili Nursel Aydoğan, Türkiye’de yaşayan halkların birlikte mücadelesi ile zafere ulaşılacağını belirtti.

Demokrasi ile taçlandıralım

Colemêrg’de ise nöbet çadırının ziyaretçisi Prof. Dr. Mehmet Bekaroğlu’ydu. Çadırda annelerle sohbet edip çay içen Bekaroğlu, “Ben Anadolu’yu da geziyorum. Birkaç ufak tefek tepkiye rağmen, herkes umutlu. Herkes bu işin bitmekte olduğuna inanıyor. Buralarda da büyük bir heyecan var dedi. Nöbet çadırında bulunan annelerin yol kazalarını da önleyeceğini belirten Bekaroğlu, “Ankara’dan somut adımların atılması gerekiyor. İçeride bir anne herkese ders verecek bir şey söyledi. Biz her şeyi yaptık. Şimdi devletten bekliyoruz. Devletten kasıt TBMM, hükümet, kararları kast ediyor. Affı kast ediyor. Bu barışı demokrasi ile taçlandırmak gerekiyor dedi.

Alın bu ağır yükü omuzlarımdan

Mêrdîn’in (Mardin) Dêrik ilçesinde sürece ilişkin konuşan kadınlar görüşlerini aktardı. Bir çocuğu PKK’de bir çocuğu da asker de olan Sarê Ardal adlı anne, çocuklarının üzerindeki bu ağır yükün artık kaldırılması gerektiğini söyleyerek, “Artık çocuklarımızın dönmesini istiyoruz. Artık daha fazla gözyaşı dökmek istemiyoruz. Barış istiyoruz dedi.

Hediye Dağçin adlı kadın ise, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nu sert tepki göstererek, “Sen de Kürt değil misin? Yıllardır senin de dilin, kültürün inkar edilmiyor mu? Artık sürece karşı olan tutumunu değiştir. Özgürlüklerden yana tutum al.

Fatma Temel adlı yurttaş da, Öcalan’a ve tüm siyasi tutsaklara özgürlük istedi.

Suzan Bilgen adlı yurttaş ise, barışın olabilmesi için devletin yıllardır inkar ettiği hakları tanıması gerektiğini belirterek, başta Öcalan olmak üzere tüm siyasi tutsakların özgürlüklerine kavuşması gerektiğini belirtti.

‘4 çocuğumu kaybettim, ama barış…’

Adana Kadın Platformu tarafından oluşturulan Barış İçin Kadın Girişimi, çatışmalarda çocuklarını kaybeden ve halen çocukları kırsalda bulunan anneler ile Adana TUHA-DER binasında bir araya geldi. Toplantıda konuşan Adana Barış İçin Kadın Girişimi Üyesi Serpil Arslan, savaş ve çatışmalarda en çok zarar görenin kadınlar olduğuna dikkat çekti.

4 çocuğunu farklı tarihlerde çıkan çatışmada kaybeden Emine Çığı (65), “Biz barış istiyoruz. 4 çocuğumu bu mücadele uğruna kaybettim. Bir anne ki ciğeri ancak bu kadar yanabilir! Ama şu da bilinsin ki, başımıza gelen onca şeye rağmen dünya var oldukça ‘barışı’ haykırmaya devam edeceğiz. Çünkü anayız. Yürek yangınını ancak biz bilebiliriz dedi.

Beyhan Işık, karakol yapımlarına hız verilmesinin kendisini kaygılandırdığını söyledi. Ayşe Alagaş isimli anne ise yeniden kan dökülmesi korkusunu her gün ve her saat yaşadıklarını dile getirdi.

Polîsan îşkence kir doktor got ‘sorbûye’ – Azadiya Welat

Piştî şerê di navbera xwenedekarên Zanîngeha Herranê, xwendekarên bi navê Dara Aydin, Murat Dalli û Serhat Emen piştî rojek şûn de hatin binçavkirin, derket holê ku ji hêla polîsan ve rastî îşkenceyê hatine
Piştî şerê di navbera xwenedekarên Zanîngeha Herranê, xwendekarên bi navê Dara Aydin, Murat Dalli û Serhat Emen piştî rojek şûn de hatin binçavkirin, derket holê ku ji hêla polîsan ve rastî îşkenceyê hatine. Xwendevanê bi navê Dara Aydin aşkera kir ku di demê de êrîşî wan kirin û ew hatin derbkirin û wiha got: “Gava em birin nexweşxaneyê jî polîs jî hatin gel doktor. Doktor jî di rapora ku amade kir de diyar kir ku tenê ‘sorbûn’ heye.
Di 21’ê gulanê de li Kampusa Osmanbey a Zanîngeha Herranê a Rihayê, di navbera xwendekarên welatparêz û komeke faşîst de şer derketibû. Piştî dorpêça polîsan a du roja, xwendekarên ji hêla polîsan ve hatin binçavkirin, der ket holê ku xwendekar di binçavan de rastî îşkenceya polîsan hatine û ev bûyer bi rapora doktoran jî piştrast bû. Xwendekarên bi navê Dara Aydin, Murat Dalli û Serhat Emen roja çarşemê ji bo bikevin sinavê çûn kampûsê ji hêla polîsan ve hatin derbkirin. Xwendekaran diyar kir ku bi îdiaya ‘li dijî polîsan derketine’ hatine binçavkirin û piştî îfadeya wan hat girtin ew serbest hatin berdan.
Xwendekarê Beşa 3’emîn a Matematîka Fakulteya Edebiyat û Fenê Aydin, aşkera kir ku ew ji bo beşdarî ezmûnê bibe çûbû beşa lê ezmûn hatibû destpêkirin, dema ji hundur derket bê agahî û hişyarî ew ji hêla polîsan ve hatiye derbkirin. Aydin diyar kir ku polîsan ew avêt erdê û bi awayekî xirab ew derb kir û wiha axivî: “Destê me bi kelepçeyên plastîk girêdan. Amîrê polîsan şûşeya avê ya di destê xwe de avêt serê min. Li erdê ez dam ber pehnan.
Aydin destnîşankir ku hinceta binçavkirina wan jî bi îdiaya ‘tevlî şer bûne û li dijî polîsan derketine’ hatiye nîşandin û wiha pêde çû: “Dem nedan me ku em li ber xwe bidin û li dijî wan derkevin. Di demê de êrîşê me kirin û em derbkirin.
Xwendekarê Beşa 4’emîn a Dîrokê ya Fakulteya Edebiyat û Fenê Murat Dalli jî da zanîn ku tu hinceta binçavkirinê tune bû, armanca wan e bû tola wan ulucuyên ku lêdan xwaribûn hildin û ev tişt got: “Ji ber ku ew roja buyer pêk hat ez li Amedê bûm. Di destê min de bilêta ku ew roj ez li otobusê suwar bûn heye. Polîsan bi kêyfî li me dan.
Dalli yê ku diranê wî şikest, lêva wî teqiya, di pişta wî de cihê reşbûna cop û di çavê wî de reşbûn heyî wiha behsa hovîtiya polîsan dewleta tirk kir: “Ji reşbûna çavên min re gotin ‘sorbûn’ bi çend xêzan jî bê nivîsandin, dê hatine derbkirin piştras be. Ez dê serlêdana sûc bikim.
 
