Fotoğraf bir sanat eseri olarak ele alınabilir mi? Zamanında çokça tartışmış bilginler. Kimi insanın yaratıcılığının yansıması çok az diye dudak bükmüş fotoğrafa. Kimi ise insana gerçeği yeniden yaratmanın olanağını sunuyor diye modern sanatın başlangıcı olarak görmüş.
Bu fotoğrafa bakın. Sadece bir insan mı görüyorsunuz? Yoksa duyguların, düşüncelerin harmonisini mi hissediyorsunuz? Gönül gözü körelmişlere sıradan bir şey gibi gelebilir fakat açıkçası karşımızda gerçek değil, hakikat var. Ve hakikatin sanatla kopmaz bir bağı var. Günün 24 saati üzerimize boca edilen görüntülerden değil bu. Kamera arkasından bakan gözün amacı bu muydu bilinmez. Belki sadece yoldaşının bir anını yakalamak istiyordu. Fakat ortaya çıkan ise hakikat.
2000’lerin başında çekilmiş bir fotoğraf bu. 20’li yaşlarının başında kadın bir gerilla objektifi delen bakışlarla size bakıyor. Ne hissediyorsunuz? Nasıl tanımlarsınız bu bakışları?
Sizin cevabınız ne bilmiyorum ama bu bakışlarda kibirden azade gurur var. Kimseyi küçük görmeyen bir kendine güven var. Olmazı olur kılan irade var. Tüm dünyaya meydan okuma var. Yapmacık bir poz değil bu. Sahiciliği her halinden belli oluyor. Belli ki adını seslenmişler, dönmüş bir an toparlamış kendini ve bakışı öyle oluşmuş. Çalışılmış bir kare değil bu. Her şey doğalında gerçekleşmiş.
Bu bakış insanın doğrudan etkiliyor. İki saniye bakıp, aslını görmeden geçemezsiniz. Düşünmeniz gerek. Duygularınızı gözden geçirmeniz gerek. Bu nasıl oluyor diye sormanız gerek. Genç bir kadın sarp dağların başında dünyaya nasıl böyle bakıyor diye sorgulamanız gerek.
Önder APO’nun özgürlük ideolojisinin tüm unsurları bu fotoğrafa sinmiş. Genç bir Kürt kadını önce kendi olmuş, örgütlenmiş ve özgür yaşam için mücadeleye koyulmuş. AK 47 değil resimdeki. Varlığını tehdit eden her şeye yönelmiş bilincidir omuzuna attığı. Kadın özgürlük ideolojisiyle kuşanmış. Yakından bakın, görebilirsiniz.
Merakta bırakmayalım sizi. Şehit Sarya fotoğraftaki. Ölümsüzleşti, Kürdistan’ın ulu tepelerinden birinde. Bu fotoğraf çekildikten birkaç yıl sonra. Ve o tepe onun adını taşıyor. Xakurkê’de yoldaşları o tepede düşmana dünyayı dar ediyor şimdi. Ellerinde Saryaların silahı. Klêşler evet. Ama ondan öte dünyanın en müthiş silahı; bilinçli insan iradesi. Önder APO’nun harmanladığı yürekleri onları yenilmez kılıyor, tıpkı Sarya’nın fotoğrafta bize anlattığı gibi.
Leyla EGİD