DI ÊRÎŞA POLÎSAN DE25 BINÇAVÎ

Li gorî agahiyan 2 roj berê li Burdurê di navbera xwendekarên ulkucu û welatparêz de nîqaş derket.
Piştî nîqaşan xwendekarê bi navê Engîn yê paşnavê wî nehat zanîn û welatparêz dema şevê diçû malê li kolanê rastî êrîşa komek faşîst hatibû. Dermankirina Engîn li Nexweşxaneya Dewletê ya Burdurê berdewam dike. Xwendekarên welatparêz ên li Parqa Gençlikê hatin cem hev û dixwestin biçin serdana hevalê xwe yê nexweşxaneyê rastî komek faşîst hatin. Li ser vê yekê dîsa di navbera xwendekaran de nîqaş derket û di vê demê de polîsan jî dîsa wekî her demê êrîşê xwendekaran welatparêz kir. Lê dîsa dest neda faşîstan. Di êrîşa polîsan de 2 xwendekarên kurd birîndar bû û 25 xwendekar jî hatin binçavkirin. Hat zanîn ku xwendekarên hatin binçavkirin li Midûriyat Polîsan a Burdurê tên girtin.

Li Şêxmeqûd pevçûn: 2 leşker hatin kuştin – ANHA

Li Şêxmeqsûd di encama bersivdayina şervanên Yekîneyên Parastina Gel (YPG) ya li dijî êrîşa hêzên rêjîma Baas pevçûnên dijwar rû dan. Di pevçûnan de 2 leşker mirin û 6 wesayitên leşkerî hatin şewitandin.

Navenda Çapemeniya YPG᾿ê diyar kir ku şervanên YPG᾿ê bersiva wesayîtên leşkerî yên ku li derdora avahiya Zîraa û devera El-Ewarid kom bibûn û xwe amade dikirin ku têkevin taxa Şêxmeqsûd. Di encamê de pevçûn bi dijwarî rû dan. Di pevçûnan de 2 leşkerên rêjîmê hatin kuştin û 6 wesayitên leşkerî bi tememî hatin şewitandin. Her wiha şervanên YPG᾿ê bi guleyan êrîşî hêzên rêjîmê yên ku di 2 avahiyan de bi cih bibûn û di encamê de agir bi van avahiyan ket.

Navenda çapemeniyê ya YPG᾿ê destnîşan kir ku tu ziyan ne gihîştiye şervanên YPG᾿ê.

Hêzên rêjîma Baas li herêma nêzî avahiya zîraa û devera El-Ewarid hêzên xwe bicih dikin û  xwe ji bo êrîşî taxê bikin. Her wiha hat hîn bûn ku pevçûn hîn didomin.

Burdur’da Kürt öğrencilere saldırı – ROJACIWAN

Burdur’da faşist öğrencilerin saldırısının ardından polis yurtsever öğrencilere saldırdı. Polis saldırısı sırasında 3 öğrenci yaralanırken, 25 öğrenci de gözaltına alındı.

Burdur’da 2 gün önce faşist öğrenciler ile yurtsever öğrenciler arasında yaşanan tartışma ardından dün gece, soyismi öğrenilemeyen Engin adındaki yurtsever öğrenci evine giderken ara sokakta 14 kişilik faşist grubun saldırısına uğradı. Burdur Devlet Hastanesi’ne kaldırılan öğrencinin tedavisi devam ediyor.

Yurtsever öğrenciler, Gençlik Parkı’nda biraraya gelerek, hastanedeki arkadaşlarını ziyarete gidecekleri esnada faşist öğrencilerle karşılaştı. Bunun üzerine öğrenciler arasında tartışma yaşandı. Görgü tanıkları, polisin faşist öğrencileri engellemek için herhangi bir girişimde bulunmadığını belirtiyor. Ayrıca polisin yurtsever öğrencilere, cop, biber gazı ile saldırdığını, havaya ateş açtığını da kaydetti. Faşistlerin saldırısının böylece alevlendirildiğini de vurgulayan görgü tanıkları, öğrencilerin tehdit edildiğini de belirtti. Polisin yalnız yakaladığı bir öğrenciye de para karşılığında ajanlık teklif ettiği öğrenildi.

Polisin saldırısında bir öğrencinin dişi kırılırken, bir öğrenci başına aldığı darbe ile yaralandığı da belirtildi. Bir öğrencinin de hafif şekilde yaralandığı polis müdahalesinin ardından 25 öğrenci gözaltına alındı. Gözaltına alınan öğrencilerin Burdur Emniyet Müdürlüğü’nde tutulduğu öğrenildi.

DTK ve HDK Kadın Meclisi Roboskili aileleri ziyaret etti – JINHA    

DTK ve HDK Kadın Meclisi üyeleri bugün Roboskili aileleri ziyaret etti. DTK ve HDK adına açıklama yapan Songül Morsümbül, “30 yılı aşkın bir süredir Kürt coğrafyası kanlı ve kirli bir savaşa mahkum edilmiştir. Roboskili Kürt gençleri de bu kanlı senaryoda, birilerinin savaştan rant elde etme istemleri sonucu yaşamlarını kaybetmişlerdir” dedi.

PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın çağrısı üzerine gerillanın 8 Mayıs’ta başlattığı geri çekilme sürecinin sağlıklı ve sorunsuz ilerlemesi için Demokratik Özgür Kadın Hareketi (DÖKH) öncülüğünde Bölge’nin çeşitli yerlerinde Demokratik Kurtuluş ve Çözüm Çadırı kuruldu.  Demokratik Toplum Kongresi  (DTK) ve Halkın Demokratik Kongresi (HDK) Kadın Meclisleri Şırnak’ın Balveren beldesinde kurulan çadırları ziyaret ettikten sonra bu akşam Roboski köyünde nöbet tutacak.

“Değerlendirme ve Adalet Nöbeti” 73. haftasında. Roboski halkı katledilenlerin mezarları başında yaptıkları basın açıklaması ile adalet isteklerini tekrarladı. Roboskililer adına açıklama yapan Cahide Encü, “Katliamın açığa çıkartılmasından ziyade, adalet istedikleri için her gün daha çok baskıya maruz kaldıklarını belirtti.  “Savaş zamanı, barış zamanı demeden, TC devletinin tüm uygulamaları yaşadığımız katliamı ve yaşadığımız yeri tecrit altında tutup, yaptıkları katliamı geçmiş katliamlarda olduğu gibi unutturmaya dönük çabalardır” vurgusunu yaptı.

‘Adaleti aramaya devam edeceğiz’

Cahide, sivil toplum örgütlerine, aydınlara, gazetecilere şöyle seslendi:

“Bir kere daha buradan tüm sivil toplum örgütlerine, aydınlara ve gazetecilere sesleniyoruz, yaşadığımız bu katliama sessiz kalmayın, bulunduğunuz her yerde yaşadığımız bu katliamı açığa çıkarmak için sürekli gündemde tutun. Katliamın aydınlatılması için çabalamak, barış için çabalamaktır. Biz barışımıza sahip çıkıyoruz. Sizin de destek vermenizi istiyoruz. Biz Roboskili aileler ve dostları olarak tüm çabamızı bu anlamda seferber etmiş durumdayız.”.

‘AKP iktidarı sorumludur’

DTK ve HDK, adına açıklama yapan Songül Morsümbül, “30 yılı aşkın bir süredir Kürt coğrafyası kanlı ve kirli bir savaşa mahkum edilmiştir. Roboskili Kürt gençleri de bu kanlı senaryoda, birilerinin savaştan rant elde etme istemleri sonucu yaşamlarını kaybetmişlerdir” diyerek, faillerin ortaya çıkmamasından bizzat AKP iktidarının sorumlu olduğunu belirtti.

” 1,5 yılı aşkın bir süredir  failleri belli olmasına rağmen bu katliamın sorumlularının açığa çıkarılmamış olması, yargılanmamaları AKP iktidarının sorumluluğundadır” diyen Songül, “Gerçekleştirilen Roboski katliamını ahlaksız ve vicdansız bir yaklaşım olarak  ele almaktayız vurgusunu yaptı.

‘Her tabutla insanlığımız gömülüyor’ – Etkin Haber Ajansı

İHD ve TUHAD-FED, hasta tutukluların durumuna dikkat çekmek için Adalet Bakanlığı önüne yürümek istedi, polis izin vermedi. “Cezaevinden çıkan her tabut ile beraber insanlığımız da gömülüyor denilen açıklamada, hasta tutukluları serbest bırakılması istendi.
 
İHD ve TUHAD-FED’in cezaevlerinde yaşanan ölümlere dikkat çekmek amacıyla gerçekleştirdiği kefenli eylemde konuşan TUHAD-FED Ankara Temsilcisi Havva Özcan, “Ülkede 90 gündür ölüm haberleri duyulmuyor” diyenlere seslenerek, “Mahpusların yaşamlarını bu kadar mı yok sayıyorsunuz? Şehabettin Yücel, İrfan Eskibağ, Gürgün Kurt 90 günde öldüler” dedi.

ANKARA- İHD Ankara Şubesi ve TUHAD-FED Ankara Temsilciliği, cezaevlerinde yaşanan ölümlere dikkat çekmek ve hasta tutukluların serbest bırakılması talebiyle kefenli eylem yaptı.

TUHAD-FED ve İHD üyelerine, BDP, SES, ÇHD, Alınteri, SYKP üyeleri de destek verdi. “Hasta tutsaklar serbest bırakılsın” pankartının açıldığı eylemde, “Katil devlet hesap verecek”, “İçerde dışarıda hücreleri parçala”, “İnsanlık onuru işkenceyi yenecek” sloganları atıldı.

YKM önünde toplanan kitle kefen giyerek Adalet Bakanlığı’na yürümek istedi. Ancak çevik kuvvet polisleri ve TOMA’larla barikat kuran polis, yürüyüşe izin vermedi. Bunun üzerine YKM önünde oturma eylemi yapıldı.

Oturma eyleminin ardından açıklama yapan TUHAD-FED Ankara Temsilcisi Havva Özcan, Ahlat Cezaevi’nde Gürgün Kurt isimli hasta tutuklunun yaşamını yitirdiğini hatırlattı. İnsan hakları savunucuları ve hasta tutukluların yakınları olarak 11 haftadır Adalet Bakanlığı’na seslendiklerini hatırlatan Özcan, bir hafta arayla iki hasta tutuklunun yaşamını yitirdiğini söyledi “Bakanlığın ‘görmedim, duymadım, bilmiyorum’ yaklaşımı devletin bu insanlara verdiği değeri göstermektedir” dedi.

90 GÜNDE 3 KİŞİ ÖLDÜ

Özcan, “Ülkede 90 gündür ölüm haberleri duyulmuyor” diyenlere seslendi: “Mahpusların yaşamlarını bu kadar mı yok sayıyorsunuz? Şahabettin Yücel, İrfan Eskibağ, Gürgün Kurt 90 günde öldüler. Ölenler bu ülkenin hapishanelerinde sağlıkları ve yaşamları devletin sorumluğunda olan insanlardır. Bu hasta tutsaklar tedavi olmak için defalarca dilekçe yazdılar.”

Özcan, hasta tutukluların tedavisini cezaevi koşullarında mümkün olmadığını kaydetti, “Sevk için günlerce bekletilmek ve neredeyse her hastalığı revirde yazılan ağrı kesiciler, bir muayene için ring aracında saatlerce beklemek ve ‘Kelepçemi çözün öyle muayene olmak istiyorum’ denildiğinde, muayene olmadan geri gelenler olağan hale geldi. Yılmadan yaşam hakkının kutsal olduğunu söyledik, söylemeye devam edeceğiz. Adli Tıp’ın ideolojik ve düşmanca bir tutum içinde olduğunu defalarca söyledik. Ne yazık ki bu ülkenin demokratik kamuoyu da yeterince duyarlı yaklaşmıyor, yaklaşmamakta ısrar ediyor” dedi.

Özcan, ölümlerin vebalinin ağır olduğunu söyledi ve devam etti: “Cezaevinden çıkan her tabut ile beraber insanlığımız da gömülüyor. Hükümet verdiği demokrasi nutukları ve çıkardığı paketlerin arkasında durmalıdır. Engel her neyse derhal kaldırılıp hasta tutsaklar serbest bırakılsın.”

Geceleyin Sınırdan Geçtik… – Bianet

“Geceleyin sınırdan geçtik, ölüm gömülü topraklardan, ışıksız ve suskundu zeytin ağaçları – yıldızlar da sustu- yağmura kandı tekimiz, halebi mor sahtiyandan biçilmiştik.
 
Kaç gündür gökyüzünü kaplayan toz zerrecikleri şehri sıcak bir sarıya bulamış, sıkıcı bir hal bedenimizi ve şehri sarıp sarmalamıştı. Soluk alıp verirken dahi genzimizin çamurla sıvandığı hissi vardı. Terli ellerimizle dokunduğumuz her şey üzerinde çamurdan parmak izlerimiz kalıyordu.  Uzaklardan Suriye taraflarından yükselip gelen toprak kokusu ve tozunu nihayet, son iki gece  yağan yağmur şehrin üstüne boca etmiş, gökyüzü yeniden berraklaşmıştı.

Sabah günün ilk ışıklarıyla uyandığımda pencereden gök yüzüne baktım. Gökyüzünde yer yer beyaz bulutlar olsa da hava berrak ve dingindi. Bir fotoğrafçı daha ne ister ki diye düşündüm, bu gün Amik ovasına doğru yol alma zamanı…

Baharın gelişiyle Amik ovası çoktan yeşermiş, tarlalara biber, mısır, pamuk ve bezelye ekilmiş ve Altınüzüm’de bağ budama zamanıydı. Son iki yıldır bu ovadaki tarlalarda ve fabrikalarda işlerin büyük bir kısmını, ülkelerindeki çatışmalardan ve savaştan kaçıp ülkemize sığınan, uluslararası yasalar gereği mülteci, sığınmacı olarak tanımlanan ama bizim hükümetimizce ısrarla “misafir gibi belirsiz statüde bırakılan Suriyeliler çalıştırılıyor. Kamplarda, çadırlarda ve evlerde yaşamaya çalışan bu insanlar sabah erkenden traktörlerin ve kamyonetlerin kasalarına doldurulup tarlalara gördürülüyor. Öyle ki, bazen kamplarda dışarı çıkışlar yasaklansa dahi sırf çalışmaları için sabah saat 6 ile 8 arasında, çalışacaklara, kapılar açılıyor, çıkış izini veriliyor.

O sabah saat 6 civarı İslahiye’ye gitmek için Kilis Garajına gidiyorum. Bu garaj, bir zamanlar çevresindeki dokumacı ve kendirci tezgahlarının yer aldığı mağaraların ağızlarının taş duvarlarla kapatılmasıyla oluşmuş, şehrin ortasında dev bir çukuru andırıyor ve eskiden beri burası Kilis ve Antep’in ilçe ve köylerine giden minibüslerin garajı olarak kullanılıyor. Bu çukur her gün binlerce insan tarafından dolup boşalıyor.

Sabahın bu erken saatlerinde dahi insan dolu bu çukura giriyorum. Girer girmez sağda duvar dibinde bir grup insan görüyorum. Taş duvar dibine oturmuş, yatmış, çömelmiş tuhaf bir kalabalık. İlk başta kimler, kaç kişiler, kim çocuk,  kim büyük seçemiyorum çünkü, güneşin ısısıyla üzerlerini bir buğu kaplamış, belli ki gece boyunca yağan yağmurdan ıslanan elbiseleri güneşten kuruyor. Yaklaşınca bunların Suriyeli sığınmacılar olduğunu anlıyorum, bu günlerde Suriye’de yaşama koşulları gittikçe zorlaşıyor. Savaş ve çatışmalar bir yana iki yılı aşkındır süren savaş sonucunda iş olanakları tamamen bitmiş, yiyecek ve temiz su konusunda ciddi sıkıntılar olduğu gelen haberler arasında. En son Halep’e giden gazeteciler sokakların çöplerle dolduğunu, yaşlıların ve çocukların sokaklarda ekmek dilendiklerini ve bu insanların her iki taraftan keskin nişancılar tarafından katledildiklerini söylüyorlar.

Grup yaklaşık yirmi beş kişi, çoğunluğu çocuk ve kadın, üç erkek var 15-16 yaşlarında. Sanki hepsi siyah elbiseler giymiş, öyle görünüyor ama iyice yaklaşınca tüm elbiselerinin çamura bulandığı ve bu yüzden koyulaştığını görüyorum. Bu dev çukurun içinde çamura bulanmış elbise ve ayakkabılarıyla orda duvar dibinde iç içe geçmiş bu insanlar yüzleri güneşe dönmüş, sessiz, derin bir uğultuyla dünyaya bakıyorlar. Bakıyorlar ama etrafı görebildiklerinden şüpheliyim çünkü, onlara bakan benim gibi insanlara o kadar tepkisizler ki, sadece birbirlerine sığınmışlar ve sanki bir beden olmuşlar. Çocuklar kadınların koyunlarına, dizlerine sokulmuş, kadınlar birbirlerine dayanmış, çaresizlik ve korkuyla sanki bir vücut olmuşlar. İstisnasız herkesin yüzleri kararmış ve gözlerinin altında siyah halkalar oluşmuş, mecalsiz sabah güneşinin ılıklığına bırakmışlar bedenlerini. Dikkatli baktıkça elbiselerinin, çamurdan ve geçtikleri mayınlı alandaki dikenli tellerden olsa gerek, yırtılıp, birer paçavraya döndüğünü fark ediyorum. Bazı çocuklar ayak yalın, ayakkabısı olanlarında sınır boylarının kımızı toprağının çamuruna bulanmış ve kadınların ayakları çıplak aynı çamurla sıvanmış.

Benim yaklaşmamla, topluluk bir an gözlerini bana çevirdi ve devindi, sanki bir gövdenin uzuvları imiş gibi yandaki genç erkek önce kımıldadı sonra doğruldu. Yaşananlar belli ki hepsini birbirine kenetlemişti, onlarca gözden, elden, ayaktan ve baştan oluşan bir gövdeyi oluşturmuştu. Dudaklar kıpırdıyor ama sadece bir uğultuya dönüşüyor. Bu devingen devasa gövde siyah paçavralar içinde sanki toprağın içerisinden doğmuş ya da toprak onları kusmuş gibi görünüyordu. Saçları keçeye dönmüş kız çocuklarının gözleri bu kara gövdenin üstüne serpiştirilmiş boncukları andırıyor. Bu gözlerde ki anlam ne? Korku mu? Yorgunluk mu? Dehşet mi?

Sonunda bu devingen gövdeden bir parça ayrılıyor bana doğru uzanıyor. En büyük erkek bu sanırım, gözlerinin altında ki mor halka iyice belirginleşiyor. Bir kaç haftalık uzamış seyrek sakalları tenine yapışmış. Ağzından çıkan kelimelerin Arapça mı, Kürtçe mi ya da Domari mi olduğunu anlamaya çalışıyorum, sonunda hepsi olduğunu, belki de farkında olmadan Ortadoğu’nun kadim dillerini bir birine harmanlayarak oluşturduğu karma dile konuşuyor. Kelimelerden anlayabildiğim Suriye, Halep, Haydariye gibi yer isimleri, nizam, sınır, mayın tarlası, jandarma, şebbiha, uçak, kazan bombası gibi kelimeler. Konuştukça daha anlaşılır oluyor bu dil. Sonra gece boyunca yağan yağmur, sığındıkları camiden dışarı atılmaları.

Sınırı anlatıyor. Ortadoğu’nun kadim topraklarını bıçakla yarar gibi çizilen, sonra mayın döşenen dikenli tellerle çevrili ölüm tarlalarının diğer tarafından günlerce beklemelerini, zeytin ağaçlarının altına sığınmalarını, kadınların ve çocukların asırlık ağaçların gövdelerindeki kovuklarda uyuduklarını ve elde kalan ve pula dönen Suri’lerin (Suriye poundu) büyük kısmını da sınırı kontrol eden muhaliflere verdiklerini ve dün gece sabaha karşı yağmur altında, Kilis’de sabah ezan sesini duyulduğunda sınırı -altında ölümün saklandığı toprakları- geçtiklerini anlatıyor. Sonra akşam karanlığında buraya Antep’e geldiklerini, yakınlarda sığındıkları camiden kovulunca bu duvarın dibinde gecelediklerini nefes almadan, benim anlayıp anlamadığımı bilip düşünmeden anlatıyor. O kadar konuşuyor ama bir “açlık ve ekmek sözcükleri yok konuştuğu onca kelime arasında. Oysa açlık çocukların ve kadınların yüzlerini kaplamış, mecalsiz bırakmış onları, gözlerinin feri sönmüş. Aklına mı gelmiyor, insanı içten içe kemiren o duygu yitmiş mi yoksa?

Urfa’ya gitmek istediklerini, orda akrabaları olduğunu belki iş bulabileceklerini, soluksuz, durmadan bu karma dilce konuşuyor. Sözdür belleği canlı tutan diye düşünüyor belki… Belki de, yazamayacağı için anlatıyor yada çaresizliğini bilsin diye kedilerinden gayrı birisi… O konuşurken gözüm duvar dibinde, çamura bulanmış, üç tek kadın ayakkabısına ilişiyor. Bir tek kare alıyorum, kişisel tarihime not düşmek için. Bu kareye her baktığımda, şu öndeki, eşini kaybeden, bana fısıldıyor “geceleyin sınırdan geçtik, ölüm gömülü topraklardan, ışıksız ve suskundu zeytin ağaçları – yıldızlar da sustu-  yağmura kandı tekimiz, halebi mor sahtiyandan biçilmiştik

Kimdi bu insanlar? Kim oldukların ne önemi vardı ki, onlar sınırlarla dört parçaya bölünmüş dağların çocukları Kürtler miydi? Asırlar öncesi Ganjdan “büyük yürüyüşe başlamış, “gadjoların aşağılayıp horladığı, Domlar (Çingenler) mıydı? Yoksa neredeyse tüm Ortadoğu’ya yayılmış Sünni, Şii, Hristiyan Araplar mıydı?  Ne önemi vardı ki savaş ve ölümden kaçmış, mayın gömülü topraklarda ölümün üzerinden yürüyerek geçmiş, buralara sığınmışlardı.

O gün boyunca o tekini yitirmiş ayakkabının fısıltısıyla dolandım Amik ovasını, kampın kapısından binlerce sığınmacının boşaldığını, kamyonet kasalarına ve traktör römorklarına doldurulup ucuz iş gücü olarak, çapaya, bağ budamaya, bezelye toplamaya ve diğer işlere götürüldüklerini ve mecbur oldukları bilinerek, günlük 5 ile 20 lira arası fiyatlarla çalıştırıldıklarını, evlerine dönmek için savaşın bitmesini belediklerini dinledim onlardan.

Nexşeya R. Guardian ya leşkerî derbarê rewşa Sûriyê – Xendan

Rojnameya Guardian ya Brîtanî nexşeyek leşkerî ya Sûriye belav kir ku têde deverên di bin kontrola aliyên Kurd, Rêjîma Esed û Artêşa Azad û deverên şer têde berdewam e yên wek bajarê Heleb,Hims,Şam û Qusêr diyar kiriye.

Hêjayî gotinê ye ku li gor nexşeya wê rojnameyê deverên Kurdan ji herêmên Qamişlo,Heseke,Kobanî û Efrînê pêk tên.

‘ABD karışmasın kendimiz çözeriz’ – Rizgarî Online

DTK Eşbaşkanı Ahmet Türk, Beyaz Saray yetkililerine “çözüm sürecini anlattı Milliyet’e ‘ABD’nin direkt müdahalesini beklemiyoruz’ dedi.Gazetede Pınar Ersoy imzasıyla verilen haberin ayrıntısında şunlar kaydedildi: ABD’nin başkenti Washington, bu hafta, Demokratik Toplum Kongresi (DTK) Eşbaşkanı ve Mardin Bağımsız Milletvekili Ahmet Türk ve BDP Eşbaşkan Yardımcısı Van Milletvekili Nazmi Gür’e ev sahipliği yaptı.

Ahmet Türk, Washington’da hükümetten üst düzey yetkililerin yanı sıra düşünce kuruluşlarında da uzmanlarla bir araya geldi dışişleri bakanlığında Avrupa ve Avrasya’dan sorumlu Müsteşar Vekili Marie Yovanovitch ve müsteşar yardımcısı Eric Rubin ile buluştu. Burada Türkiye ve Ortadoğu masasının 15 uzmanı ile de bir toplantı yaptı. Heyet ayrıca Beyaz Saray yetkilileriyle de görüştü.

BDP heyeti 2011’de Ankara’da dönemin Dışişleri Bakanı Hillary Clinton ile de bir araya gelmişti. Fakat bu ziyaretteki görüşmelerin içeriği geçtiğimiz yıllara göre daha derin ve detaylı oldu.

Ahmet Türk, ziyareti Milliyet’e değerlendirirken “Biz görüştüğümüz kişilerin adedine bakmıyoruz. Gerçekten Kürtleri cidiye alıyorlar mı, bunlara bakıyoruz dedi.

Ahmet Türk barış sürecinde dış faktörlerin etkisini inkar etmiyor, özellikle ABD’nin Ortadoğu’daki etkisini kabul ediyor ancak Kürt sorunun içerde çözülmesi gerektiği konusunda ısrarlı… “Biz Amerika’nın direkt müdahalesini beklemiyoruz ve istemiyoruz. Ama kalıcı barış açısından Amerika ne kadar istekli bunu görmek istiyoruz diyor. Washington’un süreci samimi olarak desteklediğine ikna olmuş gibi.

Türk, Amerikalılarda hükümetin bundan sonra atacağı adımlarla ilgili bir beklenti ve merak olduğu aktarıyor “Aslında sadece Amerika değil bizler de merak ediyoruz, bu konuda biz de çok fazla bilgiye sahip değiliz diye ekliyor.

Türk, seyahatinin son gününde Carnegie Endowment for International Peace düşünce kuruluşunda bir toplantıya katıldı.

Çekilme Günlüğü-Üç’lü sürpriz- Hasan Cemal – Kurdistan Post
 
Kayalık bir arazide aşağı doğru inişe geçiyoruz. Düzlükte, Murat Karayılan’ın yanında Cemil Bayık’la Sabri Ok’u görünce, bir gazeteci olarak bana epeyce hoş bir sürpriz oluyor. Böyle bir talepte bulunmuştum, ama gerçekleşeceğine pek ihtimal vermiyordum.

Başkanlık da olabilir

 İlk sözü Karayılan alıyor: Türkiye’de parlamenter sistem geçerliydi, ama demokrasi olmadı. Başkanlık sistemi de olabilir. Baştan retçi davranmıyoruz. Ama AKP’nin tasarladığı biçimde olamaz. Eğer gerçekten demokrasi esas alınırsa, üzerinde tartışılabilir.

Parlamenter sistemde demokrasi mi oldu?

Cemil Bayık konuşuyor: “Bu ülkede parlamenter sistemle sanki demokrasi mi oldu? Şimdi başkanlık sistemi gelince mi demokrasi gidecek? Türkiye yeniden yapılandırılırken, demokrasi açısından tüm alternatifler tartışılabilir.”

 Geri dönüş olur mu?

Barış sürecinden geri dönüş olur mu? Bayık, “Biz çözüm için riskleri alıyoruz. Önder Apo cesur adımlar attı. Askerlerin bırakılması… Ateşkes… En cesuru da, geri çekilme süreci… Erdoğan da cesur davranmalı! Cesur davrandığı takdirde, geriye dönüş olmaz” diyor.

KANDİL, Şehit Sara PKK Akademisi

Dağların tepelerine doğru tırmanıyoruz, öylesine ki, elimi uzatsam bembeyaz bulutları tutacağım.

Hava ılık, güneşli, püfür püfür esiyor. Kandil’in dış ilişkiler sorumlusu Ahmet Güneş keyifli:

“Tepemizde Heron’lar dolaşıyor. Bu nedenle arada bir mola verdiğimiz için gecikiyoruz. Hasan Abi, yoksa sen mi getirdin bu Heron’ları başımıza?.. Bugün köşende anons etmişsin, Çekilme Günlüğü’ne Kandil’den devam edeceğini de…

Kandil’in zirvelerine tırmanan bu yollar Saddam Hüseyin döneminde askeri amaçlarla inşa edilmiş.  

Eliyle gösteriyor, “Hemen şu ilerideki sırtlar İran. Oralarda da Kürtler, buralarda da Kürtler yaşar. İran’la Irak savaşırken orada da, burada da topu yiyenler hep Kürtler oldu. Ama artık işler değişiyor Kürdistan’da… diyor.

Nasıl güzel, nasıl vahşi bir coğrafya.  

Jipten inip bu kez dimdik, kayalık bir arazide aşağı doğru inişe geçiyoruz. Keşke elimdeGopal’ım, Şırnak bastonum olsaydı…  

Düzlükte, Murat Karayılan’ın yanında Cemil Bayık’la Sabri Ok’u görünce, bir gazeteci olarak bana epeyce hoş bir sürpriz oluyor. Böyle bir talepte bulunmuştum ama gerçekleşeceğine pek ihtimal vermiyordum. Güvenlik nedeniyle üçünün bir arada uzun süre bulunmadıkları biliniyordu çünkü…  

KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan’a, geçen 23 Mart’taki görüşmemizde yönelttiğim bir soruyu, ‘Erdoğan ve başkanlık sistemi’ni bir daha soruyorum.

Geçen sefer, “Diyorlar ki, bu sefer Kürtler Türkleri satacak ve alacakları haklar karşılığında,Erdoğan’a ‘başkan babalığı’ verecekler, doğru mu bu? diye sormuştum.

Bu kez diyorum ki:

“Varsayalım, sizin ikinci aşama için (dünkü yazımda ayrıntılı olarak yer aldı bunlar)önemsediğiniz noktaları ince formülasyonlarla kapsayan bir anayasal çerçeve getirdi hükümet ve karşılığında sizden başkanlık sistemine destek istedi. Taraftar mısınız buna?

‘Eğer demokrasi esas alınırsa başkanlık tartışılabilir’

Önce gülüyor Karayılan. KCK Yürütme Konseyi üyeleri ve yardımcıları Cemil Bayık ve Sabri Ok’la bakışıyorlar. İlk sözü Karayılan alıyor, tane tane konuşuyor:

“Türkiye demokratik bir ülke olacak. Kürtlerin özgürlüğü ile demokrasi arasında kopmaz bağlar vardır. Türkiye’de parlamenter sistem geçerliydi ama demokrasi olmadı. Başkanlık sistemi de olabilir. Baştan retçi davranmıyoruz. Bir arayıştır bu da…

‘Ama’ diyerek şöyle devam ediyor Karayılan:

“Şu anda AKP’nin tasarladığı biçimde olamaz başkanlık sistemi. Türk tipi bir başkanlık sistemidir bu tasarlanan… Eğer gerçekten demokrasi esas alınırsa, üzerinde tartışılabilir.

Bayık: Bu ülkede parlamenter sistemle demokrasi mi oldu?

PKK içindeki ağırlığı konusunda yaygın bir mutabakattan söz edilen Cemil Bayık bu noktada şöyle diyor:

“Türkiye madem yeniden yapılandırılacak, o zaman neden başkanlık sistemi de tartışılmasın ki? Bu ülkede parlamenter sistemle sanki demokrasi mi oldu? Şimdi başkanlık sistemi gelince mi demokrasi gidecek? Türkiye yeniden yapılandırılırken, demokrasi açısından tüm alternatifler tartışılabilir.

Ve ekliyor Cemil Bayık:

“Nihai karar ise halkın olacak tabii…

Şehit Sara Akademisi’nin çadırlarından birinde sohbetimiz koyulaşırken özetle şu soruyu ortaya atıyorum:

“Öngördüğünüz ‘yol haritası’nın ikinci aşaması yeni anayasa ve demokratik düzenlemelerden, sizin deyişinizle ‘yol temizliği’nden oluşuyor. Ama aynı zamanda yakınıyorsunuz hükümetin bugünkü hareketsizliğinden… Ya böyle devam ederse, Ankara sizin asgari beklentilerinizi de yapmaktan geri kalırsa, geç kalırsa ne olacak?

Sorumu açıyorum:

“Alternatif yine silah mı olacak? Çatışma dönemi geri mi gelecek?

Karayılan, Bayık ve Ok yine birbirleriyle bakışıyorlar, önce kim sözü alacak gibisinden. Karayılan, “Anlaşılan ben moderatörüm, sözü önce Sabri Ok arkadaşa veriyorum diyor.

Sabri Ok temkinli bir tavırla konuşmaya başlıyor. Bardağın boş değil, dolu tarafını kollayan bir üslup ve söylem sergiliyor. Dediklerinin özeti şu:

“Tartışmayı olumlu eksende tutmak lazım. Negatif tartışma yerine pozitif olmak ya da bardağın boş değil, dolu tarafına bakabilmek… Önemli olan bu, bugün olması gereken bu… Peki, olmazsa ne olur?.. Ankara hiçbir şey yapmazsa ne  olur?.. Herkes için iyi olmayacağı açık… Bugüne kadar yaşanmış olanlar iyi miydi? Elbette değildi. O zaman…
 
Karayılan: Ankara’da hiçbir şey olmaması ihtimalini gözardı etmiyoruz

Sözü yine Murat Karayılan alıyor:

“Ankara’da hiçbir şey olmaması ihtimalini de gözardı etmeden yürüyoruz. Çünkü PKK tecrübeli bir örgüttür. Şunu iyi biliriz: Tarihin her döneminde devletler Kürtleri kandırmıştır. Onun için yeterince tecrübeliyiz. Böyle bir oyuna imkan vermeyecek kadar tecrübeli…

Sonra Cemil Bayık söz alıyor. Noktası virgülü yerinde, tane tane konuşuyor:

“Amaç Kürt sorununu çözmekse, buna uygun davranmak zorunluluğu vardır. Gereken ciddiyeti ve sorumluluğu göstermek gerekiyor. İcap eden riskleri almak gerekiyor.

Bayık: Erdoğan cesur davrandığı takdirde geriye dönüş olmaz!

Cemil Bayık sözü Tayyip Erdoğan’la AKP’ye şöyle getiriyor:

“Biz çözüm için riskleri alıyoruz. AKP çok daha cesur davranmalı, eğer hakikaten sorunu çözmek ve helalleşmek istiyorsa Erdoğan… Önder Apo, cesur adımlar attı. Askerlerin bırakılması… Ateşkes… En cesuru da, geri çekilme süreci…Erdoğan da cesur davranmalı!

Ekliyor Cemil Bayık:

“Cesur davrandığı takdirde, geriye dönüş olmaz!

Murat Karayılan sözü AKP’nin üslubuna getiriyor:

“AKP’nin üslubu çok rahatsız edici. Barışçı bir dili bir türlü tam benimseyemiyor. ‘Teröristler’, ‘Teröristbaşı’, ‘Cehenneme kadar…’

Sabri Ok:

“Evet öyle. AKP hâlâ Kürt sorunu da diyemiyor doğru dürüst. Tayyip Erdoğan Kürt sorunu demeyi 2005’te, Diyarbakır konuşmasıyla bıraktı gibi… AKP, kendi çözüm projesi nedir Kürt sorunu konusunda, hâlâ net olarak ortaya koyabilmiş değil.

Cemil Bayık araya giriyor:

“AKP’nin bu tavrı, çözüme direnenleri güçlendiriyor.

Ok: Görüşmelerin gizli yapılması muhalefetin elini güçlendiriyor

Sabri Ok devam ediyor:

“AKP kendi projesini açıklamıyor. Görüşmeler var, ama gizli görüşmeler… Bu da muhalefetin işini kolaylaştırıyor. İşlerin gizli kapaklı gitmesi, AKP’nin net bir proje ortaya koymaması, bir yandan muhalefetin elini güçlendiriyor, diğer taraftan Kürtlerde kaygı ve soru işaretlerine yol açıyor.”

 
Karayılan: Bizim kendi bağımsız irademiz var

Murat Karayılan, moderatör olarak sözü bir kez daha kendine veriyor:

“Çözüm isteniyorsa, her iki tarafta da güçlü irade ve kararlılık şart. Bu bizim tarafta vardır. Biz PKK’nin ne kadar bağımsız bir iradeye sahip olduğunu gösterdik. ‘Güvercin-şahin’ dediler… ‘İran-Suriye’ dediler… ‘Dış bağlantıları var’ dediler… Hiçbiri tutmadı… (Cemil Bayık’a bakıyorum, belli belirsiz bir gülümseme geçiyor yüzünden). Bizim kendi bağımsız irademiz var. Kürt sorunu temel bir sorundur. Bugüne kadar hep dış mihrak arandı, 1925’teki Şeyh Said İsyanı’ndan beri… Orada da İngiliz parmağı yoktu. Patladıktan sonra İngilizler yararlanmak istediler isyandan, Musul’a el koymak için…

Sözü Ankara’ya getirip şöyle devam ediyor Karayılan:

“İrade ve kararlılık Ankara’da da vardır, yok değildir. Operasyonlar olmuyor, bazı adımlar atılıyor. Ama şu ana kadar atılmayan adımlar var. Bazı yasal düzenlemeler henüz yapılmadı. Üslup, dil değişmedi.

Ve ekliyor Karayılan:

“Ankara’nın bu durumu nereye kadar devam edecek?

“Çadırda sofra hazır” diyorlar.

Yemek molası…

İçi pilavlı kaburga fırın, ciğer ve kuzu kavurma, tereyağlı İran çilavı, acılı Adana, bol sarmısaklı cacık ve ince mis gibi kokan yufkalar…

Ji ber bikaranîna derziyên xelet çavên 11 kesan hat derxistin – Rûdaw

Hat zanîn çavên 7 nexweşên din ên ku ji ber bikaranîna “xelet a derziyan tûşî korbûnê bibûn, hatin derxistin.

Beriya niha li bajarê Hewlêrê yê Herêma Kurdistanê 30 nexweş ji ber bikaranîna derziyên ji curê “Avastin ji bo nexweşiya wan, tûşî korbûnê bibûn, lewma hikûmeta Herêma Kurdistanê hinek ji wan ji bo dermankirinê şandin derve.

Derheqê rewşa dawî ya nexweşên han de nexweşê bi navê Yûsf Letîf ji Rûdawê re got: “Li yek ji nexweşxaneyên bajarê Haydbêrg ê Almanya çavên 7 nexweşan derxistin.

Letîf da zanîn ku 3 nexweşên din jî li benda dixtoran e ka dê çavên wan bên derxistin yan na.

Li gorî agahiyên ku Yûsif Letîf dan, dixtoran ji wî re gotiye ku pêwîst nake çavên wî bên derxistin û dê bin çavdêriya pijîşkî de bimîne.

Beriya niha jî çavên 4 kes ji wan nexweşan hatibû derxistin.

Wî nexweşî diyar kir ku ji wan 7 nexweşên ku çavên wan hatine derxistin tenê yek jê her du çavên wî hatine derxistin yên din jî her yekê çavek wan hatiye derxistin.

Piştî ku derket holê ku ji ber bikaranîna derziyên xelet 30 nexweş tûşî korbûnê bûn, hikûmeta Herêma Kurdistanê derheqê bûyerê de lêpirsîn da destpêkirin û li gorî agahiyên wezareta tenduristiyê hinek kes ji ber vê yekê hatin girtin.

Kürdistan Stratejik Araştırmalar Merkezi
www.navendalekolin.com – www.lekolin.org – www.lekolin.net – www.lekolin.info